De nieuwe Nachtwacht

Proloog deel 1

een half jaar geleden:

Keelin liep zenuwachtig  in de richting van de herberg. Ze had enkele dagen geleden een brief ontvangen dat ze vandaag naar de geheime kamer moest komen om wat te bespreken. Ze wist niet dat de jongens dezelfde brief hadden ontvangen, en dat het gesprek ging over het ontbinden van het huidige Nachtwacht team. Natuurlijk had ze wel zo haar vermoedens sinds ze in de brief had gelezen dat de president ook zou komen. Ze zuchtte even terwijl ze verderliep over het dorpsplein. Ze wist niet wat ze er allemaal van moest denken. Wat als Wilko zou zeggen dat het grotendeels haar schuld was dat het team werd ontbonden? Niet dat daar iets van waar was. Ja het lag ook wel aan haar en dat wist ze maar al te goed, maar ze kon gewoon niet kiezen tussen de Nachtwacht en haar familie en vrienden in het elfenrijk. Waarom begreep Wilko niet dat ze ook haar leven had buiten het Nachtwacht team? Gold dat niet voor hen allemaal? Ze zuchtte en duwde de deur van de herberg open. Sacha was nergens te bekennen tot Keelins opluchting. Vlug liep ze door naar de geheime kamer. Gespannen opende ze de kastdeur. Ze haalde nog een keer diep adem voor ze het gangetje inliep. Nog geen minuut later duwde ze de deur die toegang gaf tot de geheime kamer open. Ze keek om zich heen. "Vega. Waar zijn de anderen? In de brief stond dat we hier om een uur moesten zijn, maar ik ben als enige op tijd gekomen?" Vroeg ze verbaasd. Keelin zuchtte even, van Wilko had ze zoiets wel verwacht, maar van Vlad totaal niet. Wat was er aan de hand? Vega dacht even na voor hij antwoord gaf. "Ik heb tegen Vlad gezegd dat hij de president moest gaan ophalen, maar waar Wilko is geen idee. Heb jij hem niet gezien toen je hierheen kwam?" Keelin schudde haar hoofd. "Nee. Ik heb hem niet gezien, maar ik zeg je dit. Dit zit me niks lekker. " zei ze somber terwijl ze op de bank plofte. Twintig minuten later ging de deur opnieuw open en kwamen Vladimir en de president binnen.  Iedereen begroette elkaar opgewekt, maar er hing toch een soort spanning in de lucht. Na een paar minuten vroeg de president. "We zijn niet compleet? Waar is Wilko?" Vega zuchtte even en zei zacht. "Hij heeft de brief ontvangen dat moet haast wel, maar waarom hij dan zo ongelooflijk laat is zonder iets te laten weten? Keelin vertelde me net dat ze hem niet gezien heeft, en het zit ons dan ook niks lekker."  De president knikte even en wilde wat zeggen, maar net op het moment dat ze haar mond wilde opendoen om wat erover te zeggen, vloog de deur met een klap open en kwam Wilko binnen. "Zo. Ben je daar eindelijk. Wat dacht je? Laat ik toch maar even naar de bespreking komen? Waarom ben je zo ongelooflijk laat? Was je horloge soms stuk?  We zitten al minstens een half uur op je te wachten. In de brief stond toch duidelijk dat jullie hier om een uur moesten zijn." Riep Vega gefrustreerd uit. Wilko keek hen geen van allen aan toen hij zei. "Ik moest nog wat dingen doen. Dat is alles." Nu was het Vladimir die een paar vragen op Wilko afvuurde. "Wat was er dan zo belangrijk dat het niet kon wachten tot na deze bespreking? Waarom had je dan geen bericht gestuurd dat je wat later kwam? Dan hadden we daar rekening mee kunnen houden." Wilko keek hen nu eindelijk aan. Vega zuchtte eens diep. "Ik weet niet wat er de afgelopen paar weken allemaal gebeurd is, maar het zit me niet lekker. Je gedraagt je al heel lang vreemd, maar weigert om ook maar iets los te laten over waarom je zo raar doet." Zei hij zacht tegen Wilko. Wilko zuchtte even. Iedereen keek hem gespannen aan. Wat was er met hem aan de hand? Na een paar minuten keek Wilko hen aan. "Jullie willen weten waarom ik al lange tijd raar doe?" Vroeg hij. Iedereen knikte. "Dat willen we, en dan vooral ik graag weten. De laatste weken of zeg maar gerust maanden doe je al vreemd. Ik weet niet wat er aan de hand is, maar ik ben een