Salamat sa pananakit mo !

Salamat sa pananakit mo ! Chapter 4

"pag-sasabayin mo ang pagtratrabaho at pag-aaral ? " maang na tanong sa kanya ni khaira.

    Papasok sya sa trabaho at si Khaira naman ay sa eskwelahan,nabanggit nya sa babae na balak nyang ipag-patuloy ang pag-aaral .

"hindi ba mahirap yon ? nagtratrabaho kana e nag-aaral kpa ? "

"mahirap nga,pero wla namang daan na patungo sa pag-asenso na madali,e .lalo na sa paris nating mahirap "

"Gusto mo lang yatang libangin ang sarili mo,e" kantyaw sa kanya ng dalaga.

Alam nya,tungkol ka Troy ang tinutukoy nito ..

"khy.." tingin sya dito "sa totoo lang hindi ko na dinadala sa dibdib ko ang nangyari sa amin ni Troy."

Khaira : Bakit ganon .. ?"

Yvon : Ewan ko,Siguro noon pa naiprepara ko na ang sarili ko sa ganito.dahil noon p,naiisip ko ng hindi paris ko lang ang babagay sa kanya mula ng umasenso sya .. "

Khaira : or maybe you did not really love him at all,mabilis mo syang naalis sa sistema mo,e'ibig sabihin nun,hindi masyadong malalim ang pinag-samahan nyo.. "

Yvon : ang nasa isip ko naman,madaling makapag-paluwag ng dibdib ang kaalamang maligaya sya sa  pinuntahan nya.dba't mas malalim na pag-ibig ang ganoon .. ? "

Khaira : ewan ko,ang alam ko'pag talagang mahal na mahal mo ang isang tao masakit na masakit sayo kapag nawala sya .."

      Hindi na lamang sya kumibo .. kinukwestyon na rin nya ang sarili mula ng mag-kalayo si ni Troy .

Khaira : di ba papasok kna sa eskwela next sem ?

Yvon : Oo,me konti naman akong ipon e.

Khaira : Fixed ung oras sa trabaho mo db ? pano pag magka-problema ka ?

Yvon : bahala na,baka mag-hanap ako ng ibang mapapasukan o ndi nlng ako mag-trabaho,tutulong naman si ate kung sakaling maituloy ko ang pag-aaral ..

           Ate Lovi at ang asawa nitong si Rocco ang tinutukoy nya,nakatira ito sa probinsya nila sa Cebu,may maliit na lupa sila doon na pinag-yayaman ng mag-asawa dahil dito ito nakuha ng pangangailang sa pang-araw araw at para sa 2 anak ng mga ito ..

Sa kabilang banda,ang Mag-asawa . . . .

"you can open your eyes now .. " utos ni Troy ng ibaba sa lapag si Lynn ..

       Natigilan ito ng pagtingin sa paligid,sa lob sila ng bungalow na may katamtamang laki ..

"Troy ... "

"ito ang sinasabi kong sorpresa sayo .. " nakangiting sabi nya "maliit nga lang,hindi kaparis ng kinalakihan mong mansyon .pero okey naman'db ? habitable naman,ito lang ang kayang kong - - -"

Hinalikan sya sa Labi ni Lynn "You dont have to say anything anymore . ako nlng ang mag-sasalita ok ? From now on,ill treasure this house as ive never treasured anything so important to my life before "