Gün ağır ağır doğarken etrafım muazam renklerle donatıldı.bir uçurumun ucunda oturup düşünüyordum.Ben kimim? bu soru hayatımı boyunca yakamı bırakmadı .
19 yaşında babasıyla ve kız kardeşiyle yaşayan ailesine destek olmak için okula işi arasında mekik dokuyan asosyal .bundan ibaret olamaz bir insan.Benim sevmem gerek,ağlayıp üzülem gerek .yapılan haksızlıklara ,kötülüklere karşı dur demem gerek .olmuyor yapmıyorum annemi kaybetikten sonra sanki bütün renkler giti; ruhu çekilmiş etparçasından ibaret oldum .Annem faili meçul bir şekilde öldürüldü bunu yapanı bilmiyoruz babam emekli polis belki onun düzşmanları belkide tanımadığımız biri. bir araba kazası diyorlar biri çarpıp kaçmış bulunamadı hala! Tamı tamına 2 yıl geçti içimdeki acı azlamıyor ama sadece alışıyor insan .Annemin verdiği kolyeyi sıkıtım,gözlerimdeki yaşlar tekrar akmaya devam eti.Bunlar yetmezmiş gibi birde kanser olduğumu öğrendim .
Ayağa kalkıp uçurumdan aşağı doğru bakmaya başladım artık patlamak üzereydim ben de zehrimi dışarı akıtım bağırdım, çağırdım daha çok ağladım başım dönmeye başlayınca uçurumdan uzak bir köşeye oturdum gördüklerim netleşince Arkamı dönüp eve doğru yol aldım .otobüsün yaklaştığını görünce işaret yaptım otobüs durdu , kapılar açıldı cam kenarına yerleştim dışarıyı izlemeye koyuldum burada yol ikiye ayrılıyordu yolun sol tarafı orman sağ tarafı ise ısızdı.ormana baktığımda karanlık bir selülit gördüm sanki bana doğru bakıyordu bir insana göre fazlasıyla yapılıydı kafasını kaldırdıp bana bakıyordu hala yüzünü net göremiyordum otobüs harekt etiğinde selülit kayboldu ama bu nasıl olur.belkide hayal gördüm çok üstünde durmamaya karar verip evimin önünde indim.Babam dışardaydı beni görünce bana seslendi. " zamer kızım neredeydin bukadar erken neden kalktın kedini yormaman gerek " babam beni tutup sarıldı geri çekilip endişeli gözlerine baktım. " hala hayatayım baba edişelenme sadece uyku tutmadı bende yürüyüşe çıktım" nakliyeciler gelmiş eşyalarımızı eve taşıyordu babama döndüğümde busafer çatık kaşla konuştu "zamer yıkılmaz! hastalığın şaka değil ya bir yerde bayılıp düşseydin bu saate ya biri bir şey yapsaydı burdaki insanları tanımıyoruz dikatli olman gerek kızım ." beni kedinden ayırıp cidi bir şekilde baktı "en azından bana haber vermeden birdaha çıkma.Şimdi söyle bakalım ağrılarından dolayı mı uyuyamadın?" onu üzmemek için gerçeği söylemedim bir asker edasıyla durup baş selamı verdim "hayır amirim asai iş berkemal" dedim cidiyetele.oda bana aynı cidiyetle baktı sona bu bakışları fazla sürdüremeyip ikimizede kahkahayı patlatık babam gülerken tonbul yanakları yukarı kalkıyor çekik gözleri kısılıyor yanakları hafif pebeleşiyor işte bu görüntü benim ilacımdı biz gülerken kız kardeşim aramıza sokulup "Demek bensiz eğleniyorsunuz ha siz bitiniz " diyerek üstümüze atladı üçümüzde yeri boyladık bizi gıdıklamaya başladı. "çabuk söyle baba en sevdiğin kızın benim yoksa devam ederim"
