11AM
Naalimpungatan si Rome.. Pagkadilat ay nagtaka pa sya na nasa ibang lugar sya 'Ah oo nga pala. Andito ako sa unit ni Jody' pag alala nya.
Hinanap nya ang phone para alamin kung anong oras na 'Sht. It's already 11:00am. Kailangan ko na umuwi' dali dali syang bumangon at nag ayos ng sarili. Nasa may pinto na sya nung maalala nya si Jody
'Tulog pa sya' naisip nya. 'Ah alam ko na, hindi naman siguro masama kung makikielam ako dito sa kusina nya?' tanong nya sa sarili
Nag punta sya sa kusina. Maingat at tahimik ang pagkilos nya. Naghalughog sya ng pwedeng kainin.
'Sakto!' sigaw nya sa isip nung nakakita sya ng makakain na nasa kariton. At sinimulan na ang balak nya. 'Kailangan magawa ko to at makaalis ng hindi sya nagiging at bago sya magising' kinakabahang sinabe ni rome sa sarili
Pagkaraan ng halos trenta minutos, natapos din si rome. 'Ayan tapos na. Kailangan ko ng umalis' sabe ni rome sa sarili. At kinuha na ulit ang gamit nya tska tuluyang dumiretso sa pinto
Nagmamadaling maglakad si Rome pagkalabas nya sa unit ni jody.. Naglakad takbo na din sya papunta sa eleveator. At pagkababa at bago lumabas ng building binati pa sya ng guard at binati din nya din naman ito pabalik
Huli na nung marealized nya kung nasan sya, nasa labas na sya.. Dahil ang condominium building na ito ay ang.. 'Anak ng pusa! Iisa lang kami ng building?!' sigaw ni rome sa sarili
Muli pa nyang pinagmasdan ang buong building at inalala kung tama ba o dala lang ng sama ng pakiramdam kasi nahihilo pa din sya.
'Pero.. Hala gago! Totoo nga. Iisa lang kami ng building' sabe nya sa sarili 'Kailangan ko na nga palang umuwi. Lagot ako neto kay serin' napakamot na lang sa may noo si rome at muling naglakad pabalik papasok ng building
2PM
Nagising na si Jody at nagunat ng katawan. Pagkatapos ay bumangon para ayusin ang higaan nya.
Nang maalala nya si Rome.. Agad syang lumabas ng kwarto para tignan ito sa sala ngunit wala na ito don.
'Where is he?' tanong nya sa sarili 'Umuwi na kaya? Kung sabagay anong oras na din kasi' pagkausap pa nya sa sarili
Nag punta sya ng kusina para sana magluto ng makakain, pero napahinto sya ng makitang may kung anong may takip sa dining table.
Lumapit sya para tignan kung ano yon, pagka angat nya ng pantakip.
Agad syang napangiti, kinikilig na biglang tumili 'Achkkkkk shet pinagluto ako ng crush ko' sigaw nya
8:00PM
Naalimpungatan ako nung mag ring ang phone ko, kinapa ko ito sa gilid ko at sinagot kahit na nakapikit pa din
'Hello?' bungad ko na aantok antok pa. Sino kaya to? 'Dheng, thank godness after 31 missed calls sinagot mo din. By the way, where are you? Dyan ka ba sa unit mo now? I saw your tweets kasi sorry medyo late pero how are you na? I mean I know that you're still not okay, hindi naman ganon kadali yon. Ang sakin lang kilala kita na kahit ang sakit sakit na hindi ka pa din umiiyak. Itinutulog mo lang kasi yung sama ng loob mo' tuloy tuloy na sagot netong kausap ko, si airish.
'Hey, hey, hey. Calm down, Mami Ai. I'm sorry kung ngayon lang ako nagising pero I can manage naman, kung nagbabalak kayong mag punta dito, wag nyo na tangkain' pagpapatigil ko sakanila. Kilala ko tong mga to masyado nila akong mahal kaya ayaw nila akong malungkot or nasasaktan.
'Uuwi ako bukas samin, magiging maayos din ang lahat. And yes, hindi ako umiyak and natulog lang ako haha ganon naman palagi eh. Sanayan na lang talaga. Wala naman akong say don' paninigurado ko sakanya. 'Sige na, I'll hung up na. Bye!' hindi ko na sya hinayaang sumagot at pinatayan ko na sya sa call
Kapapasok ko lang sa school namin nung malaman ko sa blockmates ko na no classes daw kami today..
Oh great, sayang pag gising ng maaga. Makauwi na nga para makatulog muna at mamaya mag dadrive pa ko pa laguna.
Tangina kung sinuswerte ka nga naman oh sa dinami dami ng pwedeng makasalubong sya pa??
Sana noon pa lang hindi pa nya ko pinapansin nangyari na to hindi yung kung kelan ganto ang sitwasyon ko ngayon tska pinaglalandas ng universe ang landas namin ni jae.
Naglalakad sya habang nagbabasa.. Gawain talaga nya yan tsk. Pag yan nadapa tatawa—oh sht 'HAHAHA' natakpan ko ang bibig ko nung nakita ko syang natalisod
Napalingon sya sakin kaya umakto akong nag se-cellphone na lang, ramdam kong palapit na sya sa direksyon ko nung biglang tumunog ang phone ko.. 'Dave calling..' You're my life saver taalaga! Hindi ko na pinatagal at sinagot ko na ito 'Jod—
For the past few days, I have been ignoring her. At first, I tried to make myself believe that it's okay, and that it is easy to ignore her.
Sabe ko sa sarili ko madali lang to, hindi naman kami ganon katagal na magkasama wala pa ngang isang buong araw yung party na yon.
Kaya lang hindi ko makalimutan. Ambait nya kasi hindi nya lang ako winelcome sa unit nya kundi inasikaso at inalagaan pa nya ko.
Everyday may text messages sya sakin, asking about my whereabouts.. But, now this is the first day na hindi sya nagparamdam, ultimo good morning messages wala.
Siguro napagod na, sino ba namang hindi mapapagod sa isang tulad ko? Si Serin nga napagod, sya pa kaya? Haha
Naglalakad ako ngayon papuntang parking lot, while reading a book. Nakasanayan ko na kasi hindi ko mahinto pagbabasa basta basta.
Nang bigla na lang ako matalisod sa bato 'HAHAHA' wait. it's her voice. When I look around there I saw her..
Great, she's laughting at me. She's kinda funny cause she tried to act like nothing happened when our eyes met. I was about to go and talk to her. 'Jod— but she got a phone call, umalis na sya at hindi ko na sya nalapitan.
