Walking in the Wind (Valdemora Series #2)

Chapter 8

"I'm not really a basketball player," I widened my eyes as he said those words. Para bang sinasabi niya ito sa akin dahil napahiya siya. "Na-tripan ko lang talaga sumali kasi close naman kami noong coach kaya pinayagan rin. Just want to experience, though."

"Okay lang 'yon. You did your best naman," pampalubag loob ko sa kanya pero natatawang napailing lang ito.

"I watched how you tried not laughing at me. Nakaupo nga ako hanggang matapos ang laro pero mas lamang iyong pagsigaw ng pangalan ko kanina," he defended himself. Doon lang ako nangiti dahil ang cute naman niyang ipaglaban ang sarili. Dahil nakaupo lang talaga siya kanina?

At least, nakaabot kahit na matagal pa matapos iyong game.

"Okay lang. Na-enjoy ko naman panoorin," he gave me his irritated look and frowned a bit.

"Na-enjoy mong panoorin ako habang nakaupo hanggang matapos ang game? Seriously?"

"Ha? I mean, iyong laro 'yong na-enjoy kong panoorin," lihim lang akong napatawa dahil mukhang big deal sa kanya iyong pangmatagalang upo kanina. Mukhang nahiya dahil lakas loob pa namang inaya kami rito. He even reserved a seat!

"Ayoko nang sumali sa susunod. That'd be my last."

I don't have any idea where we're going. Basta lang akong naglakad hanggang sa nakarating kami sa sasakyan niya. He opened the door for me.

But for my sake, I just instructed him to drop me on my part time job. Nag-aya pa itong isama ako kung saan pero tumanggi na kaagad ako. I have to work.

I bid my goodbye to him but he said that he'll be going here later. Hindi ko na iyon pinansin pa dahil agad akong pumasok sa loob.

Wala naman akong ginawa kanina kundi ang maupo lang pero pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Sa trabaho na lang din ako nagdinner dahil may available namang pagkain doon. Kaunti lang ang kinain ko pero nabusog naman.

Saglit lang akong nagpahinga bago tumutok sa trabaho. May event kasi sa katabing hotel kaya medyo maraming customers kaya nasa counter lang ako. May iilang nakakilala sa akin pero hindi ko naman matandaan kung saan ko sila nakita o na-meet. I just gave them a small smile.

Bukas ay medyo marami kaming kukuhaning quizzes at halos lahat ng subjects ay mayroong ganoon. 'Di bale na. Pagkatapos pa naman iyon ng lessons namin kaya okay lang. May nahahawakan naman akong term kahit papaano.

Napahikab ako pero kaagad ring nagising ang diwa nang mapansin kung sino ang pumasok.

I stood up straight when he noticed me yawning. Agad itong lumapit sa counter. Hinayaan lang ni Oliver dahil mukhang alam na magkakilala na nga kami.

"Tired?" he asked while his hands are on his pocket. Gabing-gabi pero fresh iyong mukha niya. Ano ba 'yan. Hindi talaga patas ang mundo.

"Hindi naman masyado. Wanna buy something?" I asked since he's staring at my back. Napaismid lang ako nang bumili na naman ito ng condom. "Sino ba ang inaano mo at bakit bumibili ka na naman nito?" I asked, handing him his condom. Ngumisi lang ito at nilagay iyon sa wallet niya.

"Wala naman. Nilalagay ko lang sa wallet, wala naman akong ginagawa rito," he explained which I replied with rolling my eyes. Aksaya sa pera. Wala naman palang ginagawa sa mga condom na binibili niya.

Hindi ko alam kung pampaswerte ba iyon o pampadami ng pera sa wallet. Minsan ko na kasing narinig pero nakakalimutan ko kung alin ba sa dalawa ang dahilan. It's not part of our lesson so I easily forgot it.

"Wala bang convenience store sa baba ng condo mo at dito ka talaga pumupunta?"

"Ayoko do'n. Masyadong malapit sa unit, hindi ako nakakapagbyahe kung gusto ko."