My Ghost Boyfriend ➳ Vmin

1.6~Satıldım~

Koltukta gergince ayağımı salladım. Nasıl bir açıklama yapacaktım şimdi?

-Neden yaptın?

Kafamı yanımda benim gibi oturan fakat başı yere eğik Taehyung'a çevirdim.

-Çünkü ona söylemeyecektin. Bende bir şekilde burada olduğumu bilmesini istedim.

Sinirle yumruklarımı sıktım.

-Evet söylemeyecektim! Neden söyleyeyim ki?!

Taehyung başını daha da yere eğdi.

-Çünkü onu özledim.

Dediği şeyle bütün sinirim gitmiş onun yerini şaşkınlık almıştı.

-Ne?

Taehyung'un omzuları düştü. Kafasını olabilirmiş gibi daha da yere eğdi.

-Çünkü onunla eskisi gibi konuşmayı özledim Jimin. Onunla senin gibi olmayı özledim. Onunla bir insan gibi konuşmayı özledim. Onunla beraber gülüp beraber ağlamayı özledim.

Gözlerim dolduğunda zorla yutkundum.

Ben bencil biriydim. Sırf onu kıskandığımdan konuşmalarını istememiştim. Ayrıca bahane olarak da Kook'u kullanmıştım. Taehyung'un duygularını asla düşünmemiştim. Sanki o yokmuş gibi davrandım. Sadece Kook'u düşündüm. Cevabım en başından beri karşımda dururken ben ona bakmama konusunda direttim.

Titrek bir nefes aldım. Onun üzülmesini istemezken üzülmesine engel olacak hiçbir şey yapmıyordum. Onun gülmesine aşıkken gülmesini sağlayacak da hiçbir şey yapmıyordum. Neden? Neden onu umursamama rağmen umursamıyor gibi davranıyorum? Gitmesinden korktuğumdan mı? Affetmekten korktuğumdan mı?

-Kook.

En başından beri sessizce karşı koltukta oturup beni izleyen Kook'a baktım.

-Beni bir deli olarak görebilirsin, sorun değil.

Taehyung kafasını kaldırıp şaşkınca bana bakarken ciğerlerime derin bir nefes yolladım.

-O mum olayı falan yalandı.

Kook kaşlarını çatıp sinirle bana baktı.

-Ne? Neden yalan söyledin hyung?

Gözlerimi yere çevirdim.

-O olayın gerçek olmadığını herkes anlayabilirdi Kook. Sen neden anlamadın? Neden inandın?

Kook da dolu gözlerini yere çevirdi.

-Çünkü inanmak istedim hyung. Çünkü buna ihtiyacım vardı.

Tekrar titrek bir nefes aldığımda Kook devam etti.

-Neden yalanını sürdürmedin hyung? Yalan olsa bile beni mutlu etmişti. Sanki Tae hyungla konuşuyormuş gibiydim.

Kıkırdadığında gözünden bir damla yaş yere aktı.

-O yalanı daha fazla sürdüremezdim.

-Jimin.

Taehyung telaşla ayağa kalktığında bende ayağa kalktım ve Kook'un yanına gidip önüne çöktüm.

Dolu ve meraklı gözleri beni bulduğunda zorla gülümsedim.

-Yalan söylemeye devam edemezdim çünkü sana gerçekleri söylemem gerekiyor.

Ellerini tutup gülümseyerek gözlerine baktım.

-Bu sefer sana yalan söylemiyorum Kook, bu sefer söyleyeceklerim gerçek.