Kalahati ng isang chapter sa SL3 Vol1 book ver

Magsimula sa umpisa
                                    

“Lance, ‘yung about sa kanina—.“

“Okay lang, naiintindihan ko.” I cut her off.

“Teka lang naman! Patapusin mo naman ako. Kasi ‘diba, sinabi mo na mahal mo pa ako?” Nilingon ko siya pero hindi ako nagsalita.

“Kasi ang totoo niyan—.“

“I was hurt. Kahit papaano pala, masakit ang thank you. Pero hindi kita masisisi, ang gago rin kasi ng ginawa ko sayo. Kaya okay lang.” Humiga ako at mariin na ipinikit ang aking mga mata. I let the pain course through my whole being, I let myself feel the consequences of my decision.

“HOY! Huwag mo naman akong tulugan! Asar naman ‘to. Pwede naman siguro tayong maging magkaibigan kahit papaano, diba? Please? Kasi ayoko lang ng ganito. I mean wala tayong maayos na closure dati, at isa pa, ang dami kong gustong itanong.”

We were both a little drunk and its giving us courage to let ourselves be vulnerable and honest.

“Magtanong ka. Sasagutin ko,” I said with an assurance. 

“Umupo ka! Huwag kang mahiga! Paano ako makakapagtanong nang maayos kung hindi ko naman pala namamalayan kung tulog na o hindi pa ang kasama ko?!” Utos niya.

“Oo na.” Bumangon ako’t dumiretso ng upo. I still feel a bit dizzy but if Sharlot says so, then it shall be done. “Ano na?”

She stood infront of me, wondering where to start.

“Marami pa akong hindi naitanong kanina, Lance. K-kung totoo nga ‘yung mga sinabi mo kanina, b-bakit hindi ka pumunta sa airport noong araw ng pag-alis ko?”

“Sinubukan kong humabol.” Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Hindi ko alam kung dapat ko pa bang sabihin sa kanya ang  totoo. It’s fcking lame. It sounds like an excuse.

“Ano na? Sinubukan mong humabol? Tapos?” Iritable niyang tanong sa akin. Siopao talaga. Should i tell her?

“Nothing, it’s lame.”

“So? Kahit pa lame iyan, sabihin mo pa rin!”

“Fck.” I hissed. “I tried to make it on time, I wanted to see you. I wanted to be the last person you’ll see before you go. But....”

“But what ,Lance? Bakit hindi ka dumating? Bakit hindi ka nagpakita? I waited for you. I fcking waited for you, Lance! What could’ve gone so wrong at kahit anino mo ay hindi ko nakita?! WHAT, LANCE!?”

I didn’t move, I didn’t say a word. I just sat there keeping my mouth shut as she kept pointing her fingers at me. She’s mad, she’s frustrated, and I deserved it. I deserved all the accusations she’s throwing at me, all the curses, all her anger.

“What, Lance? WHAT!?” sigaw niya. Tumigil siya sandali, she was trying to catch her breath. Then she smirked. “Oh wait, it’s JL isn’t it? I’m right, aren’t I?”

SL BOOK 3: Definitely a Sadist! (FIN)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon