Against the Waves (THE PRESTIGE 1)

27

"Kumain ka nang kumain. Iyong gatas at fruits, nilagay ko na diyan sa bag mo. Uhm, any cravings or what?"

Napangiti na lang ako sa ginawa ni Lene. Siya ang nag-asikaso ng pagkain ko pati ang mga gamit ko. Kahit pabuhat ng bag ko ay siya na ang gumagawa. Nagtataka na nga si Eka sa ikinikilos namin.

"Ayos na ako, Lene. Salamat."

Nasapo nito ang ulo at tila natataranta pa. Mas lalo akong napangiti.

"Just text me if you need anything okay? I...I'll come to you."

"Why are you being like this, Lene? Layana can handle herself," nagtatakang tanong ni Eka.

Nagkatinginan lang kami ni Lene. Kagaya ng pinakiusap ko sa kaniya ay gusto ko munang sa amin munang dalawa ito. Hanggang hindi ko pa nakakausap si Hayes, gusto ko munang sarilihin ang balitang ito.

"Bawal na ba akong maging sweet sa kaibigan ko? Jelly ka ba?" nanunuyang tanong ni Lene kay Eka.

Tanging ngiti lang ang isinagot ni Eka at mailing iling na pumasok sa banyo para maligo. Doon pa lang ako nakahinga ng maluwag.

"Basta, text me okay? Bibilisan ko lang 'yung pakikipag-usap kay Nathan."

I held Lene's hand and smiled emotionally. She'll ask for Nathan's help to look for Hayes' whereabouts as well as Sandra. Baka raw magkasama ang mga ito. At isa pa, kilala ni Nathan si Sandra. I really appreciate Lene's effort. Hindi ko alam ang gagawin kung wala siya.

"Thank you."

Lumamlam ang mukha nito at tila ba paiyak na naman dahil sa lungkot ng boses ko.Huminga ito ng malalim at umiwas ng tingin. Pana'y rin ang pagkurap.

"Anything for you. Don't mention it. Basta," she whispered. "Alagaan mo ang inaanak ko, ha? That's the only thing I want you to do, okay?"

Hindi ko na napigilan na lumuha habang tumatango. Napatawa pa ako nang bahagya nang tulungan ako ni Lene sa pagpawi ng mga luha ko.

"Don't cry, omygod. Ayokong masira ang make-up ko."

"I'm sorry. I...I'm just thankful because I have you."

Ngumuso ito "You can do this. We'll gonna find him okay?"

I nodded once again before I hug Lene.

"Please, be strong. Please.'"

Everything is too overwhelming for me. Kakadaan ko lang sa hiwalayan namin ni Hayes tapos ito naman ngayon, nalaman kong buntis ako. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko. Hindi ko na alam.

Sabay kaming tatlo na pumasok sa school pero nagtext naman sa akin si Lene nang bandang tanghali na tumungo na siya sa Manila. They'll look for Hayes. Malaki rin ang pasasalamat ko kay Nathan dahil walang alinlangan siyang pumayag sa pakiusap namin bagaman hindi niya na tinanong kung bakit.

"Layana, good morning!" bati ni Bella nang makapasok ako sa room.

Tipid ko lang siyang binigyan ng ngiti. "Morning."

Ramdam ko ang tingin ng mga blockmates ko pero hindi ko na iyon pinansin pa. Alam kong may ideya na sila na hiwalay na kami ni Hayes. Huwag na sana nilang tangkain pang tanungin dahil alam ko sa sarili ko na bibigay ako kaagad.

"Nagreview ka?" tanong ni Bella.

Alam kong sinusubukan lang ako nitong kausapin gaya ng dati pero ewan ko ba. Masyado siguro akong naapektuhan sa hiwalayan namin ni Hayes kaya maging ang pagkausap sa tao ay hindi na ako komportable. Kahit saan ako lumingon ay si Hayes ang nakikita at naalala ko.