HOA: I MET SOMEONE

Start from the beginning
                                    

"15 minutes. That's it. It took you only 15 minutes to acquire something and forget it. Look at the photos in your hands." Tinignan ko ang mga hawak ko, nakita ko nga mga picture nila na may nakalabel na "MY MOM" at " MY DOCTOR".

"This is your daily routine starting right now if you forgot something just looked at the photos. Don't worry we'll fix this," he said seriously.

"Madam, can I talk to you?" He asked, at bumaba na sila para makapag-usap ni Mommy at ako tinitignan ko lang ang mga photos na hawak hawak ko at ang camera na binigay niya sa'kin. So this is my life now, and I have no choice but to live with this. Tumayo ako at nilapag ko ang mga ito sa katabi kong table at may napansin akong tissue sa gilid nito kinuha ko at napatigil ako saglit sa nabasa ko.

"A tattoo ring written Anastasia on a guy's right ring finger. Find him!" Nang mabasa ko 'yon may mga flashbacks akong naalala.

|| FLASHBACK ||

"Klio, Klio, Klio gising!" Taranta kong sabi habang pilit kong sinisira ang mga chains na nakapulupot sa kanya, oo nakatakas ako at di ko matanggal ang nakabalot sa mukha n'ya, napakahayop nila binalot nila ng duck tape ang mukha ni Klio tanging mata at ilong nya lang ang nakikita ko at sobrang pagpapahirap ang ginawa nila sa kanya. Sobrang nanghihina na s'ya, ramdam ko ang hirap n'ya. Niyakap ko nalang siya sa sobrang awa.

"I'm so sorry, Klio." humagolgol na ako sa kakaiyak sa harap n'ya.

"Hahanap ako ng tulong. Babalikan kita. Babalik ako... pangako yan. Wag kang bibitaw. Please!" Niyakap ko ulit s'ya at hinalikan sa noo. At kinuha ko ang engagement ring n'ya sa'kin, at nilagay sa bulsa n'ya.

"Hangga't nasa sa'yo 'yan...wag kang susuko. No matter what happen...babalik ako."

Paalis na sana ako ng biglang naramdaman kong may tumamang mabigat sa ulo ko dahilan ng pagtumba ko at ngayon naliligo na ako sa dugo.

"Do you think you can escape?" sabi n'ya pero di ko na rin naririnig ang pinagsasabi n'ya tanging alam ko lang eh marami siyang sinasabi at nakikita kong sumisigaw si Klio at pilit na kumakawala pero di ko 'yon naririnig. Bago pa man ako mawalan ng malay nakita kong may kinuha siyang lighter.

"Ako na lang." Mga huling salitang sinabi ko.

"You know what, I like your husband's favorite line." He looked at Klio.

"Be careful what you summoned."

Sa mga sandaling 'yon di ko na alam ang mga sumunod na nangyari dahil tuluyan na akong nawalan ng malay.

|| END OF FLASHBACK ||

"KLIO!" sigaw ko kaya nataranta sila Mommy at pumasok sa kwarto. Niyakap ako ni Mommy.

"Kailangan natin siyang mahanap. Kailangan niyang pagbayaran ang ginawa n'ya sa'min!" Humagolgol na ako sa iyak at natataranta na rin ako.

"Leyra, please calm down, honey." Pagcocomfort sa'kin ni Mommy.

"Hey! Ms. Leyra, look at me. Look at me." wika ni Dr. Krio na nakaupo sa harap namin ni Mommy, tinignan ko siya. Kumuha siya ng isang notebook, sketchbook to be exact. Then he started sketching something habang nagsasalita.

"Did you know that there's a lovely girl, who lives in an enchanted island. This girl was a very beautiful girl in that island but not just that. She also has a genuine heart and pure intentions. A beautiful soul. That's why she is loved by many," he tell and looked at me and gave me the sketch and to my surprise it was me. He sketched me.

"It's okay. Everything's gonna be okay."

He did that just to calmed me down and it's kinda effective ngayon kumalma na ako. Pagkatapos sinulatan ko sa likod yung binigay n'ya sinulat ko do'n yung nakalagay sa tissue para di ko makalimutan. I need justice.

"Mom, I need justice!" sabi ko kay Mommy and she looks anxious now.

"Leyra, hindi ikaw ang kailangan gumawa n'yan. I don't want your life to be at risk again. Not again!" Concerned na usal ni Mommy.

"It's been 3yrs Mom, but there's still no justice. I need to do something!" I insisted.

"No. Leyra, I will not allow you to do that. Look at you, you have this condition. Do you think I will allow you with that? No. Just leave it all to the investigators." Mom insisted, tumayo siya at umalis na, tinignan lang ako nitong doctor.

"You need to rest," he said and sumunod na kay Mommy.

Before I forgot everything, sinulat ko lahat ng mga naalala ko at yung lugar kong saan nangyari 'yon. I didn't do anything for that past 3 years and I cannot stand the fact that I will not do anything to give him justice.

I need to do something.

If you like this story please let me know by giving it a vote or at least give your thoughts on the comment section

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

If you like this story please let me know by giving it a vote or at least give your thoughts on the comment section. Thankyou. GODBLESS.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

CHARACTER'S PROFILE

CHARACTER'S PROFILE

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

|| Dr. Kriogri Lanieri ||
" Kriog-ri  Lan- ye- ri "

The author does not own this work of art, all credits goes to Artbreeder on Pinterest ( y'all should check it out )

HEIRS OF ATTICUSWhere stories live. Discover now