Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 33

De deur gaat open en ik kijk op. Caleb komt binnen gestapt en ik glimlach even kort naar hem. 'Ik heb koffie.' 'Gime gime gime!' Roep ik uit met mijn handen naar de koffie uitgestrekt. 'Wat?' Lachen ze alle twee. 'Give me!' Roep ik, dit keer, nog harder uit. Caleb geeft me niet de kans om nog een keer te roepen en duwt de koffie in mijn hand. 'Net een huilende baby die je een speen geeft.' Lacht hij. 'Ik vind het prima als ik zo gratis koffie krijg.' Ze grinniken en praten wat met elkaar.

Ik besluit om Grace te FaceTimen. Mijn telefoon hoeft niet lang over te gaan voordat ik Grace haar gezicht op mijn telefoon zie verschijnen. 'He Sky, hoe is het?' De jongens kijken nu alle twee op zodra ze een andere stem horen. Ik knik naar Grace en glimlach breed.
'Ik kan weer staan. En lopen.' Ze slaat een klein gilletje uit en klapt blij in haar handen. 'O je hebt geen idee hoe blij ik voor je ben.' We grinniken allebei even. 'Hebben ze hem al gevonden?' Ik schud mijn hoofd en zucht. 'Nee, we hebben nog niks gehoord. Maar hij heeft ook nog geen contact met me opgezocht.' 'Dan zou hij ook goed stom zijn.' Zegt Caleb direct gefrustreerd. 'Dan konden we hem traceren met de politie. En dan zouden wij hem iets aandoen.' Briest hij. 'Caleb rustig.' Ik leg mijn hand op zijn schouder en hij kijkt mijn kant op.

'Wie zijn daar.' Vraagt Grace nieuwsgierig. 'Nick en Caleb.' Zeg ik terwijl ik de camera op hen richt. Ze zwaaien even en draai dan de camera terug naar mij. 'Is Aiden er niet?' Vraagt ze zacht. Ik grinnik en schudt mijn hoofd. 'Nee, maar ik kan hem wel halen.' Zeg ik met wiebelende wenkbrauwen. 'Nee nee, dat hoeft niet hoor.' Zegt ze terwijl haar hoofd rood aanloopt. Caleb en Nick zitten op hun telefoon maar ik zie dat ze ook moeten lachen. De deur gaat open en Aiden stapt binnen. 'Speaking of the devil.' Grap ik. 'Had je me nodig dan?' Vraagt hij. 'Ja, nu je het zegt.' Ik stap op en steek mijn telefoon naar hem uit. Hij pakt hem niet aan en geeft me een knuffel. 'Je kan weer lopen!' Roept hij enthousiast uit. Ik grinnik en knik. 'Zo op het gemakje ja.' Hij glimlacht breed en trekt me in een knuffel. We laten allebei los waardoor ik mijn telefoon opnieuw naar hem uitsteek. 'Wat?' Vraagt hij verward. 'Zou jij Grace even gezelschap willen houden terwijl ik me klaar maak?' Zonder dat hij antwoord kan geven loop ik al naar mijn slaapkamer.

Ik grinnik en ruim mijn slaapkamer een beetje op. Ik ga op mijn bed zitten en staar wat voor me uit. Er wordt op de deur geklopt en ik kijk op en zie Caleb naar binnen komen. 'Ik ga wat te eten halen voor vanmiddag. Wat wil je hebben?' 'O ik ga wel mee.' Zeg ik terwijl ik weer opsta. Ik blijf even staan zodra alles begint te draaien. Vrij snel voel ik Caleb zijn arm op mijn rug. 'Gaat het?' Ik knik en open mijn ogen weer. 'Gaan jullie ook mee?' Ik sluit de deur en kijk op. De jullie is eigenlijk een je. 'Waar is Aiden? En mijn telefoon?' Vraag ik lachend. 'Die zijn gezellig aan het kletsen op zijn kamer.' Ik grijns breed en loop met Caleb en Nick volgend naar Aiden zijn kamer.'

