𝐖𝐢𝐭𝐡𝐨𝐮𝐭 𝐌𝐞 | 𝐃𝐫𝐚𝐫𝐫𝐲

𝟗

𝐆𝐚𝐯𝐞 𝐥𝐨𝐯𝐞 '𝐛𝐨𝐮𝐭 𝐚 𝐡𝐮𝐧𝐝𝐫𝐞𝐝 𝐭𝐫𝐢𝐞𝐬
𝐉𝐮𝐬𝐭 𝐫𝐮𝐧𝐧𝐢𝐧𝐠 𝐟𝐫𝐨𝐦 𝐭𝐡𝐞 𝐝𝐞𝐦𝐨𝐧𝐬 𝐢𝐧 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐦𝐢𝐧𝐝
𝐓𝐡𝐞𝐧 𝐈 𝐭𝐨𝐨𝐤 𝐲𝐨𝐮𝐫𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐦𝐚𝐝𝐞 '𝐞𝐦 𝐦𝐢𝐧𝐞
𝐈 𝐝𝐢𝐝𝐧'𝐭 𝐧𝐨𝐭𝐢𝐜𝐞 '𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐦𝐲 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐰𝐚𝐬 𝐛𝐥𝐢𝐧𝐝

Harry gözlerini açıp Draco'nun onu izlediğini görünce gülümsedi. "Günaydın."

"Tünaydın, o kadar uyudun ki kahvaltıyı tek başıma yapacaktım artık." Draco yakınır gibi konuşunca Harry göz devirip doğruldu.

Karnının bu kadar acıktığını bile yeni anlamıştı. Banyoya girip yüzünü yıkarken başının ağrısıyla yüzünü buruşturdu. Dün o kadar ağlamıştı ki hala başı ağrıyordu.

Draco'nun içeride onu bekliyor olması da ona garip geliyordu. Hala burada değilmiş gibi hissediyordu. Zaten dün kötü olduğu için bir tepki bile verememişti.

Hala onu bırakıp gittiği için ona bir tık kızgın olması bencillik miydi? Asıl suçlunun babası olduğunu biliyordu. Buna rağmen Lucius Malfoy ona sanki onun da babasıymış gibi davranmıştı.

Draco'nun ablasını öldüren kişi babası olmasına rağmen Draco ona geri dönmüştü.

Harry aklına gelen şeyle kalbinin sıkıştığını hissetti. Draco'nun annesi kanser olmasına rağmen Draco onu görmeye bile gidememişti.

Babası Harry'e zarar vermesin diye Draco her şeyinden vazgeçmişti.

Draco bizim ölüm tehditlerimize alışkındı. Baban eğer gerekirse ablasına yaptığı gibi seni de öldürmekle tehdit etmişti.

Draco ailesini öldürmekle tehdit etmelerine rağmen gitmeyi reddetmiş olmalıydı. Sadece Harry zarar görmesin diye gitmişti.

İçini iyice suçluluk duygusu kaplamışken Draco'nun içeri girmesiyle ona döndü.

"Artık ağlama lütfen." Draco konuşunca Harry dolu gözlerle ona döndü.

Hafifçe başını sallayınca Draco onun yanına gelip yüzünü avuçları içine aldı. "Senin şu an bana bağırıp çağırman lazım tamam mı? Ağlaman değil. Seni bırakıp gittiğim için hala kızgın olduğunu biliyorum."

Harry yüzünü onun avucuna yasladı. "Ben öğrendiklerimden sonra sana kızamıyorum ki."

Draco gülümseyince devam etti. "Ama bana yazdığın mektupta keşke anlamana rağmen benden nefret edeceğini bilmeseydim demiştin. Benim senden nefret edebileceğimi düşündün mü gerçekten?"

"Düşünmedim Harry. Sadece benden nefret etmeni diledim her gün. Eğer benden nefret etseydin bu kadar üzülmezdin. Bunları da öğrenmezdin."

Harry onun elini ittirip geri çekildi. "Benim bunları daha erken öğrenmem gerekirdi!"

Draco cevap vermeyince daha da sinirlendiğini hissedip tekrardan konuşmaya başladı.

"Bunca zaman yanında olduğum adamın katil olduğunu bilmem gerekirdi anlamıyor musun? Sen gittiğinden beri neredeyse ölü gibiydim. Hep bunun sorumlusunu arayıp durdum. Tam karşımda durduğunu bilmem gerekirdi."