Extinction: The Curse Of Time

Chapter IX

Ilang kanto mula sa unibersidad ay ang pamilihan ng lugar. Naghanap ako ng pharmacy sa lugar. Bumili ako ng ilang gamot at pati na rin prutas para ibigay sa kaniya.

Sobrang pokus ako kakaisip ng maaring sabihin kay Miss Quillana mamaya dahil sa ginawa kong hindi pagpasok sa dalawa kong klase. Hindi ko man lang napansin na nasa Coldwell Subdivision na pala kami. Nagbayad na ako sa driver bago bumaba. 

"Ano pong kailangan niyo, ma'am? Ngayon ko lang ata kayo nakita rito." Tanong ng isang tagabantay sa malaking kulay itim na gate.

"Saan po dito ang bahay ni Ledger?" Tanong ko.

"Ano pong apelyido niya?"

Humigpit ang hawak ko sa paper bag. Damn! Tanging pangalan niya lang ang alam ko. Sinasabi ko na nga ba at maling pinuntahan ko pa siya rito. I was about to leave when the guard called me.

"Ma'am, si Sir Ledger Spencer po ba?"

"I don't know," I answered honestly.

"Siya lang naman ang may pangalang Ledger dito." Napakamot pa siya sa batok. "Sa ikapitong bahay po ang kanila. Dito po kayo dumaan. Magbilang kayo simula dito sa kanan," he instructed, pointing those said directions.

I just nodded. Sinunod ko ang sinabi niya. Nagbilang ako hanggang sa makatapat ako sa ikapitong bahay. It was a huge house. Malaki rin ang gate nila pero kitang-kita ang bahay nila sa loob.

Hindi nakakandado ang gate nila kaya binuksan ko 'yon. I turned my gaze to check the whole place. Marami silang bulaklak sa paligid gaya kanila Miss Quilliana at mero'n pang kung ano-anong palamuti sa paligid. Nang makatayo ako sa pintuan nilang malaki bigla akong nahiya sa kaniya. Did I really accused him for being greedy? Should I apologize and thank him instead?

Kumatok ako sa pinto bago buksan 'yon. It was unlocked. Nakapasok ako agad.

"Ledger?" Tawag ko sa kaniya.

"Ledger??" Mas nilakasan ko pa nang kaunti dahilan upang umalingaw-ngaw ang boses ko sa loob ng bahay.

Nang walang sumasagot ay dumiretso ako sa itaas. I checked every room to search for him. May ilang naka lock na kwarto hanggang sa makarating ako sa dulo ng pasilyo. Sigurado akong nandito na siya. Kung wala man, baka hindi siya umuwi—

"What the?!" I was surprised when I saw him.

I rushed at him right away. He was lying in the cold floor and still wearing his uniform. Sobrang init at pawis ang katawan niya. What should I do?! Damn it!

"Huwag kang mamatay." I began to panic. Tinapik-tapik ko ang pisngi niya.

Kung sakali man na mamatay siya ay ako ang pagkakamalan na suspek. Hindi ko alam ang gagawin ko—

"Don't slap me," nanghihinang bulong niya.

"Bakit ka ba nasa sahig?"

"Nawalan lang ako ng malay. Pero okay lang ako," mahinang sagot niya.

Pinilit niyang tumayo pero alam kong mawawalan lang siya ng balanse. Inalalayan ko siya upang mapahiga sa kama. Sa kakapalan ng mukha niya ay inutusan niya pa akong kumuha ng damit niya sa isang silid na nasa loob din lang nitong kwarto. Sobrang dami niyang damit na nandito at hindi ako makapili ng kukunin ko.

Lumabas ako ng kwarto pagkabigay sa kaniya ng damit. Iniwan ko na rin sa kaniya 'yung binili kong mga prutas at gamot.

Pwede na akong umalis at iwan siya kaso... This damn vampire trait keeps me from leaving. I feel responsible for making him sick. I'm really such a reckless vampire. Who cares? Argh.

"Bakit ka nga pala nag-abalang pumunta dito?" He said, walking down the stairs.

Magaling na ba siya? Okay na ba siya? Baka mamaya takbuhin ko pa siya para saluhin dahil mahuhulog siya.

"Hindi ka na sana nagsayang ng oras. Kaya ko naman ang sarili ko." Dagdag pa niya.

Really? Sinong may sabing kaya niya? Dahil kung gano'n man... Bakit ko siya kailangang takbuhin mula sa inuupuan ko hanggang sa hagdan nila? He's a real clumsy human. He can't even take care of himself.

"Are you sure?" Walang ganang sumbat ko sa kaniya habang nakasandal ang sarili niya sa likod ko.

"Paano mo—"

"Shh. You're imagining things," pigil ko sa kaniya. I can hear his massive breath in my neck. His heart was also racing excessively quickly, possibly due to his nervousness.

I was carrying him at my back when the door suddenly opens.

"Ledger?" Hindi makapaniwalang sambit ng taong iniluwa ng pinto.