✔The Underworld Exploration

[Capitulum 01] The Sly Fox

"Dora Marquez."

The name lingered in the air and left a bitter-sweet taste on my lips. There was a moment of eerie silence, like the calm before a storm. Kasabay nito, napuno ng tensyon ang silid. Tila ba ninakawan ng kakayahang magsalita ang mga kasama ko pagkabanggit ko sa pangalan na 'yon. At katulad ng inaasahan ko, napalitan ng takot ang kanilang mga ekspresyon. The smug looks on their faces were completely washed away, making them look paler than usual.

Almost like a ghost.

'Like a ghost, indeed,' I thought and started my mental countdown. Three... two... one...

"Shit! Naramdaman niyo ba 'yon, guys?"

"K-Kinikilabutan na ako! Tangina, sino ba kasing may pakana nito?!"

"Gago! Hindi ba ikaw?! Umalis na tayo rito!"

Hindi ko na napigilan ang ngising sumilay sa labi ko nang tuluyan na silang nagtakbuhan papalayo. Nagkakandarapa silang lumabas ng lumang gusali na para bang hinahabol sila ng multo. Hindi nila alam ang dalawang mahalagang bagay: una, marami pa silang mas dapat katakutan kaysa sa mga multo; pangalawa, wala naman silang planong habulin ng multong narito.

I felt her eyes burn holes at me as I started packing up the Ouija board. Alam kong nakatitig lang siya sa akin mula pa kanina. Maya-maya pa, umalingangaw sa nakabibinging katahimikan ang boses ng dalaga.

"Bakit hindi ka tumakbo katulad nila?"

Lumawak lang ang ngisi ko. 'I knew she'd ask me that.' Umayos ako ng pagkakaupo sa sahig at nag-angat ng tingin. Ito ang unang pagkakataong tiningnan ko siya mula nang pumasok ako sa silid na ito.

"Dahil hindi ako katulad nila."

"Anong ibig mong sabihin? Sino ka ba?"

Mukhang kailangan pa pala niya ng demonstration. Tsk! Hindi ko alam kung natural bang alipin ng kanilang kuryosidad ang mga kaluluwa o nadala na lang nila ito sa kanilang kamatayan.

And you think that after several years of expertise, I'd be used to it by now.

Kalaunan, mahinang akong natawa at tumayo. After dusting off my orange attire, I gave her a devilish grin. "My name Swaine Pershall..." Sa isang kisapmata, tuluyan na akong nagbagong-anyo. Rumehistro ang gulat sa mga mata ni Dora nang makita ang panibago kong katauhan. I walked around her transparent form like a predator would to its prey and whispered closely to her ear, "But the crazy ones call me 'Swiper the Fox', señorita."

The darkness of the place almost enveloped us in her chilling beauty. But, amidst the gloomy ambiance, Dora's chocolate colored eyes narrowed at me. Mukhang hindi siya na-"impress" sa pagbabagong-anyo ko. Ito ang unang beses niyang makadaupang-palad ang isang nagsasalitang soro, pero ni hindi man lang siya nagmangha? Tsk. Such a stubborn girl, indeed!

"You were aware of my presence, all along. Kanina nang tinawag niyo ako sa Ouija board ng mga kasama mo, tinanong nila kung ano ang pangalan ko."

"Hmm?"

Huminga siya nang malalim, para bang gusto nang umalis rito. "Pero pareho nating alam na hindi ako sumagot kanina. Now, tell me, Swiper... how do you know my name?"

Stubborn, but smart, I see.

Muli akong naglakad paikot sa kanya. Kuminang ang panganib sa mga mata ko, at alam kong napansin niya rin iyon. "Let's just say that the Underworld has 'records' of the dead. I stole yours from Hades' palace a few nights ago. Kaya 'wag ka nang magulat kung marami akong nalalaman tungkol sa'yo."

"Tulad ng...?"

"Dora Marquez, age 18. You died in an accident last month, on the 17th of June, while on a business trip with your parents."