beetje klaar met de spanningen in het team die het met zich mee brengt. Dus voor de draad ermee. Al kan ik niet beloven dat ik niet boos word. Ik heb namelijk  ook zo mijn vermoedens over wat er aan de hand is." Keelin keek even kort naar Vega bij het horen van die woorden. Dacht hij hetzelfde als zij? Ze zuchtte even. Ze wist nu al dat als ze gelijk hadden dat er een hoop problemen kwamen. Wilko haalde even diep adem, en begon toen met zijn verhaal. "Het duurde zo lang voor ik hierheen kon, omdat Basilea me ophield en ik kon dus niet wegkomen. Verder zit ik behoorlijk in de knoop met een aantal dingetjes."  Vega keek net als Keelin en de anderen verbaasd op bij het horen van die woorden. "En dat zijn?" Vroeg hij nieuwsgierig. Wilko dacht even na, vermoedelijk om alles op een rijtje te krijgen. Na een paar minuten zuchtte hij even en zei zacht. "Het eerste punt is dat ik Sacha en Basilea achter moet laten, want ik weet ook wel dat we eigenlijk terug moeten naar onze eigen werelden of de onderwereld, maar het punt is. Ik wil hen niet achterlaten en ik kan ook nog eens niet terug naar de roedel na dat gedoe met Romy. Dus wat nu?" Vega antwoordde niet meteen op Wilko's vraag. Hij wist duidelijk niet wat hij ermee aan moest. Na enkele minuten vroeg hij aan de president. "Kunnen we niet iets regelen? Ik weet namelijk hoelang het heeft geduurd voordat hij aan Sacha durfde te bekennen dat hij haar leuk vind, en het is allemaal al moeilijk genoeg aangezien Basilea ook een weerwolf is of nou ja Half. Maar het grootste punt is dat Sacha nog altijd van niks weet en ik weet niet hoe we dit moeten oplossen. Ik zie het niet zitten om omdat het team ontbonden wordt hele gezinnen uit elkaar te rukken." De president knikte instemmend. "Ik zal het zo snel mogelijk bespreken met de raad. Kun je nog wel zolang wachten?" Vroeg ze aan Wilko. Wilko knikte. enkele minuten zei Wilko zacht, maar geïrriteerd. "Het zit me ook niks lekker dat iemand ons soms gewoon liet stikken de afgelopen jaren. Keelin zuchtte eens diep. Ze had dit al wel verwacht. "Ja zeg. Ik kan mijn familie en vrienden toch niet in de steek laten?" Verdedigde ze zichzelf en haar keuze. Wilko gromde alleen maar voor hij kwaad uitriep. "Waarom had je ons niet vertelt dat je terug zou gaan om wat te regelen! Waarom ben je überhaupt teruggegaan. Dat mag niet zomaar! Je hoort hier te blijven." Nu werd Keelin echt kwaad. "Nou ja zeg. Jij hebt er helemaal niks mee te maken of ik terug ga of niet! Je kan me niet dwingen om hen in de steek te laten. Jij bepaalt niet of ik terugga en wanneer ik terugga. Ja ik heb me bedacht. Nou en? Waarom maak je daar zo'n enorme drukte over? Laten we het er maar op houden dat ik hem te snel afwees." Riep ze. Ze was zo ongelooflijk boos op Wilko.  Vladimir schrok behoorlijk van de hoogoplopende ruzie. Helaas voor hem was het echter onmogelijk om zich er niet mee te bemoeien, want nu kreeg ook hij de volle laag. "Jij kiest zeker haar kant? Omdat je anders ruzie krijgt met haar zus." Snauwde Wilko hem toe. Nu werd Vlad ook kwaad. "Misschien wel ja, maar ik kies ook de kant van Keelin omdat ik vind dat jij je belachelijk gedraagt. Wij kunnen niet voor elkaar bepalen of we wel of niet naar onze thuiswerelden mogen gaan." Vega knikte goedkeurend bij het horen van die woorden. Wilko werd alleen nog maar bozer. "Accepteren jullie dit zomaar! Ze heeft ons laten vallen, waarom zien jullie dat niet in." Riep hij.  