Kızıl Yıldız (Mafya Abim)(Ara Verildi)

11. Bölüm

Adam

Maya'nın yerde uzanan küçük bedenini gördüğüm an nefes alamadım. Boğazıma bir yumru oturdu sanki. Donup kaldığımı anlamam saniyeler içinde kendimi toparlamamla bebeğimin minicik bedenine doğru koştum.
"Maya?!!!"

Gözleri yarı açıktı ve beni gördükten sonta kapandı. Hemen kucağıma alıp
Ağzına astım ilacını sıktım. Saçlarını okşayarak hem sarsmaya hemde uyanması için ona seslenmeye başladım.
"Dayan bebeğim yalvarırım dayan. Geçti. Bitti."

Nefesim , nefes almıyordu. Nefes almak için çok çabalamasına rağmen hiç bir sekilde nefes alamıyordu. Hemen kucağımdayken ayağa kalkıp hızla arabaya koşmaya başladım. Sanki zaman durmuş gibiydi. Acı çektiğini görmek bile nefesimi tıkarken onun minicik bedeninin bu şekilde sarsilmasina dayanamıyorum. Hem etrafı saran adamlarima emirler yağdırırıp hızla arabaya bindim.

Kucağimdaki canımı , bebeğimi tek elimle sarıp diğer elimle de avucum kadar olan başını göğsüme bastırdım. Öndeki adama bağırarak;
"ÇABUK OL LANN !! Hemen en yakın hastaneye sür !! Eğer onu yetiştiremezsen var ya ölümlerden ölüm beğen !!"

Şöför hemen korkuyla başını sallayıp gaza bastı. Ben de o sırada Maya'nın saçlarını okşayıp
"Aç gözlerini bebeğim. Dayan, biraz daha dayan söz geçicek her şeyim.
Sana bunu yapanların hepsinin soyunu kururtucam. Söz veriyorum sen yeterki dayan güzelim. Ben sensiz yaşayamam."diyerek aynı zamanda saçlarına öpücükler kondurararak onu sakinleştirdiğimi zanlederken aslında kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum.

Bilincinin kapandığını kabul edemez bir şekilde onunla konuşurken aynı zamanda vücudunu kontrol ediyordum. Minik bebeğimin tek bir göz yaşı için dünyaları yıkarken şimdi onu bu şekilde yara bere içinde görmeye dayanamıyordum.

Öldüreceğim. Hepsini , bu işte en ufak bir parmağı dahi olan herkesi bulup ölmekten beter edeceğim. Araba hızla boş yolda ilerlerken cebimdeki telefonu çıkarıp Maya'nın doktorunu aradım. Hemen açilan telefonla kükrer bir şekilde konuşmaya başladım.
"Hemen Maya'nın bütün solunum ilaçlarını ve en kötü ihtimale karşı olabilecek her türlü şeyi toplayıp sana yollayacağım araca binip gel !! Acele at eğer yetişemezsen kendi kafana kendin sık!"

Daha bir şey söylemesine izin vermeden suratına kapatıp telefonu tekrardan kulağıma götürdüm.
"Mike, Maya'nın doktorunu git her neredeyse atıcağım konuma getir. Çabuk ol !"
Bu sefer hemen kapatmayıp Mike'ın diyeceği şeyi bekledim.

Çok geçmeden Mike konuştu
"Efendim , küçük hanım iyi mi ?"
Bu basit soru öylece kalmama neden oldu. Daha ben bu sorunun cevabını bilemezken ne diyebilirdim ki ?
Boğazıma koca bir yumru oturdu. O an anladım. O an olayın ciddiyetinin farkına vardım. Mayayı o şekilde görmenin şokuyla henüz her şeyi idrak edemezken şimdi iliklerime kadar acıyı hissediyordum.

Benden cevap bekleyen Mike'ı umursamadan, konusmayı sonlandırıp Mike'a olduğumuz yere en yakın hastanenin konumunu attım ve telefonu kapatıp cebime geri koydum. Yavaşçap kucağımdaki küçücük bedene baktım. Bir şokla yaptığım şeyin farkına varırken hemen Maya'nın vücudunu hemen duz çevirdim. Zaten bir gram nefesi içine çekmek için çırpınırken ben kafasını göğsüme yaslamıştım. Kendime binlerce defa küfür ederken gözlerimin dolduğunu fark ettim.

Nasıl bir aptaldım ben. Hemen minik ellerimi avcuma alıp, orta parmağımla işaret parmağımı birlestirip nabzına baktım. O kadar tek düzeydi ki kalbimin durduğunu hissettim. Yüzüm acıyla buruşurken bu sefer parmaklarımı düğme gibi küçücük olan burnuna yaklaştırdım. Düzgün olmayan ve azıcık aldığı havanın gittikçe yavaşladığını hissettim.