✔The Underworld Exploration

[Capitulum 06] The Valley of Floating Skulls

Diego Marquez.

I should've known he'd follow us, even in the Underworld. Kung sabagay, ano pa nga ba ang aasahan ko sa pinuno ng mga animal shifters? This freak can literally control all mortal animals! Matagal nang usap-usapan sa aming mga tour guides na kung haharang ka sa daanan ni Diego, maghanda ka na ng kabaong...

I wish they also told me what to do if it's the other way around.

"Hanggang dito na lang ang paglalakbay ninyo, Swiper. If you continue to be a rebel, you know what happens next." Kalmadong sabi ni Diego, kasabay ng paglapit sa'min ng kanyang hukbo.

Shit.

Around us, the ferocious animals bared their razor-sharp teeth, ready to attack. Bilang isang fox shifter, may kakayahan kaming makipag-usap sa mga purong hayop. Pero dahil kontrolado sila ni Diego, talking sense into them will never be an option.

Despite his calm demeanor, Diego's eyes flashed in anger. May pagbabanta sa kanyang tono, ngunit hindi niya napigilang ngumisi nang dumako ang kanyang mga mata sa katabi ko.

Samantala, hanggang ngayon, hindi pa rin maiproseso ni Dora ang mga nangyayari. Madali kong nababasa ang mga emosyon sa kanyang mukha: pagtataka, pagkabigla, at takot.

She couldn't believe she's seeing her own cousin like this.

I tried to shield her away from him, but it's useless.

"Diego, a-ano bang ginagawa mo rito? Anong nangyayari? H-Hindi ka dapat nandito..." Her voice trembled as much as her hands did.

Umismid naman ang binatang kaharap namin na para bang hindi niya ito kamag-anak. "Tsk! Wag kang makialam dito, Dora. Patay ka na, kaya wala ka nang silbi. Right now, this is between me and this shitty fox," walang-ganang inilahad ni Diego ang kanyang kamay sa harapan ko.

"Ibalik mo sa'kin ang mapang ninakaw mo, Swiper the Fox."

My jaws clenched.

Kung inaakala niyang ibabalik ko sa kanya ang mapa, totoo na nga yatang nababaliw na siya. Inside my jacket, I can feel the weight of the map. 'Nope. I don't think I can talk sense into him, either.'

Huminga ako mang malalim at ngumisi nang nakakaloko.

"Oh! Are you looking for the Map of Everywhere? Too bad. Wala sa'kin ang mapa, Diego."

"Liar."

Sa isang iglap, bigla akong dinambahan ng isang leon. "GAH! Shit..." Napadaing ako sa sakit at sa bigat ng hayop. Ilang pulgada na lang ang layo ng matatalas nitong mga pangil sa leeg ko.

"SWIPER!"

Sinubukan akong tulungan ni Dora, pero agad rin siyang natigilan nang ibinuhos ng ilang hayop ang laman ng isang crystal na bote papalibot sa amin. It emitted a wisp of white smoke when the water made contact with the ground. When Dora attempted to cross this barrier, napaluhod siya sa panghihina.

Water that can affect ghosts, huh?

Tumalim ang mga mata ko kay Diego.

"Water from the mythical fountain... Tsk! You really are a clever bastard."

"I'll take that as a compliment. Ayaw naman nating madamay pa ang pinakamamahal kong pinsan, hindi ba? Ngayon, ibigay mo na sa akin ang mapa."

Sa isang kisapmata, bumaon ang mga pangil ng leon sa balikat ko. Umalingawngaw sa buong kagubatan ang pagdaing ko sa sakit. Nanginginig na ang mga kalamnan ko habang dinarama ang pagpunit ng sarili kong balat. Namuo ang dugo sa lupang hinihigaan ko.