Rule #1: Rule of Fate

[13]

She rolled her eyes at me. "The hell I care, Lia. Gustong-gusto ko siya pero bestfriend kita. Hindi naman siya mawawala kung aalis ako dito."

Ngumiti nalang ako. Tinuon nalang namin ang atensyon sa laro. Hindi ko naman magawang makipagsabayan sa mga tumitili dahil na rin sa nandyan si Kale. The memory of that night is still in my head.

Just as expected, Brierwell nga ang nanalo, naghiyawan na ang lahat pati si Emma pero tipid lang akong ngumiti at nakaupo. Hindi ko alam ang dapat kong gawin.

Nakita naman ako ni Prince at pinapababa kami ni Emma.

"Emma, tara sa baba." sabi ko sa kanya.

"Huh? Sigurado ka nandoon si-"

I smiled. "Okay lang."

She just sighed at bumaba kami sa may court. Ngiting-ngiti naman na Prince na lumapit sa amin, aakbay sana siya sa akin ngunit naalala niyang pawisan siya at galing sa laro.

"Congrats," sambit ko at ngumiti.

"Thank you, it's a good thing you're here, huh? Maybe you're our lucky charm?" Prince said.

I awkwardly glanced at Emma who's just looking at Prince. "Congrats, Prince! Ang galing niyo!" natutuwa niyang sabi.

He chuckled. "Thanks, Ems." tinaas niya ang kamay para maghigh five. Agad din naman 'tong pinalo ni Emma.

Nagsimula naman si Emma makipag-usap kay Prince, hindi nalang ako nagsalita para bigyan sila ng moment. I'm sure Emma would like that too.

"Uh, CR lang ako." paalam ko ulit.

Hinawakan naman ni Emma ang braso ko at tiningnan ako na para bang sinasabing 'Ayos lang?'

Tumango nalang ako at ngumiti. Yun na yung pagkakataon niya eh.

Hindi pa man ako nakakalayo ay may humila na agad sa palapulsahan ko, nagulat naman ako at si Kale pala 'yun.

"Kale?" naguguluhan kong sabi.

Hinila niya ako papasok ng boys locker room. Naguguluhan ko naman siyang tiningnan at nagtataka kung bakit dinala niya ako dito. Naalala ko naman 'yung kahihiyan na ginawa ko.

"What are you doing here?" he asked.

"Sinamahan ko lang si Emma, at saka sinabi ni Prince na pumunta daw ako." sagot ko.

He had a sarcastic smile. "Really? Hindi ka ba pumunta dito para sa akin?"

Yumuko ako. Hindi ko alam kung ano ba ang gusto niya. Alam niyang gusto ko siya at parang lumalabas pang mayabang ang dating niya ngayon. Hindi ko siya maintindihan. Ano bang gusto niyang gawin ko? Sinusubukan ko na ngang maka-move on sa kanya.

"Kalimutan nalang natin 'yung sinabi ko." sabi ko. "Maiintindihan ko rin kung ayaw mo nang makipagkaibigan sa akin," mahinang sambit ko.

He scoffed. "Pare-parehas lang kayo..."

I bit my lip a little, wanting to get away from there.

"What? After me, si Prince naman siguro ang target mo 'no? Nevermind that he's Emma's crush, because-"

Hindi ko na napigilan ang sampalin siya.

Nag-angat ako ng tingin.

"Ano bang gusto mong gawin ko, ha? Gusto lang naman kita! Anong kasalanan ba ang ginawa ko sayo at bakit mo 'ko ginaganito?!"

He held the part that I slapped and looked at me. His eyes show regret in what his doing.

"I liked you so much, okay? Kahit alam kong iba ang gusto mo, kahit alam kong hindi mo ako magugustuhan! Pero, masama ba 'yun, ha? Masama bang magustuhan ka? Why do you make it seem so hard for me?"