Walking in the Wind (Valdemora Series #2)

Chapter 16

Panic ran through me. Halos hindi ko na malaman kung anong nangyayari dahil sa kaba at takot. I am sitting and Gab's driving me around but it couldn't take away my fears. Hindi matigil ang panginginig ng kamay ko at pangangatal ng labi.

Paano kung nakita ni Papa iyon? Paano kung pagdating sa bahay ay sesermonan niya ako at mumurahin? Iniisip ko pa lang ay natatakot na ako.

He never got mad at me before. He never tried hurting me but what if that'll happen? Lalo pa't kasama ko si Gab.

He stopped the car and faced me. Tulala ako at kahit papaano ay malayo na iyon sa kung saan kami kanina.

Nakailang panalangin ako sa utak na sana ay hindi nakita ni Papa. Hindi ko maisip kung anong gagawin niya sa akin kung sakali.

"Hey, stop crying," kinurap ko ang mata saka naramdaman ang panyo niyang pinunas sa mukha ko.

Hindi ko na namalayan na umiiyak na pala ako sa sobrang pag-iisip tungkol doon.

I grabbed the handkerchief from him and wiped it myself. Huminga ako ng malalim saka napahawak sa sentido.

Too risky to feel my curiosity. Hindi ba pwedeng ma-try ko ang isang bagay na kailanman ay hindi ko nasubukan nang walang pangamba? Can I at least try it once in my lifetime without getting scared of the possible consequences?

I was determined to finish my studies. I am school oriented and prohibited to have a romantic relationship with someone until I finish studying.

Masunurin ako pero hindi ko madiktahan ang nararamdaman ko. If I will fall out of love, will there be a chance for me to pour it all to someone I love?

Pwede bang suwayin ko ng isang beses ang magulang ko? All my life, I dedicated all my hardworks for them. I did my best and tried everything just to make them proud and myself, too. Pwedeng kahit magmahal lang ako ang kapalit lahat nang iyon?

"Ihahatid kita--"

"Huwag!" nagulat ito sa biglaang pagtaas ng boses ko. "Sorry. Huwag muna. I can't stand hearing my father's scolds to me. Ngayon ko lang hihilingin sa'yo 'to," I drew a deep breath. "Please stay with me... even for a while."

Tumango ito na parang naiintindihan ang naramdaman ko. I once said to him about the only prohibited thing for me. Kahit ngayon man lang ay masamahan niya ako.

He bought water for me. Tinungga ko iyon habang tahimik at malalim ang iniisip. We stayed inside his car. Ayokong lumabas dahil baka makita ko na naman si Papa.

Kasama nito kanina ang iba niyang katrabaho at tingin ko'y may importanteng ginagawa doon kanina. I silently wished for a possibility that he didn't saw me with Gab.

Please lang.

Sana hindi niya ako nakita.

Tahimik lang kami sa loob. He never tried disturbing me. Naroon ang pag-vibrate pa ng phone ko. Nang tignan kung sinong tumatawag ay mas lalo lang akong kinabahan.

Tumatawag sa akin si Mama at tadtad na ako ng texts. I slowly replied to her. Sinabi kong may importanteng nilakaran at pinatay ang phone. Kung hindi ako nakapag reply ay mag-aalala iyon sa akin at baka i-report pa kay Papa.

"Anong oras ka uuwi?" lumingon ito sa akin at tinignan ang relo.

"Until you feel better. Pupunta akong Galleria de Asuncion."

Tumango ako saka napainom ulit ng tubig. Hindi na ako nang-usisa pa kung anong gagawin niya roon. It's not my business. Laman ng utak ko ngayon kung ano iyong dadatnan ko mamaya sa bahay.