''Polaroids,''

122 16 2
                                        

''Günaydın, nasılsın? Umarım iyisindir. Ben yine bok gibiyim. Şuan 'Çok mızmızsın Calum,' dediğini duyar gibiyim. Evet, mızmılanıyorum çünkü seni çok özledim. Bugün, polaroidlerimize bakarken buldum kendimi. Rehabten döneli bir hafta oldu, sonunda odamızda uyuyabilrim. Gözlerim duvardaki paloroidlere kaydı, seni izledim saatlerce. Güzel gülüşünü, bana aşkla bakan gözlerini ve daha fazlasını. Ne yapacağımı bilmiyorum Nancy, nasıl kendime geleceğimi, neler söyleyeceğimi ya da düşüneceğimi bilmiyorum. Şarkılarımda sen varsın, gitarımı bile bana sen aldın. Tura bir daha nasıl çıkacağımı, nasıl sahnede şarkı söyleyeceğimi bilmiyorum. Tek bildiğim şey, seni deliler gibi özlemiş olmam. Sana sarılmak istemem ve seni öpmem. Yatağım bomboştu, tek başıma koca yatakta daha da minicik olmuş gibiydim. Yastığına sarılıp saatlerce ağladım, çünkü seni çok özledim. Ve evet, yine ağlıyorum. Agh, her neyse. Seni çok ama çok seviyorum.''

voicenotes | cthTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang