make me yours

#cupsandcookies

"We're here wify." SL removed his seatbelt. Mabilis na bumaba ito sa kotse para pag bukasan siya pinto.

"Come on." SL catch her hand.

"Beautiful."

She heard him murmured.

"Sinabi mo na yan kanina hubby, pag baba ko ng hagdan, bago tayo sumakay sa car at kanina habang nag d-drive ka."

"Did I baby? I can't remember." Nag salubong pa ang kilay nito.

Pinisil niya ang tungki ng ilong nito. "Gwapo mo, halika na."

Sabay na pumasok sila ng bahay.

"Hi." Bati ni Zia.

Tumayo si Margaux para salubungin sila "Hi. You look so nice Zia." Margaux was amazed.

"Ehem. Wag ka nang mag taka, ako ang asawa niyan."

"Che!" Irap niya kay SL. " So as you, oh na miss kita." Baling ulit nya Kay Margaux.

Zia gave her a warm embrace.

"Na miss din kita dear sister, I think kaylangan na ulit nating mag chika over a cup of coffee "

"Oh I'd loved to."

"Hi James, I've missed you." Baling niya sa kapatid.

"Same here." He smiled.

"How about a super hug?"

"Say please ka muna." Pabiro niya.

"Eh kung plis plisin ko yang muka mo?"

They laugh.

SL hugged her. "Where's mom?"

"Nasa dinning area na the food is ready."

"Tara, wag nyo'ng gutumin ang baby ko, kawawa ang Daddy niya."

"Dun ka sa city jail mag labas ng hinagpis mo." Sagot ni Zia.

Nagkatawanan ulit sila.

"Did I miss something?" Tanong ni Margaux.

"A lot dear sister." Si SL. "Pero saka na yan."

Tinungo nila ang dinning area.

"Hi son." His mom.

Biglang nawala ang ngiti ni SL nang makita kung sino ang naka upo sa end side ng table. His dad.

"You told me he's not here." He said. He gave Margaux a question mark look. Just a snap, wala na agad siya sa mood.

"Seat down son, please." He heard his mom.

Hindi ito kumilos.

Tila naninimbang naman si Margaux.

Zia held his right arm. "James."

Tinignan siya nito. "Come on." She whispered.

Face down na hinila nito ang isang silya para sakanya.

Parang naka hinga naman ng maluwag ang mama niya at si Margaux.

Naging awkward ang dinner nila dahil mabilis na tinapos ni SL ang pag kain nito, agad din na iniwan nito ang lamesa.

Tahimik lang din si Carlo.

***

"Son."

That word made him stop.

It was Carlo.

"Hindi ko alam na umiinom ka pala ng whiskey."

Sinaid nya ang laman ng baso bago iyon nilapag sa table na nasa pool side.

Tumalikod siya at nag martsa papasok ng bahay.

"Can we talk son?"

That word made him stop again.

"I'm not your son." He said bago nito tinuloy ang pag hakbang papasok ng bahay.

***

Tahimik na naupo si Carlo.

Mula sa bahay ay lumabas si Emerald dala ang isang tasa na black coffee. Tahimik na inabot niya iyon sakanya.

"Thank you."

Hinila ni Emerald ang kaharap na silya at naupo. "Nag usap ba kayo." She asked. Naka tingin lang ito sa malinaw na tubig ng pool.

"No." Tipid ba sagot niya.

Mula sa veranda ay maririnig ang tawanan nila Margaux.

"Look at your son."

Agad naman na dumapo ang tingin ni Carlo sa itaas.

"Kamukha mo siya hindi ba, his hair, lips.. Posture.. ang tanging nakuha niya lang sa akin ay ang mata.."

"Am I forgiven Emerald?"

Tinapunan siya nito ng tingin. "How old are you Carlo?"

"I'm old."

"How come you don't know the answer."

Nagpakawala si Carlo ng malalim na buntong hininga.

"I always forgive you Carlo, I love you. Bad thing is.." Napa iling si Emerald, she stood up at nag lakad palayo.

"I love you Emerald. Im so sorry..."

Hinarap syia nito. "You're sorry? How about OUR son Carlo?"

"How? sabihin mo.. Paano ako babawi sa anak ko?"

Emerald wipe her tears. "Work for it. Who knows.. Maybe he can forgive you."