Beni Kendinden Kurtar | Texting

28

"Sen yeni limanlara yelken açarken ben hâlâ sendeydim."

Bölüm Şarkısı: UFUK ÇALIŞKAN/ YENİ LİMANLARA

•••••••••••••

2 Yıl Sonra

2 yıldır Zeyneple çıkıyorduk ve ona evlenme teklifi edicektim. Aynı üniversiteyi kazanmıştık. O konservatuvar okuyordu bende avukatlık. 20 yaşındaydık ve çok da geç kalmak istemiyordum onun için.

Hemen soy adımı vermek istiyordum.
ZEYNEP KUTHAN ne kadar da yakışıyordu oysaki.

Bugün onun doğum günüydü. Ve hiç evlenme teklifi etçeğimi tahmin edemezdi. Çocuklarla deniz kenarında bir kafe kapatmıştık. Ve süslemiştik.

ARIN:Aşkım ..... kafeye gel. Çok acil!

BEBEĞİM: Ne oldu? Hemen geliyorum...

Hızlıca kafenin arka tarafına geçerken beklemeye başladım. Eğer evet derse ki diceğini düşünüyorum çocuklar konfeti patlatıcaktı.

İçeriye paldır küldür giren Zeyneple sessizce güldük.
İçeriyi süslenmiş bulan Zeynep gözleri şokla açıldı.
"Arın" diye söylendi. Hemen çıktım.

"Hoş geldin güzelim" dedim. Hemen gelip bana sarıldı. "Sana bir şey oldu zannettim gerizekalı" diye  geri çekilip göğsüme vurdu.

Güldüm. "Burası neden böyle süslenmiş." Dedi. Kaşlarını çatarak. "Çünkü bugün güzel bir gün." Dedim. "Ay çıkma tarihimiz mi? Ya valla unutmuşum bir dakika 1 ay önce kutladık zaten?" Dedi sorarcasına. Ben ona gülerken kızgınca bakıyordu.

"Bugün senin doğum günün güzelim" dedim. "Ay inanmıyorum Arın. Ya ben nasıl doğum günümü  unuturum. Aklım almıyor." Dedi. Daha çok güldüm.

"Napayım vizeler derken unuttum" dedi. Öyle bir söylemişti ki çok tatlıydı.
"Pekii. O zaman doğum gününü kutlayalım güzelim."

Masaya geçip güzel bir yemek yedik. Sonra teklif etmek için an kolluyordum ki
"Hava alalım mı? Çok güzel dışarısı" dedi.

"Çıkalım güzelim" diyip elini tuttum. Kafeden çıkarken çocuklarda arkadan saklanarak geliyordu. Sanki hiç görünmüyorlar. Sahile varınca ona döndüm. Ve bir anda diz çöküp yüzük kutusunu çıkartıp açtım.

"Çok romantik bir insan değilim güzelim. Ama iyi ki doğmuşsun. Nice beraber senelere. ZEYNEP KUTHAN olmak ister misin? Hayatım olur musun?" Dedim. O kadar konuşma hazırlamıştım. Ama aklıma hiçbir şey kalmamıştı.

Gözünden yaş düştü. "Evet. Senin hayatın olurum. ZEYNEP KUTHAN olurum sevgilim." Dedi. Hem gülüp hem ağlıyordu.  O anda konfetiler patladı. Ayağa kalkıp  yüzüğü Zeynepin parmağına taktım. Ve sarıldım.

"Ya siz nerden çıktınız?" Diyip güldü. Benden ayrılırken. Birbirimize sarılırken çok mutluyduk.

Hep böyle kalmak istiyordum... Zeyneple... kardeşlerimle... ailemle...

•••••••••••••••BÖLÜM SONU••••••••••
Aay bu yavrularımı da evlendiriyorum ya.

Hadi hayırlısı bakaaam. Diğer bölüm final...