TK--2

277 19 0
                                    

---

"Günaydın canım kardeşim ." Abimin söylediğ söze mi şaşırayım yoksa kurduğu kahvaltı sofrasına mı bilemedim açıkcası.Böyle zamanlarda benden hep birşey ister.Umarım zor birşey istemez."Ne istiyorsun Samet "

" Ya şu Umut var ya, işte onun ailesi bir yere gidicekmiş , buda gitmek istemiyince bize gelmek istedi"

"Eeeee asıl istediğin şeye gelsen hani" dedim ve yamuk yamuk doğradığı salatalıktan bir tane ağzıma attım."Bende aşkam yemeğine gel , Senem bişeyler yapar dedim " diyince ağzımdaki salatalık boğazıma kaçtı.

Benim öküz gibi öksürdüğünü gören Sevgili(!) abim sonunda boğazımda kaldığını anladı ve oturduğu sandalyeden kalkıp sırtıma vurmaya başladı.

Kendime su koydum. Suyumdan bir yudum aldıktan sonra " Ya olum sen mal mısın ? Bana sormadan niye yemeğe çağırıyosun ? Nasıl hazırlı..." benim sorularımın ardı arkasının kesilmiyeceğini anladığı için eliyle ağzımı kapattı.

---

"Senem kapıya baksana üstümü giyiniyorum" diyen Samete sövdükten sonra kapıya gittim."Hoşgeldin Umut , sen geç içeri abim geliyo"dediğimde hafif bi tebessüm beklerken ben "Hoşbuldum" diyip içeri girdi ve koltuğa yayıldı.Çok mu bişi istedim? Bu çocuk benim gözümde iyice bitti !

"Hoşgeldin kardeşim hiç şey yapma direk sofraya geç " dedi Samet merdivenleri inerken.Ben Umutu beklemeden sofraya geçtim.Napalım bu işler böyle o odunsa bende odunum hacı.

Abimle Umut kendi meselelerini konuşurlarken cidden sıkılmıştım.Ama ara sıra onları dinledim. Anladığım kadarıyla Umut da abim gibi biri.Abimin nerdeyse hergün bi kavadadır. Grubunun başı ve onun için kavgaya katılan birsürü kişi vardır.Abim birisine 'yap' dese eğer karşısındaki kişi onu tanıyorsa , yapmazsa ne olacığını bilir ve o şeyi yapar.

Beni bu düşüncelerimden uzaklaştıran kapı zili çaldı."Tamam taman ben açarım " bunu söylerken beni duyduklarına bile emin değildim.

Kapıya açtığımda karşımda Ertanı buldum."Aşkım geliceğini haber vermedin . Keşke verseydin." dedim ve boynuna sarıldım.Ama o bana sarılmadı.Aksine beni ufak çaplı bir şekilde itti.Ben noluyo dercesine yüzüne baktığımda "Senem ayrılalım"dedi.

Ertana beş senedir aşıktım ve sadece 1,5 senedir sevgiliydik.Onu çok , çok ama çok seviyorudum.Söylediği şeyle afalladım.Arkadan abimler de susmuş , bizi dinliyorlardı.

Gözlerim acımaya başladı."Ne..Neden" diye kekeledim ve o an gözümden düşen yaşı hissettim."Sıkıldım artık bende gencim , yakışıklıyım ve en başında erkeğim .Çok sıkıldım senden . Kusura bakma" söylediği şeyle ağzımdan bir hıçkırık çıktı."Sen ne diyosun lan " diye kükredi Samet."Samet yerine geç!" diye bağırdım.

"Ertan bir saniye bekle " dedim ve salona adımımı attım.Zaten kapı direk salona açılıyodu.Elime ne geldiyse attım ona.Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım . 'Elime gelen herşeyi ona attım.Kendimi kontrol edemiyorudum.O ise hala orada dikiliyo ve ona gelen şeyleri umursamıyordu.

O sırada kollarımda bir el hissettim.Karşıma baktığımda Samet Ertanı döve döve çıkarıyordu.O zaman o eller Umutundu.

"Şşş.Tamam ağlama." dedi bana.Bende ona sarıldım.Ellerimi boynuna doladım.İlk önce kasılsada sonra oda benim belime sarıldı.Gözyaşlarıma hakim olamıyordum.Onları durdurmak istiyordum ama olmuyordu.Akmalarını hiç ama hiç istemiyordum.Çünkü o gözyaşlarını Ertana layık bulmuyordum artık.

O sırada Samet geldi ve beni Umutun boynundan çekti.Sonra beni sarsmaya başladı."Kendine gel.Ağlama.Yapma." diyordu.Beni bıraktığında hemen yere düştüm.

"O da gitti işte.Halbuki birdaha ağlamıyacağımı sanıyordum ben.Hayır sevgili gözyaşlarım! Beni yüzüstü bırakmayın.Akmayın daha fazla.Ya akın. Ne kadar istiyorsanız.Sonuçta;Artık o da gitti"

Farkındaydım.Onlarla değil kendimle konuşuyordum.Ama canım çok yanıyordu.5 senemi verdiğim adam şimdi karşıma geçmiş'sıkıldım' diyordu.Ölmek istiyordum.

"Çınarı çağır" ağzımdan sadece bunlar dökülmüştü.Çınar benim 4 yaşından beri arkadaşımdı.Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.O benim herşeyimi bilir ben onun herşeyini bilirdim.

"Alo Çınar.İçtinmi lann sen yine."

"Tamam lan kapat"

"Senem Çınar yine sız..." Lafını tamamlamadan sözünü kestim ve " O zaman git ve getir"dedim.Umuta 'sana emanet tarzı şeyler söyledi.Yanıma gelip " Üzülme , değmez " dedi saçıma bir öpücük kondurdu ve gitti.

Şimdi Umutla evde yanlızdık."Sarılmak ister misin ?" dediğinde kafamı onaylarcasına salladım ve beni göğsüne bastırdı.Gözlerimi kapattım gözyaşlarımın akmaması için ama olmadı.Yine aktı ve yine aktı...

---

merhabaaa 2. bölümü yazdım :D vote bekliyorum. okuyucularıma çooooook teşekkür ediyorum.Nası buldunuz?

The KomşuWhere stories live. Discover now