🅱🅸🅿🅾🅻🅰🆁 🅲🅾🆄🅿🅻🅴🆂

Bipolar 54

Yuju's POV

We couldn't find Umji inside the house so we search for her outside. And thankfully, we found her in the garden, under the shade of the apple tree. Mabuti talaga, hindi siya lumabas ng gate.
Yakap-yakap niya ang kanyang mga tuhod at nakayuko lang siya, she looked lonely. My uri-Umji is lonely. *sniff*

Naglakad kami palapit sa kanya pero nagulat kami nang tumakbo si Eunha eonnie. Atat lang eonnie?

"Umji!" sigaw niya kaya naangat ang tingin ni Umji samin, umiiyak siya. My uri-Umji is crying *sobs*. We actually thought Eunha will hug her but she pulled her up instead. What's her deal?

"Hindi ka dapat umuupo sa pwestong toh." sabi niya.

"Why naman eonnie? Its a nice spot kaya." Tanong ko.

"Ano ba kayo, dyan umiihi si Jimin." Nanlaki ang mga mata namin dahil sa aming narinig.

"What?!" We reacted.

"You mean, that's the organic fertilizer that you were talking about?!" Sinb. When Eunha eonnie nodded, I feel like I want to throw up.

"What?! You mean. .yung mga apples na kinain ko were from---EWW!" Yerin, siya yung maraming kinaing apples eh.

"Ang o-oa niyo ha, nasarapan naman kayo sa mga apples eh." Sowon. Infairness, matatamis nga. Actually this time lang tumamis ang mga apple ni Eunha eonnie. On the past years, matabang at pale red yung mga apples niya eh. Kulang lang pala ng organic fertilizer. Hays, good for that Pandak, may ambag siya sa apple tree ni Eunha-eonnie.

Narinig namin ang mahinang tawa ni Umji kaya napatingin kami sa kanya. My uri-Umji is chuckling now! *sniff* Hindi na namin nakayanan, niyakap na namin siya ng mahigpit. I missed my Umji kahit ilang hours lang siyang nawala sa paningin ko.

"Umji! Huhuhu. .we're really really really sorry!" Umiiyak na sabi ni Sowon eonnie, nag-iyakan na naman kami. Mga baliw diba? Well, because we are Gfriend. After we cried, paikot kaming umupo sa gitna ng apple tree and the other tree.

"I'm really sorry talaga mga eonnies. Akala ko kasi ayos lang na umakto akong ganun kasi ganun din naman ang ginagawa niyo. Pero narealize ko na masakit pala sa dibdib at nakakakonsensya bigla. Mas mabuti pang tumahimik nalang kaysa magsalita ng masama sa kapwa."

We're getting lectured by our youngest. I feel like I'm such a bad influencer. I hate myself. *Sniff*

"Umji. . .sorry din. Nahawa ka sa mga bad behaviours namin. Magbabago na kami promise! We'll be a good role model for you." Sowon eonnie apologized again.

"Ayos na ako eonnie, hindi ko na uulitin yun. Nag-apologized na sakin at nag-apologized din ako kay Yoongi."

Oh? That guy? Kaya pala pangalawa siyang umalis sa dining.

"Good for the both of you." Eunha.

"Hey paano siya mag-apologize Umji?" curious na tanong ni Yerin. Kinunutan namin siya ng noo.

"What? Gusto ko lang naman malaman kung paano mag-apologize ang isa mga mokong nayun eh. " Dagdag niya.

"Uhm. . ." Inalala ni Umji ang mga nangyari lately.

Umji's POV

Effortless lang naman siyang nag-sorry pero nafe-feel ko namang sincere siya eh. Nung umalis ako ay nagtago ako dito sa garden para hindi nila ako makita kung sakaling hanapin nila.

Kinausap ko ang apple tree, sinabi ko dito ang mga problema ko, pinalabas ko lahat nang sama ng loob ko sa puno.

"Ginaya ko lang naman ang ginagawa ng mga eonnie ko. ." I told the apple tree. Bakit kasi big deal sa kanila yung sinabi kong patay na si Yoongi, akala ko binili nila yun as a joke. Hindi ko inaasahang maniniwala sila eonnie dun duh.