Koruyucu Melek

18 2 0
                                    

      Aras sabah uyandı ve hazırlandı doğruca kafeye gitti ve müdürün odasına çıktı ondan izin istedi.
   Heryer de Bade'yi aradı ona teşekkür etmek istedi fakat hiçbiryerde yoktu, sahil kenarına gitmeye karar verir verdi onu ilk olarak gördüğü yere...
          Sahile vardı Bade kayalıkta oturuyordu yanına gidip "oturabilir miyim?" Dedi. Kızda gülerek tabiki cevabını verdi. Aras elini uzattıp "Ben Aras" dedi.
Bade:
-Merhaba,bende Bade.
Aras:
-Kader bizi birçok kez karşılaştırdı değil mi?
Bade:
-Bencede.
Aras:
-Bana yardım ettiğin için çok teşekkür ederim.
Bade:
-İyilik borcum vardı diyelim,(gülümseyerek)Sana bir sorum olucak;hani ben boğulup beni kurtardığında bana bir şey demiştin Aaf- unuttum ya işte o ne anlama geliyor?
Aras
-Parlak yüzlü,güneş anlamlarına geliyor. Annemin lakabıydı aynı senin yüzün gibi parlardı ama maalesef artık parlayamıyor...
Bade:
-Ailene noldu anlatsana;
  Ve Aras başından geçenleri anlatır tabi o an gözleri dolar,kız çantasından peçete çıkarır ve Aras'ın göz yaşlarını siler. Aras'ın dediği tek şey şu olur "Nesin sen koruyu melek falan mı?"
  Bade ise "Kim bilir belkiide." Der ve gülüşüp oradan kalkarlar.   Aras,Bade'yi evinin civarlarına kadar götürür ve vedalaşırlar. Daha sonra Aras'da evine gelir soğuk kolasını alıp televizyonun yanına gider ve uyuyakalır...
Ertesi gün Aras yine işe gider ve patronu bugün bir doğum günü randevusu olduğunu söyler,kafeyi süslemeye başlarlar. Daha sonra Bade ve arkadaşları kafeye gelir "Bugün Bade'nin doğum günüymüş."der içinden. Ama Bade'nin suratı çok asıktır neyse parti başlar ve Bade hala hiç eğlenmiyordur.
Aras,Bade'nin yanına gidip "noldu neden yüzün çok asık?" Der. Bade ise "En son babamı kaybettiğimde doğum günümü kutlamayı bıraktım şimdi ise kötü hissediyorum."
  Aras,Bade'nin kolundan tutar ve hızlıca koşmaya başlar Bade ona olan güveninden sesini bile çıkarmaz. Ve yine o sahile varırlar;bir kayanın üstüne otururlar Bade'yi başından geçenleri anlatmasını ister ve Bade:
-Birgün doğum günümdü annem uzun yıllardır hiç yanıma gelmiyordu başka biriyle kaçmıştı,o gün doğum günümde babamla pasta kesicektik ki kapı çaldı gidip açtım ve bir kadın bana "Kızım işte ben geldim." dedi. Babam bağırıp çağırmaya başladı nasıl geldin sen buraya diye bu tartışma çok uzun sürdü ve en son annem mutfaktan bir bıçak aldı ve kendine tutmaya başladı babam da annemin elindeki bıçağı almayı çalışırken bıçak yanlışlıkla babama saplandı. Annem babamı ve beni oracık da bırakıp yine kaçtı babam hayatını kaybetti ben ise ailemi kaybettim...
Ve ağlamaya başladılar Aras kolunu Bade'nin omzuna koydu ve "Ne olursa olsun seninleyim ister bir abi ister bir arkadaş..."  Bade'nin ağlaması duruldu Aras yerinden kalkıp kağıt helva alıp geldi oturup birlikte bişeyler yediler hava çok kararmıştı fakat ikiside kalkmıyordu.
   Oracıkta uyuyakaldılar Aras gözünü açtığında hala geceydi ve bu güzel anı bozmak istemedi üstündeki ceketi çıkarıp Bade'nin üstüne örttü.  Sabah henüz güneş doğmadan uyandılar ve birlikte güneşin doğuşunu izlediler.   Aras içinden yalnızca şu cümleyi geçirdi "Ah! Afitapım sen benim kaderim misin?"

A F İ T A PWhere stories live. Discover now