İHANETİN ATEŞİ

Start from the beginning
                                    

"Buna gerek yok."

Farid'in sesini zor duymuştu. İtalyan genç sırıttı.

"Bence de." dediğinde rahatlığı göze batıyordu.

Delikanlı tamamen Farid'e dönmüştü.

"Siz bilirsiniz ama sorun olursa bir daha kine lütfen beni arayın."

Farid minnetle adama birşeyler mırıldandı. Koluna giren annesiyle ağır adımlarla uzaklaştı. İtalyan genç gözlerini kısmış öfkeyle  delikanlıya bakıyordu.

"Senin derdin ne! Mültecileri koruma derneğine mi üyesin! Bak adamım bu yaptığınla canını tehlikeye attın."

Delikanlı ters bir bakış atıp alayla gence baktı.

"Aptalsın. Sokağın ortasında kavga çıkarmak senin lehine. Onlara bazı konular da ihtiyacımız var. Elbette hadlerini bildirmeliyiz."

"Ne diyorsun sen."

"Biraz akıllı ol diyorum dostum. Bu kadar fevri olursan haklı olsan da haksız çıkarsın."

Delikanlının üzerine doğru yürüdü.

"Sen canına mı susadın!"

"Hayır da sen canına susamış gibi hareket ediyorsun. Tesadüf eseri buradan geçen bir gazeteci düşün veyahutta başka birisi senin bu yaptığını çekip haber yapsa ne olur hiç düşündün mü? Irkçı diye ülkemizin adını kirletirsin!"

Diğer avından vazgeçti. Bu avı kesinlikle kaçırmamalıydı. Akıllı ve sinsi. Belki de bu genç onun önünü açarak bulunduğu konumu daha da yükseltecekti. Tanrı bugün her zaman olduğundan daha çok yanındaydı.

"Kimsin sen?"

İtalyan gencin yönettiği soruya canı gönülden cevap bekliyordu.

"Senin gibi biriyim işte böyle düşünüyorum diye farklı biri mi olmam gerekiyor."

Delikanlının cevabına gülerek elini uzattı.

"Ben Edoardo "

"Andrea"

Andrea yüzünde oluşan sırıtış Edoardo bulaşmıştı.

Usulca arkasına döndü. Yanımdan geçip giden genci takip etmeye başladı.
İkisini de seçmişti. Ama Andrea şuana kadar seçtiklerinin en iyisi görünüyordu.

....

Resim de gölgelendirilmiş vücudunun yarısı olmayan bir çocuk çizilmişti. Bütün bedenini ele geçiren zincirlerin arasın da acı çektiği ve nefes almakta zorlandığı belli olurken diğer çizilmiş olan suretleri ayırt etmek imkansız gibiydi. Ve resmi inceledikçe çocuğun kafasının bedeninden ayrıldığını görür gibi olduğumda belli belirsiz bir kadın ve adam silueti ortaya çıkıyordu.
Kirpiklerimi hızla kırpıştırarak başımı iki yana salladım. Resim gözlerime oyun oynuyor gibiydi. Bu zamana kadar çoğu kez resmi incelememe rağmen şuan ki farkettiklerimi farkedememiştim. Resim incelendikçe sakladıklarını gözler önüne seriyordu.

FİZÂNİWhere stories live. Discover now