Our Love Behind

Chapter Three

"You're right son, Somethings really special about that girl." Sumbat ng mom niya.

"Mom, can you please leave us for a moment, We are just gonna talk. Kung dadating na yung food, And that's great." Sabi ni Bert.

"Oh siya, Just call me if you guys need anything ha, Sige usap lang kayo jan, Tapos pagusapan nyo na din future niyo. joke." Dagdag naman ng kanyang mom.

"Mom, what the heck? HAHAHA sige, we will." Ani ni Bert.

"Bert, ano ba HAHAHAHAHA" natatawang sabi ko.

Naguusap kami ng dumating na ang inorder namin. Lumalim ang paguusap namin at parang nakikilala na namin ang isat isa. Habang naguusap kami, Biglang natapon yung pagkain ko at nadumihan ang damit ko.

"Oh! Yvonna, Are you okay? Hala, yung uniform mo basa na.

Habang ako'y nagpupunas ng damit ay biglang sabi nito,

" Wait jan ka lang, I will just get my extra T-shirt sa car"

"Hala Bert wag n-"

"No It's okay, kesa naman ganyan itsura mo uuwi. I have extra clothes, gamitin mo muna.

" I will wait for you here, palit ka muna."

Ng kinuha na ni Bert ang damit niya ay nagpalit muna ako sa may cr ng restaurant nila.

Gagi, Ang ganda ng cr nila.

At ng tapos na ko magpalit, syempre medyo nakakahiya lumabas kasi I'm using boy clothes pero ok na yan at least malinis ako tignan.

"Ok lang ba talaga Bert? Baka wala ka ng gagamitin." Sabi ko.

"Marami akong damit sa kotse, Yvonna. Huwag kang magalala." Dagdag nito.

Bigla kong naalala. Baka kung ano isipin ng mga magulang ko kung bakit ako may suot na panglalaki. Papagalitan nanaman ako panigurado.

"Bert, Baka pagalitan ako ng magulang ko kapag nakita niya akong may suot na panglalaki, Baka isipin may boyfriend ako."

"Don't worry, sabihin mo na lang na gumala ka with your friends and nadumihan ka. Thats it."

"Hindi mo naiintindihan Bert. Kung ano ano ang naiisip ni mama. Minsan hindi nako pinageexplain." Sinabi ko sakanya.

Tsaka, Baka isipin kasi nila na may boyfriend ako. Which is sobrang lalang situation. Hindi ko pa naman siya boyfriend pero, hays.

"Bert, Anong oras na?" Tinanong ko siya kasi wala akong makitang relo sa restaurant nila.

"Ah, its 5:20 pm. Bakit uuwi ka naba?"

"Bert kailangan ko na umuwi. Hinahanap na ako saamin." aniko.

"Well, sige. Tara na, hahatid na kita."

"Thankyou."

At ng malapit na kami sa bahay, Hindi ko namamalayan na nakatulog  pala ako.

"Yvonna, We're here. Hindi ko masyado nilapit sa bahay niyo kasi baka they will notice me eh."

"A-ah, andito na t-ayo?"

"Oo, Thank you pala kanina ha." Sabi niyang nakangiti.

"Thank you sayo. Kasi pinakain mo ko sa restaurant nyo. The food is great kaya. Thank you din sa paghatid sakin." Sabi ko.

"Wala yon, Yvonna. Anything for my gir-"

"Ha?"

"A-ah I mean anything for youu. HAHAHAHA" sabi ni Bert.

"ahhh HAHAHAHA. Sige na Bert, Thank you ulit. Bye."

"Sige, See you tomorrow sa school, If you want sabay tayo nila Faith magbreaktime.".

" Sige ba!"

Kumatok na ko ng gate namin at si Tita Alma ang nagbukas.

"Mano po Tita." aniko.

"Oh, napagabi ka ata. Saan ka galing? Tsaka bakit ganyan ang suot mo?" Tanong nito.

"Ah tita kumain lang po kami ng kaibigan ko, Tapos ano po e nadumihan po damit ko kaya ayon."

"Bakit panglalaki na damit yan? Lalaki kasama mo?"

"A-ah hin-di po. May ganto po talagang damit na pangbabae. Mukha lang po siyang panglalaki pero pambabae po iyan." Kabadong sabi ko.

"Ahh,Sige. Pasok ka na sa loob. Itago mo yang damit sa mama mo baka magalit nanaman. Alam mo naman si Elena." Sabi ni tita.

"Opo."

Umakyat na ako ng nagmamadali sa kwarto para hindi ako maabutan ni mama. Nagpalit na ako ng damit, at gumawa ng assignment.

Gumagawa ako ng assignment ng biglang pumasok si mama sa kwarto ko.

"Hoy saan ka galing? Bakit late ka umuwi?"

Okay, shet. ito na.

"Mama kumain lang po kami sa labas."

"Kain lang ba talaga ha? Baka lumandi ka na. Malandi ka pa namang haliparot ka."

luh?

"Mama, Bakit ako lalandi? Kumain lang kami sa labas ng kaibigan ko. Yun na yon. Huwag kung ano ano iniisip mama."

"Sus. Pag nalaman kong may boyfriend ka malalagot ka samin ng papa mo." Sumbat niya.

"Opo, ma."