ZAWGYI
တိုက္ခန္းေလးက တအားမက်ယ္ေပမယ့္ ၾကည္ႏူးမႈေတြေတာ့ ဖံုးလႊမ္းေနတယ္ ။ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေနရာခ်ရင္း ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ အၿပီးသတ္ေျပာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္ ။
"တကယ္ပဲ ဒီမွာေနရေတာ့မယ္ေနာ္"
"ေပ်ာ္လား ရိေပၚ"
"အင္း"
ရိေပၚက ၿပံဳးလ်က္ျပန္ေျဖသည္ ။
"ကိုကိုနဲ႔အတူ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို တည္ေထာင္ၾကည့္ခ်င္တာ ေမာင့္အိပ္မက္ပဲ
ကိုကို ခ်က္ေကြၽးတဲ့ထမင္းကိုစားမယ္ ပိတ္ရက္ေတြမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အဆီအေငၚမတည့္တဲ့ ဟင္းေတြကို ကိုကုိျပန္စားေပါ့
အိမ္အတြက္လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြကို ျငင္းရင္း ခုန္ရင္း အတူတူ၀ယ္ၾကမယ္
ညဘက္ေတြဆို ၀ိုင္ေလးဘာေလးေသာက္ရင္း အစြမ္းကုန္ခ်စ္ၾကမယ္ေလ"
ရိေပၚရဲ႕စကားအဆံုးမွာ ေရွာင္းက်န္႔ မ်က္နွာေလးရဲသြားတယ္ ။
"ဘာေတြေလ်ွာက္ေျပာေနတာလဲ"
ရိေပၚကေတာ့ မ်က္နွာရဲရဲေလးကို အသဲယားစြာနဲ႔ အားပါးတရ ေမႊးၾကဴ ပစ္လိုက္တယ္ ။
"ယူထားတာပဲ ၁နွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ ခုထိရွက္ေနတုန္းလား ကိုကိုရ"
ေရွာင္းက်န္႔ကေတာ့ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးလို ရဲတြတ္လ်က္ ။
ပစၥည္းေတြ သိမ္းလာလိုက္ ၊ တိုက္ခန္းအသစ္ေလးထဲမွာ ေနရာခ်လိုက္နဲ႔ပဲ ေျပာင္းရမယ့္ရက္က တျဖည္းျဖည္းနီးလာခဲ့တယ္ ။
"ကဲ သားတို႔ေရ... လာ ထမင္းစားၾကမယ္"
ဒီညက အိမ္မွာေနတဲ့ေနာက္ဆံုးညျဖစ္တာမို႔ နႈတ္ဆက္ျခင္းမမည္တဲ့ နႈတ္ဆက္ျခင္းပါတီကို အိမ္မွာ လုပ္ျဖစ္ၾကတယ္ ။
"အာ...မားမား ဟင္းေတြကရွယ္ပါလား"
ရိေပၚက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေျပာရင္း စားပြဲမွာ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္ ။
"သားႀကီး မနက္ျဖန္မနက္က် မားမားဟင္းေတြထုပ္ေပးလိုက္မယ္ ယူသြားေနာ္"
"ဟာ မဟုတ္တာ မားမားကလည္း"
ေရွာင္းက်န႔္က လက္တခါခါနဲ႔ျငင္းေပမယ့္ ရိေပၚကေတာ့ သေဘာတက်ကိုပဲေထာက္ခံတယ္ ။
YOU ARE READING
ငါ့သမက္က ၀မ္ရိေပၚ ( ငါ့သမက်က ၀မ်ရိပေါ် ) COMPLETED
Fanfiction"မင္းကို္ယ္မင္း ကံဆိုးလွၿပီထင္ေနလား ငါ့သမက္က ၀မ္ရိေပၚကြ" ထိုစဥ္ အဖိုးႀကီး ေရွာင္းဟန္႔ ေသြးအန္ေလသတည္း ... "မင်းကိုယ်မင်း ကံဆိုးလှပြီထင်နေလား ငါ့သမက်က ၀မ်ရိပေါ်ကွ" ထိုစဉ် အဖိုးကြီး ရှောင်းဟန်႕သွေးအန်လေသတည်း ...
