Harese : Soğuk Bedenler (BASILDI!)

KADERİN GÖSTERDİĞİ YOL

Merhaba sevgili okurlar,

Yeni bir bölümle karşınızdayım.

Kimler oldukça heyecanlı ve meraklı?

Yorum ve eleştirilerinizi eksik etmeyin lütfen.

Unutmayın ki ilerlemek için size ihtiyacım var.

Instagram : zilan_erbek_arikan

Sevgiyle kalın 🥀

Keyifli okumalar dilerim...

İki Hafta Sonra

Yekta, gözlerinin içi parıldayan, miniğin sessiz gülüşlerine katıldı. Günlerdir yaptığı en iyi şeyi yaparak Nefes ile oynuyordu. Ruhuna ve kalbine iyi gelen, her saniyesi sevgi dolu, bu dakikalar oldukça kıymetliydi. Nefes olmasa iki haftadır kapalı kaldıkları, cehennemin kaçış sığınağı olan, bu eve katlanamazdı. Umutsuzluğa ve acılara direnmesi oldukça zor olurdu. Duyamayacağını bilsede anlamsız sesler çıkararak ve farklı yüz ifadeleri yaparak miniği güldürebilmek için elinden geleni yapıyordu. Nefes'in her gülüşünde görünen minik dişleri, tar top olan tombul yanakları kalbindeki sevgi yumağının gözlerine hücum etmesini, kalbinin güzelleşmesini ve ruhundaki yaraların kapanmasını sağlıyordu.

Bahoz, sırtını cama yaslamıştı. Sakallarını eli ile karıştırırken kadının, Nefes'in de yerine attığı, büyük kahkahalara tebessüm etmekten geri duramıyordu. Ruhunu güzelleştiren kadının, yüzünün sadece Nefes ile oynarken bu kadar çok neşe saçtığını, kalbindeki acının hafiflediğini biliyordu. Bu sevgi dolu dakikalar esnasında her zaman yanlarında bulunmaya çalışarak üzerine neşenin, sevginin ve umudun yapışmasına izin veriyordu. Dayanma gücü alıyordu. İki haftadır kapana kısıldıkları bu evden kurtulmayı, gözlerine her gün umutla bakan insanları kurtarmayı bekliyordu. Bengin'in babasının uyanması ile ilgili ısrarı sebebiyle beklediği onca günde, dışarıdaki fırtınanın zaman zaman dinip tekrar alevlenmesi ise kalbine umutsuzluğun sarmaşıklarını doluyordu. Gerçekten kurtulabilecekler miydi onu bile bilmiyordu. Her geçen gün daha çok korkuyor, kendini yetersiz hissediyordu. Kalbinden yükselen korku ve tedirginlik boğazını yakıyordu. Kapının tıklatılması ile düşüncelerinin oluşturduğu havuzdan kurtularak silkelendi. Kapıyı açmak için ilerlerken, Nefes ile oynamayı bırakan, kadının kendisini gözleri ile izlediğini fark etti. Yüzüne sıcak bir tebessüm yerleştirdi. Kadın tebessümüne karşılık verdiğinde ise adımlarını hızlandırarak kapıyı açtı.

Muhtarın başında durması için görevlendirdiği adamı karşısında gördü. Ölmüş olmasından korkarak "Ne oldu?" dedi. Adamın gözlerinde ki parıltı "Uyandı," demesi ile taçlanırken derin bir nefes aldı. Adam "Bengin babasının yanında, konuşuyorlar." diye ekledi. Bahoz adamın omzuna elini koyarak "Teşekkür ederim! Gerisini ben hallederim sen aşağıya in, herkesi salona topla!" dedi. Adam aldığı teşekkür ile gururlanarak tebessüm ederken "Senin bizim için yaptıklarının yanında bu hiçbir şey, asıl biz sana teşekkür ederiz!" diyerek arkasını dönüp gitti. Bahoz adamın, minnet dolu bakışları eşliğinde, söylediği sözler ile kalbinde yeşeren rahatlıkla kapıyı kapattı. Arkasını döndüğünde kadının, kucağında Nefes ile hemen yanı başında durduğunu gördü. Kadın gözlerindeki kararlı bakışla "Bu cehennemden kurtulmanın zamanı geldi!" dedi. Adam kafasını sallayarak kapıyı açtı. Ardından onu sessizce takip eden kadın ve kucağında taşıdığı umut ile birlikte merdivene yöneldiler. Bahoz merdivenleri adımlarken, bunca zamandır sessizce onun karar vermesini bekleyen insanlara sonunda bir çıkış yolu göstereceği için, rahatlamıştı. Bir taraftan ise kararlarının doğurabileceği sonuçlardan korkarak kaderinin gösterdiği yolda ilerledi.