ASSASSINATION SCHOOL: Assassination Series #1

35

Ginising ko muna sandali ang utak ko at inis na tumingin sa kanya, "Pinaliwanag kona lahat sa'yo kanina pero hindi ka naniniwala. Wala na akong dapat ipaliwanag sa'yo dahil hindi naman ako dapat mag paliwanag. We're not even together and you're not even mine. Why the hell do I need to explain everything just for you to believe me? Bahala ka kung anong gusto mong paniwalaan!" inis ko at nag iba naman ang awra ng mukha n'ya dahil napalitan ito ng pagkamalungkot. Seryoso pa din naman ang mukha n'ya pero nawala ang pagkakunot ng noo n'ya.

"Why are you doing this to me, Lucy? I thought you like me. You even said you loved me and now you're acting like I'm nothing? Then, what the f*ck am I to you? Ha? Ano ba ako sa'yo?"

"Hindi ko alam! Hindi ko din maintindihan ang nararamdaman ko! Tsaka puwede ba huwag mo akong tawaging 'Lucy' dahil hindi iyan ang pangalan ko! I'm Blythe! I'm f*cking Blythe! and can you please stop being jealous kung wala ka naman dapat ipag selos? Kahit tanungin mo pa si Khairo ay parehas lang din kami ng sasabihin dahil iyon naman talaga ang nangyari!"

"Stop this bullsh*t! I know he likes you! Kaya nga pinipilit ka n'yang ipakita sa kan'ya ang butterfly tattoo mo. Bakit kasi hindi ka nag iingat? Anong gagawin mo ngayong alam na n'ya ang tungkol sa pagkatao mo? Stupid!"

Teka, para akong mababaliw sa mga naririnig ko mula sa bibig n'ya. Totoo ba 'to o panaginip lang? Ano ba, totoo ba ang mga lumalabas sa bibig n'ya?

Alam n'yang reyna ako?

What do he mean about my true identity?

"Ano bang sinasabi mo? Nasisiraan kana ba ng ulo?" seryoso at mahina pero ramdam at rinig at inis sa tono ko.

"Come here, I'll explain everything." sabi n'ya at hinawakan ang kamay ko upang dalhin sa kung saan.

Hindi ko batid kung ano ang mga ipapaliwanag n'ya at hindi pa din ako makapaniwala hanggang ngayon dahil sa mga sinabi n'ya.

Hindi lang ako nagpapahalata dahil baka mamaya ay iba ang tinutukoy n'ya sa pagkatao ko.

Dinala n'ya ako sa isa n'yang kuwarto malapit sa kuwarto ni Eurich. Iniupo n'ya ako at tumayo naman s'ya sa harap ko sabay nag cross arm.

"Hayst! I really thought you're smart. You're a queen but you don't know how to plan properly. You don't even know how to be careful on people around you. You're just good at fighting, but you're not good at acting. Pagpasok mo palang amoy na amoy na kita. White roses scent, your body, your face, your skin, your hair, your tattoo, your gestures, and also your dance step. Nasa gate ka palang ng school alam kona ang pagkatao mo." saad n'ya na ikinatulala ko.

Para naman akong mababaliw ngayon. Hindi ako makagalaw, makapag salita, at makatingin sa ibang dereksyon. Nakatulala lamang ako sa kanya habang pilit iniisip kung ako ang sasabihin ko.

Tama ba 'to? Panaginip ba 'to? Alam n'ya talaga ang tungkol sa'kin umpisa palang? Alam na n'yang reyna ako pagkapasok ko dito? T*ngina paano?
So all this time uma-acting ako? And all this time alam n'yang nandito ako para mag higanti? Sh*t! Hindi ako makapaniwala. Kaya ba hindi n'ya ako ipinapapatay dati kahit alam n'yang kaya n'ya? Kaya ba palaging ako ang pinupuntirya n'ya? At kaya din ba pinilit n'ya akong isali sa A.G is because he knew eveything about me? Wtf! Para akong naninigas sa lamig dahil sa kaba at pangamba.

Napansin yata n'ya ang pagiging tulala ko kaya naman napabuntong hininga ito.

"I know it's hard to believe. Hindi ka kasi nag iingat at masyado mong minaliit ang kakayahan namin. You don't even know na ang kaharap mo ngayon is the king of all the gods. Tsk! How slow you are, Lucy. I told you to drink the medicine ball pero pinapatagal mopa. Kapag ininom mo 'yon ay malalaman mo din naman ang tungkol sa'kin." pag uusap nito habang ako ay mababaliw na talaga.