'Wat gaan jullie doen?' We draaien ons tegelijk om en zien cody bezweet voor ons staan. 'We gaan naar Aiden. Hij heeft Skylar haar telefoon.' Hij knikt met met een gefronsde blik maar laat het dan. 'Ik ga even douchen.' We knikken en lopen door naar Aiden zijn kamer. Zodra we er zijn kijk ik of ik Noah zie, maar helaas is hij nergens te bekennen. Ik zucht diep en zoek dan naar Aiden. Ik klop op zijn deur, maar krijg geen antwoord. Ook al zei hij niet dat ik binnen mocht komen, doe ik dat toch. Hij heeft tenslotte mijn beste vriendin. Ik begin te grijnzen zodra ik ze bezig zie. Ze zouden best cute zijn samen. En dit is nog maar via de telefoon. Moet je na gaan hoe leuk ze samen zouden zijn. Maar dan als ze elkaar in het echt zouden zien.

Ik zucht maar besluit ze dan toch maar te onderbreken. 'Aiden ik zou haar graag terug willen.' Hij draait zich om en kijkt weer naar Grace. 'Hopelijk was ik fijn gezelschap.' Glimlacht hij. 'Zonder twijfel, misschien bel ik jou volgende keer wel en niet Sky.'
'Hey hey, je mag mij niet zomaar vervangen!' Roep ik nep verontwaardigd. Ze grinniken allebei kort. Ik pak mijn telefoon uit Aiden zijn handen en zeg Grace gedag voordat ik ophang.

Aiden volgt me naar de rest en sluit de deur achter ons. Caleb en ik zouden wat voor de lunch gaan halen, maar we kunnen ook met zijn alle ergens gaan lunchen. Ze knikken instemmend en Aiden pakt zijn spullen. 'Brian  zal er voorlopig nog wel niet zijn.' Zegt Nick terwijl dat hij naar de tijd kijkt. We wisselen met elkaar een blik uit en grinniken even. De rest weet niet waar we het over hebben maar gaan er ook niet verder op in. 'Cody zal ondertussen wel klaar zijn met douchen. Misschien wilt hij ook wel mee.' Stelt Aiden voor. We knikken instemmend en lopen terug naar onze kamer.

'Cody!' Krijs ik door onze kamers. 'Ja wat is er? Alles goed?' Vraagt hij gestrest. Ik knik en kijk hem zo onschuldig mogelijk aan. 'Je moest gewoon naar hier komen.' 'Jeetje Sky. Ik dacht dat er heel wat gebeurde.' Zegt hij hoofdschuddend. 'Sorry, maar het werkte wel. Je bent er nu.' 'Mhm. Waar had je me voor nodig?' 'We vroegen ons af of je mee kwam lunchen. In de stad.' Voeg ik er nog kort aan toe. 'Zekers. Dit maakt dat gekrijs wel weer goed.' Zegt hij tevreden. 'Dat dacht ik al.' Lach ik.

Ik pak mijn tasje en loop achter de rest aan naar buiten. Als we al een tijdje aan het lopen zijn merk ik het toch wel goed aan mijn been en raak ik toch wat verder achter. Nick merkt het op en loopt naar me toe. 'Gaat het nog.' Ik knik glimlachend naar hem. Dat is helemaal geen waar. Maar ze waren allemaal zo blij toen ze zagen hoe goed het ging. Na afgelopen dagen wil ik ze zo blij zien. 'Sky niet liegen.' Ik zucht even diep en schudt mijn hoofd. 'Oké, ik begin mijn been een beetje te voelen.' Zeg ik zacht. Toch hoorde hij het. 'Hey! Jongens wacht even!' Ze luisteren zodra ze Nick horen roepen en draaien zich om. Nick tilt me op en loopt naar de rest. 'Gaat het?' Vragen ze zodra ze ons zien. Ik knik opnieuw en Nick schudt zijn hoofd. 'Nee, ze heeft last maar wilt het niet toegeven.' Zegt Nick afkeurend. 
'Hier om de hoek is ook een restaurantje. Daar kan je ook leuk en lekker lunchen. Anders gaan we daar heen, dat is minder ver.' Stelt Aiden voor. Iedereen knikt instemmend. Dat is dan geregeld. Jongens zijn zo makkelijk.