Prologue
*12 years ago*
"Princess tara na magbike na tayo" sigaw sakin ni prince na nasa labas ng bahay at nakasakay sa bike nya.
"wait lang prince pababa na ako" tumakbo ako pababa at nagpaalam sa Yaya ko na magbabike muna kami ng prince ko ^__^
tinulungan ako ni yaya ilabas yung bike
"Tara" excited na sabi ko kay prince
"paunahan tayo makarating sa favorite place natin" Sabi ni prince at nagumpisa ng magbike palayo sakin.
"sigee ba" pasigaw kong sabi sa kanya at nagumpisa n ring habulin sya
*bbllaaggg*
I suddenly stopped when I saw prince. My tears started to fall. God know how much I wanted to ask for a help but I can't move hindi ko alam kung ano ba ang dapat gawin.
Onti onting dumami ang mga taong nakapalibot samin. Kasabay ng ambulansya ang pagdating ng mommy ni prince at ni yaya.
nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko.
"Napakasamang panaginip, akala ko totoo na" Sabi ko sa sarili at tumayo.
Pagkatapos kumain pumunta sa bahay nila prince na nasa katabi lang naman ng bahay namin.
"Mommy, aalis po kayo? Saan kayo pupunta? Asan po si Prince?" sunod sunod kong tanong ng makita ang mga dalang gamit na ipinapasok sa kotse.
Mommy at Daddy rin tawag ko sa kanila kasi sabi ni prince ngayon pa lng tawagin ko na silang mommy at daddy kasi paglaki daw namin ikakasal rin naman kami at sya rin nag-isip ng tawagan namin na prince at princess.
hinawakan ako ni mommy at umupo para mag pantay kami "hmm. princess kailangan kasi mapagamot ng prince mo sa ibang bansa." naiiyak na sabi ni mommy
"b-bakit po mommy? panaginip ko lang namn po na naaksidente sya diba mommy"
"Hindi panaginip yun baby" nagumpisa ng umiyak si mommy kasabay ng pagtylo ng mga luha ko.
"babalik namn po kayo diba? babalikan nyo ako pag magaling na si prince diba? hihintayin ko po kayo dito" humihikbi kong sabi
"tayo na mahal kailangan na nating umalis" sigaw ni daddy kay mommy na lalong nagpaiyak sakin
"oo baby babalik kami kasama si prince okay, magiingat ka palagi" sabi sakin ni mommy, yinakap nya ako at sumakay na sa kotse.
bumalik ako sa bahay at diretso sa kwarto ay nagmukmok
"magpagaling ka prince, bumalik ka kaagad, hihintayin Kita" bulong ko sa sarili ko.
DU LÄSER
Undefined I Love You
RomantikI'd still laugh to the thought you impressively discussed to me. Laughing, smiling and loving is all we got I've never really imagined were losing it apart. I stuck in this memories Brighter than what we ever had before. And now we are nothing more...