Keelin zuchtte even. Ze wist niet wat ze moest zeggen. Hulpzoekend keek ze om zich heen. Vega zag het en zei rustig tegen Wilko. ''Hoezo heeft ze ons laten vallen? Ze kwam nog steeds terug om ons te helpen. Ach ik heb ook geen zin om hier nog langer over door te gaan. Jij kan het gewoon niet hebben dat het haar goed afgaat om alles te combineren, daarbij ben je geïrriteerd omdat je nog geen duidelijkheid hebt over hoe het met jou en je gezin verder moet zodra het team ontbonden is.'' Vladimir en de president knikten instemmend. Intussen keek Keelin op de klok. Het duurde nu al even en ze had er geen idee van hoelang alles nog zou gaan duren. Ze zuchtte even. Vega keek haar bezorgd aan. ''Is er iets?'' Vroeg hij op een fluistertoon. Keelin knikte haast onmerkbaar en fluisterde terug: ''Hopelijk duurt het niet zo heel lang meer. Ik moet snel terug zijn en je weet om welke redenen. Ik durf het alleen niet tegen de jongens te zeggen of nou ja tegen Wilko, maar Vlad weet wel hoe het in elkaar steekt, maar dat komt ook omdat hij en Aurel een koppel zijn.'' Vega grinnikte zachtjes. Keelin keek hem geërgerd aan. ''Wat is er zo grappig?'' Vroeg ze. Vega haalde eens diep adem om ervoor te zorgen dat zijn gegrinnik niet in een aanval van de slappe lach zou overgaan en zei toen; ''Ik weet inderdaad hoe sommige daar kunnen zijn, mede door de verhalen die ik van jou hoorde.'' Keelin knikte en dacht bij zichzelf: Het is maar goed dat ik Vega hierover heb ingelicht en dat hij dus van alles op de hoogte is. De president keek op, en vroeg rustig. ''Hebben jullie er al over nagedacht wie er in het nieuwe team komen?'' Keelin glimlachte voorzichtig. Vega had hen een aantal weken geleden gevraagd of zij iemand wisten die in het nieuwe team zou komen. ''Ik heb er al over nagedacht ja.'' Gaf ze toe. Ook Vladimir knikte ten teken dat hij er ook al over na had gedacht.  Vega keek naar Wilko. ''En jij? Ben jij er al uit?'' Vroeg hij. Wilko schudde zijn hoofd.  Keelin rolde even met haar ogen. Natuurlijk was hij het weer vergeten. Dit was voor Vega een reden om weer eens boos te worden op Wilko. ''Ik heb het jou niet voor niks al twee maanden geleden gevraagd. Ik weet dat jou geheugen niet zo al te best is. Waarom heb je er niet over nagedacht?'' Wilko zuchtte even. ''Sorry hoor, maar sinds het duidelijk is dat het team ontbonden word had ik wel andere dingen om over na te denken.'' Vladimir vroeg rustig. ''Waar heb je dan al die tijd over nagedacht? Buiten het je gezin in de steek moeten laten om dan?'' Wilko reageerde vliegensvlug. ''Misschien met het bedenken waarom iemand ons in de steek liet? Jij kiest zeker weer haar kant? Ik zou bijna willen dat we toen niet naar de kristalceremonie waren gegaan! Dan was alles nog gewoon zoals het hoort te zijn. Dan hadden jullie geen van beide ons in de steek gelaten voor hen.'' Brieste hij woedend. Keelin verstijfde opnieuw. Vega zag hoe ze licht begon te trillen. Keelin wilde wat zeggen, maar ze kon de juiste woorden niet vinden. Keelin plofte trillend terug neer op de bank nadat ze eerder kwaad was opgesprongen. De president keek bezorgd en kwaad toe. Uiteindelijk was het Vega die de stilte verbrak. ''Waar slaat dat nu weer op! Ik had toch gezegd dat dat een grote eer was om daarbij te mogen zijn.'' Riep hij gefrustreerd uit. Wilko negeerde hem echter en ging nog even door met het irriteren van Keelin en Vlad. ''Ik had dus toch gelijk toen met die opmerking?'' Vroeg hij aan Keelin. Keelin zuchtte even. Hoe moest ze zich hier nu weer uit redden? Gelukkig schoten Vlad en Vega haar te hulp. ''Wat maakt dat uit dat het toch meer is geworden dan vrienden?'' Vroeg Vlad rustig. Wilko rolde even kort met zijn ogen. Hij zuchtte geïrriteerd voor hij zei: ''Ze heeft dus toen tegen ons gelogen. Pik jij dat zomaar?'' Vlad zuchtte even en keek naar Vega. Vega haalde eens diep adem om te voorkomen dat hij heel boos zou gaan roepen. Toen zei hij rustiger dan hij zich voelde: ''Dat heeft ze dus niet. Toen waren ze nog gewoon vrienden, maar wat ik weet is dat Keelin spijt kreeg van het feit dat ze Sylvar zo snel afwees. Dat is ook de reden waarom ze is teruggegaan. Daarbij heeft ze alleen mij hierover ingelicht omdat ze maar al te goed wist hoe jij zou reageren. Ze had dus gelijk want jij bent niet te genieten hierover. Sorry dat ik het zeg, maar kunnen we de rest even afhandelen? Dan is het hier weer rustig en voorkomen we dat we elkaar letterlijk in de haren vliegen. Daarbij hebben sommige van ons nog meer dingen te doen vandaag.'' Keelin glimlachte voorzichtig bij het horen van die  woorden. Ze was blij dat Vega niet zei om wie en wat het ging. Vladimir knikte instemmend en ook de president was het er mee eens.  