𝟏

7.8K 308 127
                                    

Halsey - Without Me

Özür dilerim, sadece sana zarar vermelerini istemedim. Bir gün beni anlayacaksın. Sadece seni sevdiğim için bunları yaptığımı anlayacaksın. Keşke anlamana rağmen benden nefret edeceğini bilmiyor olsaydım. Üzgünüm.

Harry koltuğuna oturmuş boş bakışlarla duvarı izliyordu. Bugün Draco'nun gidişinin ardından tam 3 sene geçmişti. Hala mektubunu saklıyordu. Gerçi saklamasına gerek yoktu yazdığı her kelime zihnine kazınmış gibiydi ama yine de son dokunduğu şey bir kağıt parçası bile olsa onu değerli görüyordu.

Bugün günlerden 30 Temmuz'du. Yarın Harry'nin doğum günüydü. Normalde hep doğum günlerine bayılan birisi olmuştu Harry.

Çünkü çoğu doğum gününü Draco ile kutlamışlardı. 3 senedir doğum günleri ona anlamsız geliyordu. Harry ondan önceki günde takılıp kalıyordu.

Aynı bugünkü gibi boğazında bir yumru oluşuyor yutkunamıyordu. Aslında ne zaman onu hatırlasa böyle oluyordu. Onun sıcak dudaklarını, alaycı gülüşlerini, yoğun bakan grilerini, saçlarıyla oynaşını hatta kavgalarını bile özlüyordu Harry.

Sadece, belki bir sene geçse gelir diye düşünüp durmuştu. Gelirse affeder miydi, onu bile bilmiyordu. Oysa ne güzellerdi gittiği gün, Harry onun anlamsız duygusallığını bile umursamamıştı.

Birbirlerini öpüp durmuşlardı, sarılmışlardı hatta Draco hiç itiraz etmeden Harry'nin ona yemek yedirmesine izin vermişti. Bunları düşününce gözünden akan bir damla yaşla burukça gülümsedi Harry.

Draco'nun yazdıklarına göre kendisinin bir suçu yoktu. Peki neden kendisi ona yeterli sevgiyi hissettirememiş gibi hissediyordu?

Her zaman kendini suçlamaktan neden hala vazgeçemiyordu? Arkadaşları, annesi, babası onun yanındaydı. Ona onun suçu olmadığını söylüyorlardı ama neden inanmıyordu ki?

Draco da ona öyle yazmamış mıydı? O zaman neden 3 senedir nerede olduğunu bilmiyordu? Tabiki gideceğim diyen birisi nereye gideceğini söylemezdi. Harry bunun farkındaydı. Sadece yaşıyor mu onu bile öğrense belki biraz olsun rahat edebilirdi.

Onun tişörtleriyle uyumaktan, eşyalarıyla oyalanmaktan, çekildikleri resimlere bakmaktan başka yaptığı bir şey yoktu.

İnsanların ona artık mutlu olmasını söylemesinden sıkıldığı için herkese mutluymuş gibi davranıyordu. Aslında mutluluğun ne olduğunu tamamen unutmuş gibiydi.

Tabii bunu kimseye belli etmeyecekti. İnsanlara zayıf yönlerini göstermesi aptallık olurdu. Draco da onun tek zayıflığıydı. Ya da o gittiğinden beri zayıf hissediyordu.

Belki bir gün döner diye ümitlenmek bile istemiyordu artık. Dönerse bile ona geri döner miydi? Ona tutmayacağını bile bile verdiği sözler için özür diler miydi?

Artık gözyaşlarıyla ıslandığı için yazıların eskisi gibi okunmadığı mektubu tekrardan açıp okumaya başladı. Yine birkaç damla kağıdın üstüne damlayınca buruşturup bir kenara fırlattı.

Daha onun yazdığı bir kağıda bile düzgünce bakamıyordu. Draco'nun yazısı o kadar güzeldi ki, onun yazdığı şeyleri okumaya bayılırdı Harry önceden.

Onun için yazdığı şiirler hala yastığının altında duruyordu. Onları okuyup daha önceden sevildiğine inanmak istiyordu belki de. Gerçekten onu sevdiği için gittiğine inanmak istiyordu.

Gerçi buna inanmasının imkanı bile yoktu çünkü kendisi böyle yapmazdı. Ne olursa olsun Draco'yu bırakıp gitmezdi. Aşk için cesaret gerekirdi zaten. Draco tam bir korkaktı.

Onunla konuşacak kadar değerli görmemişti bile onu. Bir mektup bırakıp çekip gitmişti. Tek bir kıyafetini bile almamıştı hatta.

Almasına gerek var mıydı zaten? Hayatında en değer verdiği kişinin saçlarına bir sürü öpücük bırakıp hıçkırıklarını saklamaya çalışırken bunları düşünecek zamanı olmamıştı.

Harry bunları bilmiyordu, belki de bilmemesi daha iyiydi.

Selamm, umarım iyisinizdir. Ben yeni bir Drarry kurgusuyla geldim. İlk bölüm olduğu için böyle kısa tuttum ama diğer bölümleri daha da uzun yazacağım. Sadece buna diğer kurgum gibi her gün bölüm atamayabilirim.

Bir de bu hikayede sihir yok ayrıca Lily ve James hayattalar.

Harry 22 yaşına girecek Draco da 23 yaşında. Ayrıca bazen ilişkilerini anlamanız için flashback sahneleri yazacağım.

Umarım beğenirsiniz
💚

𝐖𝐢𝐭𝐡𝐨𝐮𝐭 𝐌𝐞 | 𝐃𝐫𝐚𝐫𝐫𝐲Where stories live. Discover now