Kabullendim ( TAMAMLANDI )

27.BÖLÜM

Hemen Ayline döndüm

" Senin ne işin var burada ? " dedim o ise yanıma gelerek elimi tuttu

" Teyzem hasta onu getirmiştim. Ama senin burada olduğunu görünce geldim " dedi gülerek. Ben ise hemen ellerimi ondan çekmiştim

" İyi bok yedin . Git şimdi gelme bir daha sakın . Bir daha da bana dokunmaya kalkma . Eğer dokunursan sonuçlarına katlanırsın " dedim ve yere oturdum. O ise gitmişti. Biraz sonra çocuklar gelmişti.

" Abi bir haber var mı? " dedi buğra. Başımı olumsuz anlamda salladım. Burak ameliyata girmişti. Ecrin emir ve buğra da benim yanımdaydı.

" Sakin ol . Öykü dayanır. Güçlü kız o . Ameliyattan başarı ile çıkacak merak etme " dedi ve omzumu sıvazladı

4 saat sonra

Hala bir haber yoktu. Hepimiz yere oturmuş karşıya odaklanmıştık . Yanımıza melis de gelmişti. O ise buğranın omzuna başını koymuş ağlıyordu. Ameliyathaneden Burak çıkınca hemen onun yanına gittim

" Burak nasıl öykü iyi mi ? " dedim umutla ona bakarak

" Çok zor bir ameliyattı kardeşim. Elimizden gelen her şeyi yaptık. Eğer 24 saat içinde uyanmazsa... " dedi ve başını eğdi.

" Hayır uyanacak . Uyanmalı " dedim bağırarak. O sıra öyküyü dışarı çıkardılar. Kafası darbe almıştı. Bunun için kafası sarılıydı.

" Öykü aç gözünü. " dedim bağırarak. En son odaya girerken bağırdım ve  dizlerimin üstüne düştüm. Buğra yanıma geldi

" Güçlü ol kardeşim. Öykü uyanınca seni böyle görmemeli hadi " dedi buğra. Başımı sallayıp lavaboya gittim. Yüzüme defalarca kez şu çarptım. Aynadan kendime baktım. Şu an hortlaklara benziyordum . Gözlerim kızarmış saçlarım karışmış göz altlarım şişmişti. Lavabodan çıkıp yoğun bakımın önüne geldim .

Öykü ne görmüştü de sinir krizi geçirecek kadar kötü olmuştu. Eğer evine gidebilirsem bulabilirim. Hemen buğranın yanına gittim

" Sakın buradan ayrılma. Bir işim var hemen geleceğim. Bir durum olursa haber ver " dedim kafasını sallayınca arabaya binip öykünün evine gittim .

Kapı açık değildi ama anahtar üstündeydi. İçeriye girip öykünün odasına girdim . Her yerde cam kırıkları ve kan vardı. Önce aşağıya inip süpürge alıp cam kırıklarını çöpe attım. Viladayla da kan izlerini temizlemiştim . Sonunda her yer tertemiz olmuştu. Etrafa bakmaya başladım. Yatağın üstünde bir zarf ve flashbellek vardı. Gidip yatağa oturdum ve zarfı açtım

Canım Kızım
Bunları okuyorsan bilki ben hayatta değilimdir. Belki bu mektup sana 3 sene 5 sene sonra geçecek. Ya da hiç bulamayacaksın.

Demek ki annesi öleceğini biliyordu ama nasıl?

Güzel kızım bunu sana nasıl açıklayacağım bilemiyorum ama senin bir abin var . Şu an bana çok kızıyorsun ama bildiğin gibi değil. Sana en baştan her şeyi anlatacağım

Ne demek abisi vardı. Demek ki öykü bu yüzden sinirlenmiş . Ama abisi kimdi ki ?

Üniversiteye yeni başlamıştım. O sırada babanla tanıştım. Ve yanımızda 2 tane daha dostumuz vardı. 4 kişi gezerdik hep . İleriki senelerde babanın bana aşık olduğunu öğrendim. Bende ona aşıktım. Bizim baya bir birlikteliğimiz oldu . Tabi sana arkadaşlarımın adını söylemedim. Mustafa ve Elif. Biz daha 3 ay kadar çıkmışken Mustafa bana aşık olduğunu söyledi ama ben onu arkadaşım olarak görüyordum. Her zaman Mustafa beni tehdit ediyordu. Beni babandan ayırmak için çok uğraştı. Ama biz ayrılmadık tabii sonra biz babanla nişanlandık. Ama Mustafa beni kaçırmış ve bana zorla sahip olmuştu. Bir çok kere ağlamıştım yalvarmıştım ona ama olmadı. Sonra o çocuğa hamile kaldım. Mustafa aldırsam beni ve babanı öldüreceğini söyledi. Yapamadım ve çocuk doğdu.