Love Out Of Nowhere

~1~ μετακόμιση

Ντριιιιιιννν

Εγώ:"το ξυπνητήρι μου μέσα.... άλλα 5 λεπτά"λέω και γυρνάω από την άλλη πλευρά.
Εκείνη τη στιγμή πετάγομαι. Σήμερα μετακομίζουμε Θεσσαλονίκη.

Αχχ τι αγενής που είμαι.
Δεν συστήθηκαν καλέ.

Λοιπόν είμαι η Νεφέλη Παπαχρήστου και είμαι 16 χρονών. Φέτος θα πάω δευτέρα λυκείου και λέω θα πάω γιατί τώρα είναι καλοκαίρι. Έχω έναν μεγαλύτερο κατά ένα χρόνο αδερφό τον Στέφανο και μια μικρότερη κατά δύο χρόνια αδερφή την Χριστίνα αλλά την φωνάζουμε Κρίστι. Έχω δύο κολλητούς που τους υπερλατρεύω (αλλά μην τους το πείτε) την Σοφία και τον Ιάσονα. Μένω στην Αθήνα αλλά όπως καταλάβατε θα μετακομίσω στην Θεσσαλονίκη σε λίγο. Αυτά προς το παρών.

Μαμά:"Νεφέληηηηηη ξύπνα να ετοιμαστείς θα φύγουμε σε λίγο" φώναξε η μαμά μου από κάτω.
Εγώ:"τώραα" της λέω. Πάω στο μπάνιο κάνω τα απαραίτητα και βγαίνω. Φοράω τα ρούχα που είχα αφήσει έξω από χτες γιατι τα υπόλοιπα είναι είδη στις βαλίτσες, μαζεύω αυτά που είχαν μείνει στο δωμάτιο και κατεβαίνω. Δεν θα πάρουμε έπιπλα επειδή το σπίτι εκεί είναι είδη επιπλομένο.
Εγώ:"Καλημέρα" λέω.
Όλοι:"Καλημέρα" λένε εκτός ο αδερφός μου που δεν είναι εδώ.
Εγώ:"Ο Στέφανος;"
Μ.:"Πάνω, πήγαινε να τον ξυπνήσεις"

Πηγαίνω στο ντουλάπι παίρνω ένα ποτήρι το γεμίζω με νερό και πάω χαμογελαστή προς τη σκάλα.

Μπ.:"Οχ. Τι θα κάνεις πάλι;"
Ε.:"θα δεις" του λέω και πάω στο δωμάτιο του Στέφανου. Ανοίγω την πόρτα και τον βλέπω να κοιμάται. Πάω πάνω από το κεφάλι του και του ρίχνω μια σταγόνα νερό. Δεν δίνει σημασία. Του ρίχνω άλλη μια. Γυρνάει από εδώ. Τότε του ρίχνω όλο το ποτήρι και πετάγεται.
Στέφανος:"Αααααα" με βλέπει. "Είσαι ηλίθια κοπέλα μου τι κάνεις; Θα σε σκοτώσω" λέει και σηκωνεται.
Ε.:"Ας σηκωνόσουν" λέω τρέχοντας και γελώντας.
Πήγα κάτω και έκατσα. Μετά από λίγο ήρθε και αυτός και κάθησε.
Μ.:"Γιατί φώναζες Στέφανε;"
Σ.:"Την κόρη σου ρώτα" λέει και με κοιτάει με ένα δολοφονικό βλέμμα.
Μ.:"Νεφέλη;"
Ε.:"Του έριξα νερό στο κεφάλι" λέω χαλαρά "γιατί δεν ξυπνούσε" προσθέτω.
Η Κρίστι είχε είδη αρχίσει να γελάει και ο Στέφανος μας κοίταξε και τις δύο δολοφονικά.
Σ.:"Εσείς της είπατε;" ρωτάει τους γονείς μας.
Μπ.:"Όχι. Εμείς απλώς της είπαμε να σε ξυπνήσει" λέει και γελάει.

[....]

Έχουμε ήδη πάει τις βαλίτσες στα αυτοκίνητα και τώρα ρίχνουμε άλλη μια ματιά στο σπίτι μην ξεχάσουμε τίποτα...
Ε.:"Ελπίζω να μην ξεχάσαμε κάτι"
Μ.:"Δεν ξεχάσαμε τίποτα" λέει κατεβαίνοντας τις σκάλες.
Ε.:"Ωραία θα πάρω τηλέφωνο τα παιδιά για δω αν ξεκίνησαν"
Σας ανέφερα ότι οι γονείς των παιδιών και οι δικοί μας είναι κολλητοί και ότι δουλεύουν μαζί και ότι πήραν όλοι μαζί μετάθεση στην Θεσσαλονίκη;
Όχι; Δεν πειράζει σας το είπα τώρα.
Παίρνω τα παιδιά μου λένε ότι ξεκινάνε τώρα και μπήκαμε και εμείς στα αυτοκίνητα. Α επίσης δεν σας είπα πως έχουμε δύο αυτοκίνητα και στο ένα θα μπει ο μπαμπάς μου με τον Στέφανο ενώ στο άλλο εγώ, η μαμά μου και η Κρίστι. Και τα παιδιά έχουν αδέρφια. Ο Ιάσονας έχει ένα μικρότερο αδερφό που είναι δέκα και η Σοφία έχει έναν αδερφό που είναι εννέα.