Wilko werd alleen maar bozer bij het horen van die woorden. ''Waarom hebben jullie ineens zo'n haast?  Is het omdat zij anders in de knoop komt?'' Vroeg hij chagrijnig. Vega zuchtte even en keek kort naar Keelin. Keelin schudde haar hoofd. ''Ik kan en mag er niet al te veel over zeggen.'' Zei hij rustig. Wilko werd alleen nog maar kwader door Vega's woorden. ''Hoezo niet! Ik dacht dat we binnen heet team geen geheimen voor elkaar hadden, of tenminste zo was het voordat alles veranderde.'' Zei hij op normaal volume. Hij voegde er mompelend in zichzelf aan toe: ''Stomme bokkenpoot Natuurlijk kies jij weer hun kant. Ik had het kunnen weten.'' Helaas voor hem hoorden de anderen het toch. Keelin verstijfde van schrik. Hij wist toch dat Vega's ware vorm een gevoelig onderwerp was? Vlug keek ze hoe kwaad Vega was. De stoom kwam nog net niet uit zijn oren. Vlad nam het voor Vega op. ''Wilko waar denk jij mee bezig te zijn! Vega en mijn vader hadden toch gezegd dat dat een gevoelig onderwerp was, Vega had ons nog gevraagd om niet te lachen of er grapjes over te maken toen hij wel moest transformeren om de Mornia spreuk te laten verschijnen, en wat doe jij? Je grijpt elke kans aan om hem ermee te irriteren en te pesten. Dat vind ik niet kunnen!'' Wilko negeerde hem en liep naar de deur van de geheime kamer. Hij wilde er duidelijk vandoor gaan, maar gelukkig stak de president er een stokje voor door zich tussen Wilko en de deur op te stellen. ''Laat me eruit. Ik wil geen minuut langer in deze kamer blijven met een verraadster en mensen die het niets kan schelen hoe ik over het ontbinden van het team denk.'' Vega reageerde ietwat snauwerig: ''Het kan ons wel wat schelen, maar het is al tijden geleden afgesproken dat vandaag officieel dit Nachtwacht team ontbonden zou worden. Het gaat vandaag dus ook gebeuren of jij dit nu leuk vind of niet punt uit. Daarbij vind ik het niet oké dat je een van de andere leden als verraadster bestempelt enkel en alleen omdat ze ook haar leven in het Elfenrijk heeft, en dus niet meer zoals vroeger altijd aanwezig is in Schemermeer. Als jij het er niet mee eens bent hoe de dingen de laatste jaren zijn gelopen en hoe het nu gaat binnen het team hoepel je maar op, maar ik vertik het om nog meer energie in deze naar mijn mening zinloze discussie te steken. Je kan nu kiezen: Of je blijft hier en bent erbij als het team officieel ontbonden word en het nieuwe team word besproken, of je geeft ons een naam van het nieuwe lid dat jij in je hoofd hebt en verdwijnt dan. Maar je hoeft dan ook niet meer terug te komen voor de eerstvolgende paar weken. Is dat duidelijk?'' Wilko knikte kort. Na een paar minuten vroeg Vega ongeduldig. ''Nou wat word het? Dan kunnen we tenminste door. We hebben door dit gedoe en deze onzin van jou al te veel tijd verspild.'' Wilko rolde even met zijn ogen en zei zacht. ''Ik blijf. Al is het maar om te horen hoe het nu verder gaat en wie de anderen als opvolger bedacht hebben, maar ik kan niet beloven dat ik me in zal houden met opmerkingen en commentaar.'' Vlad reageerde droogjes. ''Ja maar je kan het in ieder geval proberen lijkt mij.'' De anderen knikte instemmend en Wilko plofte weer op de bank, maar hij zorgde er daarbij wel voor dat hij niet te dicht naast Keelin zat. Wat hem betrof was door alles wat er de laatste jaren gebeurd is de band die ze eerder hadden gehad verdwenen. Vega keek hen een voor een aan. Keelin was de enige die merkte dat Vega het zichtbaar moeilijk had met het nu snel naderende afscheid. 

Word vervolgd. Anders word het een veel te lang hoofdstuk.