Belinden yakalayıp busefer ben onun üstüne çıktım gıdıklamaya başladım "seni cadı demek tehtit ha ala sana " artık ikimizde gülmekten yorulunca çimenlere atım kedimi .oda koluma hafif vurup "ya abla ya çon gıcıksın ." " o senin çirkefliğin" diyip dil çıkrdım.Ayağa kalkıp onuda elinden tutup kaldırdım .babam çoktan gitmişti eve girdiğimize nakliyecilerde gidiyordu babam paralarını ödeyip bize doğru yürüdü eve doğru girip kapıyı kapadım elimi cebime atıp telefonumu çıkardım. Ekrana baktığımda sadece babamın cevapsız aramalarını gördüm bildirimleri es geçip yemek sipariş verip kapatım. evin ufak tefek işlerini bitirip üçümüzde koltuğa atık kendimizi .kapı çalınca yemeklerin olduğunu düşünerek sevinçle kapıyı açtım tanımadığım genç bir adam ve kız vardı tanımdığım için "buyrun kime baktınız ?" diye sordum genç adam mavi gözlerini bana sabitleyip beni süzdü yanındaki kız bana gülümseyip konuştu "biz sizin yan komşunuzuz yemek getirdik"diyerek elindeki yemekleri bana uzatı.alıp teşekür etim. Kız elini uzatı boşta kalan elimle elini sıktım "ben özge galiba bizim okula geliceksin" "dinçsoy koleji "beni onaylayladı"evet"." abisi elini uzatarak" bende özgenin abisi deniz " elini sıkmayarak kısaca "zamer" dedim erkeklerle temas kurmayı sevmezdim oda kaşlarını çatarak elini indirdi özge iyi akşmalr dileyip denizin koluna girdi deniz de boş bir bakış atıp gitiler .kapıyı kaptıp sofrayı kurmaya başladım kapı tekrar çalınca sipariş etiğim yemekleride alıp onlarıda sofraya koydum.hep beraber yemek yedikten sonra odalarımıza dağıldık .
Yarın yeni okuluma başlıyordum bu okul için buraya taşındık umarım okul güzeldir.son senemi sorunsuz bitirmek istiyorum .ilaçlarıımıda alıp tam yatacaken üşüdüğüm için kalkıp camıda kapatım yatağıma uzandım kedimi uykunun kolarına bıraktım...soluk solluğa yatağımdan sıçradım kan ter içinde kalmıştım saçlarım uçuşuyordu kafamı çevirdiğimde açık camdan gelen rüzgarla irkildim .ama camı kapatmadımı yataktan kalkıp cama çıktım biraz hava almalıydım.kabus görmüştüm dün sabhki adam odamdaydı baş ucumda dikiliyordu bana yaklaşıp bişeyler fısıldıyordu ne demişti sahi hatırlayamıyordum .aah!kahretsin bir kabus bukadar gerçekci olmamalıydı.yatağıma geri uzandığımda dönüp duruyordum her gözlerimi kapatığımda kabus tekrar canlanıyordu gözlerimi açıp uyumaktan vaz geçtim. okul için hazırladım okul formasızdı en çok buna sevinmiştim önce duş aldım saçlarım uzun olduğu için kuraması biraz zaman alıyordu fönle kurutup siyah dar kotumu ,salaş siyah tişörtümü giydim aşağıya indiğimde kahvaltı hazırlamaya başladım bitiğinde daha yeni uyanan kardeşimi ve babamı merdivende paytak paytak inerlerken gördüm ikisinede sulu bir öpücük bıraktım kahvaltımızı yaptıktan sonra odama çıkıp çantamı hazırladım tekrar aynanın karşısına geçip kendimi inceledim yüzümün kanı çekilmiş gibi beyazdı saçlarım simsiyah belime kadar düz bir şekilde duruyordu ,kahve rengi gözlerim buğuluydu küçük burnum kızarmıştı.gözlerim saçlarıma kaydı annem saçlarımı çok severdi bu yüzden iki yıldır hiç kesmemiştim çünkü en son O bu saçlara dokunmuştu . annem gitikten sonra saçlarımada yas tuturdum siyahlara kapatım. yine kedimi üzüyordum buruk bir tebesüm yoladım aynadaki bana saçımı toplayıp badanayla kapatım. Okula gitmeye hazırdım evden çıkıp okula doğru yol aldım .
