Exchange Hearts

Exchange Hearts © 2014

Prologue
~

"Sara, ano'ng problema?" Tanong sakin ni Mrs. Frietz nang makita akong tulala sa table ko.

Si Mrs. Frietz ang manager ng pinagtatrabauhan naming kompanya. Simula nung mag-apply ako rito, siya na ang palagi kong kasama at kausap. Hanggang ngayon na Executive Assistant na ako, ganun pa rin kami sa isa't isa.

"Iniisip ko 'yung pinangako ko sa kapatid ko," Sagot ko.

"Iyon bang ikaw ang bahala sa venue ng magiging kasal niya? Aba! Kinakailangan mo ng malaking pera para makapag-book sa isang garden resort. Kahit yata ang sweldo mo ng limang buwan, hindi pa aabot."

Lalo akong nanlumo sa sinabi ni Mrs. Frietz. Tama naman siya. Hindi ganun kadali ang maghanap ng pera para sa pagpapa-book sa isang sikat na garden resort. Maliit lang ang kompanya na ito at nagkaka-problema pa. Nadedelay ang mga sweldo namin. Eh sa susunod na buwan na ang kasal ng kapatid ko. Mga bata pa lang kami, ipinangako ko na sa kanya iyon. Ayokong sirain.

"Alam mo, may sagot ako sa problema mo."

Napalingon ako kay Mrs. Frietz. Iniwan niya sa table ko ang isang diyaryo na nasa classified ads. Nanlaki ang mata ko sa nabasa. Tama ba ito? Ganun ba siya kadesperado na magpa-print sa diyaryo ng wanted: wife? At kaya daw niya magbayad kahit magkano. Hindi ko papatulan ito lalo na nung makita ko kung sino ang nagpalagay ng ad na iyon.

Isaah Luigi Greenfield.

30 years old na siya at 7 years ang agwat namin. Minsan na akong nagtrabaho sa kanila pero hindi ako nagtagal. Naging mabait sakin si Isaah at tinuring niya akong kapatid kahit na kasambahay lang nila ako. 16 years old pa lang ako nun samantalang 23 siya. Hindi kami pareho ng nararamdaman dahil sa may pagtingin ako sa kanya. Naalala ko pa kung paano ako umamin sa kanya.

***

"Isaah," Tawag ko sa amo ko na lasing na lasing dahil sa iniwan siya ng girlfriend niya.

"Sara? Ano'ng ginagawa mo rito?" Nanliit ang mga mata niya.

Nakaupo siya sa sahig habang nakasandal ang likod sa kanyang kama. Nakakalat ang mga bote ng alak. Pulang pula na rin ang pisngi niya sa kalasingan.

"Gusto kitang pasayahin, Isaah."

"Ano? Hindi mo ako mapapasaya, Sara. Lumabas ka na."

Imbes na lumabas ay lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa labi. Sinuklian niya iyon pero tinulak rin ako kaagad. Nagsalubong ang kilay niya. Lalapit sana ulit ako pero lumayo na siya.

"Ano'ng ginagawa mo, Sara?" Galit niyang tanong.

"Gusto ko makalimutan mo ang sakit. Mahal kita, Isaah. Alam kong mahal mo rin ako." Lumapit ulit ako para halikan siya pero bumitiw siya kaagad.

"Mahal kita bilang kapatid. Ilang taon ang tanda ko sayo, Sara. Naiintindihan mo ba yun? Saka ang bata mo pa!"

"Hindi. Sigurado na ako. Ikaw ang mahal ko. Isaah, ikaw ang mahal ko." Pagpupumilit ko.

Ginamit ko ang kahinaan niya. Tinulak ko siya pahiga sa sahig, napadaing siya nung tumama ang ulo niya. Naghubad ako ng damit. Bra na lang ang natitira sa pang-itaas ko. Pumatong ako sa ibabaw niya saka siya hinalikan. Sinusuklian niya ang halik ko kahit na panay ang tanggi niya.

"Mali ito, Sara. May respeto ako sayo, magkaroon ka naman para sa sarili mo-"

Hinalikan ko ulit siya. Nang may naramdaman akong tumayo sa ibaba niya ay lalong lumakas ang loob ko. Tinanggal ko ang butones ng polo niya habang hinahalikan siya sa labi pero mahigpit niyang hinawakan ang kamay kong nasa polo niya. Tumayo siya habang hawak pa rin ako.

"Lalake ako, Sara, pero kaya kong magtimpi. Ang bata bata mo pa para sa ganito. Marami ka pang makikilala. Kapatid lang talaga ang turing ko sayo. Tama na. Magbihis ka na."

Binitawan niya ako saka siya pumasok sa banyo ng kwarto niya. Naiwan akong umiiyak at bigo sa pag-ibig.

***

Sa tuwing maaalala ko iyon, nahihiya ako sa sarili ko. Talaga bang nagawa ko iyon? Napaka-bata ko pa nga sa mga desisyon kong yun. Ngayong naiisip ko, tama si Isaah. Kapatid lang talaga niya ako. Biruin mo, 30 years old na siya ngayon at naghahanap siya ng asawa pero hindi ang magmamahal sa kanya. Poor him. Natrauma siguro siya sa mga babae simula nung iwan siya ni Catherine.

Pero buo ang desisyon ko. Hindi siya ang sagot sa problema ko. May pride pa akong natitira para magpakita sa kanya. Hinding hindi ako pupunta sa kanya.