If Only (Rainbow Series #1)

Chapter 17

"That's not what I meant."

"What do you want?" tanong ko, pilit isinasantabi ang gustong mangyari.

She shifted on her seat and faced me. "Bea, listen. I don't want to admit what we have."

I don't know but her words broke me. Was she ashamed?

I tried to speak but I couldn't formed the right words to say. I'm scared we're not on the same page anymore, that something had changed.

Mas hinigpitan ko pa ang kapit sa kamay niya. Hindi ako bibitaw... Hindi pa.

"Whatever you want. You're my boss," I whispered as I pulled her into a hug so I could hide the tears started forming.

I am your genie Haley, so willing to grant whatever you wishes even if it will cause me pain. I'll do it.

"I'm sorry, ayokong madamay.." bulong niya.

"I understand. Don't worry," mahina kong sabi, sinusupil ang gustong kumawalang hikbi. I just wanted comfort, but it didn't come.

I understand. I fucking understand even if my heart was already breaking.

"Uwi na tayo?" mahina kong tanong habang pasimpleng pinupunasan ang pisngi.

"Mauna ka na, ipaayos mo na din ang likod ng kotse mo."

From then, I could see the uncertainty in her eyes. The warmth was no longer there and the familiarity seemed so foreign now.

Muli akong nagising ng mabilis na bumangon si Haley sa kama at lumabas ng kwarto. Bumalik din naman siya agad, basa pa ang mukha. Tumagilid ako ng higa kaya napansin ko ang bedsheet.

"Mahal, nagkaroon ka na ba ngayong month?" tanong ko.

Nahinto ito sa pagpupunas ng mukha saka mabilis na tumingin sa akin.

"H-Hindi pa," sabi niya.

Mula sa kaniya ay nilipat ko ulit ang tingin sa bedsheet.

"Well, you just had your period, may tagos ka," balewala kong sabi saka tumayo na.

"W-What.."

Lalabas na sana ako ng kwarto kaya lang ay 'di ko maipaliwanag ang naging reaksiyon ni Haley. Pagtataka, takot, pangamba, gulat ang nababasa ko sa mga mata niya.

"Okay ka lang?" tanong ko.

"Oo. Maliligo na ako."

Pumunta na lang ako ng kusina at naghanda ng breakfast. Sandwich at juice lang ang inihanda ko.

"Mag-breakfast ka na," sabi ko ng matapos na siyang gumayak.

Agad itong umiling, pilit iniiwas ang tingin.

"Hindi na. Alis na ako," nagmamadali niyang sabi.

"Hindi ka ba ulit sasabay sa akin pumasok?" huling tanong ko.

Wala akong nakuhang sagot. Tunog na lang ng pagsarado ng pinto ang narinig ko. Pinagmasdan ko ang hinanda kong pagkain, ako nalang siguro ang uubos nito.

Pagkatapos kumain ay gumayak na rin ako. Pagkadating sa university ay ganoon pa rin kung makatingin ang iba. Like I was a walking sinner. Dahil sa nangyari noong isang linggo ay muli kaming ipinatawag sa faculty office. What happened was an act of bullying and the university would not tolerate any acts as such. Gabrielle Wong was suspended for a week, ngayon na lang ulit kami magkikita.

"Good morning, Ma'am Amelia," bati ko ng makita sa office si Ma'am.

"Are you okay?" tanong niya matapos ilipat ang atensiyon sa akin mula sa mga papeles na nakalatag sa table niya.