Treacherous Battle (Salvaje Caballero Series 2)

Treinta y Tres

Parang batang nakawala sa kulungan, agad akong tumayo nang dumaong na ang bangkang sinakyan namin. Naglagay naman si Kuya ng upuan para doon kami bumaba. Inalalayan naman akong bumaba ulit ni Jairo habang bitbit ang mga gamit namin. Nagtulungan kaming magbuhat hanggang sa makarating kami buhangin. Tumulong din si Kuya sa pagbuhat ng gamit na naiwan sa bangka.

"Bagay po talaga kayo maam. Sayang lang po kasi binasted ninyo."

Jairo laughed so hard after hearing the man's words. Inakbayan niya ako at tumingin sa kanya.

"Sana nga hindi magsisi kuya noh?" asar pa ni Jairo.

Naiiling na lang ako dahil sa kalokohon ni Jairo. It's a good thing hindi ganoon kadami ang tao. Agad na kumuha si Jairo ng cottage para sa aming dalawa. Pinili namin ang may malaking space sa tabi para doon na kami magpatayo ng tent.

It was such a perfect view. The crystal clear water, the blue sky..everything is so relaxing and peaceful.

"Kazee! Halika dito!" I heard Jairo's screams from below. Inayos ko muna ang mga gamit at pumunta sa kanya.

Kasama na niya ang mga ilang nagbebenta ng mga alimango. Lahat ay luto na at sobrang laki at pula! Agad akong natakam. He took pictures of the crabs and bought a lot! Pinakyaw ba naman ang tinda eh dalawa lang naman kaming kakain.

"That's too much for us!" saway ko nang naglakad kami pataas.

He just smiled at me. "Para makauwi na din yung mama. Mukhang pagod na." sagot niya.

He really have a kind and good heart. Nakapakaswerte ang babaeng mapapangasawa ng lalaking ito.

I laughed when he was able to cook using just woods. He's a chef after all. I took pictures of him using his camera. Mabuti at may dalang extrang battery ang lalaking ito. Boy scout huh.

Tapos na naming iset up ang malaki naming tent kaya ngayon at nagrigrill siya ng isda. Nabalot na din ang dilim sa paligid ngunit ang magandang tanawin ay hindi nawala.

"Jai.." tawag ko

"Oh?" tanong niya at hindi tumingin sa akin.

"Napakabuti mo masyado. Nakakakonsensiya."

Natawa siya ng bahagya at sinulyapan ako. "Para manghinayang kang tinanggihan ako."

"Jairo naman e!"

"Common Kazee! Napagusapan na natin diba? Let's just enjoy.."

"You're talking as if I'll never see you again.. For good ka na ba sa Paris?"

He chuckled. "You can visit me anytime you want.."