Salamisim (Published by Bliss Books)

Epilogo

"Hindi ka pwedeng gabihin. Mahaba pa ang byahe pa-Batangas"

"Wala na. Hindi na kami matutuloy bukas" nakayukong saad ni Pia, traffic sa daan at nababalot ng pulang back lights ang kahabaan ng kalsada. Hindi na nagpatuloy sa pagsasalita si Pia. Hindi rin naman nagsalita si Marcus. Nanatili silang tahimik hanggang sa marating nila ang tapsilogan.

Tapsilog ang kay Pia, iyon ang palagi niyang in-oorder. Bangsilog ang in-order ni Marcus dahilan upang magtaka si Pia. "Ayaw mo ng tapsilog? Hindi ba paborito mo rin 'yon?"

Uminom ng tubig si Marcus, hinubad niya rin ang suot na leather jacket dahil mainit. Plain white shirt lang ang suot niya ngunit makikitang malinis at bagay na bagay na iyon sa kaniya. "Hindi na" tugon ni Marcus. Tumango na lang si Pia.

Napayuko si Pia saka naptitig sa mapupula at mahahaba niyang kuko. "Marcus, does love fades away?"

Sandaling napatitig si Marcus kay Pia, matagal na niyang sinabihan ito na hindi mabuting lalaki si Henry. Ngunit hindi ito nakinig sa kaniya. Mas pinili ni Pia ang bulgarang panunuyo ni Henry na hanggang sa umpisa lang naman. Freelance model at rising actor si Henry.

"If it's true, it doesn't fade away"

"How will you know if it's true love or not?"

Hindi nakasagot si Marcus. Nagsusulat siya ng mga nobelang may kinalaman sa pag-ibig pero maging siya ay hindi sigurado. "If that love never ends. May nagbabago, may nababawasan at may nakakalimot pero hindi iyon matatapos. Pareho niyong mamahalin ang isa't isa nang walang katapusan. Kahit pa malayo siya, nagbago siya, o wala na siya"

Dumating na ang order nila, sandali silang napatigil hanggang makaalis ang waitress. Ngumiti si Pia, ang kaniyang ngiti ay may bahid ng lungkot, "O baka naman hindi niya talaga ako minahal. Ako lang ang nagmahal sa kaniya" agad pinahid ni Pia ang luhang namumuo sa kaniyang mga mata.

"Why unreciprocated love exists?" patuloy ni Pia, napasandal lang si Marcus sa silya saka pinagmasdan ang mga sasakyan at motor na natatraffic sa masikip na one-lane na kalsada.

"Because there's someone who's better and more deserving of your love" tugon niya. Napatigil si Pia at napatingin kay Marcus, tulala naman ang binata sa magulong kalsada. Hindi alam ni Pia kung siya ba ang tinutukoy ni Marcus o may iba itong tinutukoy. Maari ring dahil isa siyang manunulat kaya ganoon kalawak ang isipan niya.

Hindi mabatid ni Marcus kung paano pumasok sa isip niya ang sagot mula sa tanong na iyon. Matagal na rin niyang tinatanong iyon sa sarili mula nang magkagusto siya noong kolehiyo kay Pia. Bakit hindi kayang suklian ni Pia ang pagtingin niya? Ngunit ngayon ay tila nahanap na niya ang sagot. Ngunit hindi niya alam kung kanino niya napagtanto ang bagay na iyon.

BIRTHDAY ni Fate, kumain lang sila sa isang buffet restaurant dahil ayaw nito mag-debut party. Magkatabi sina Fate at Marcus habang nasa tapat nila ang kanilang mga magulang. Housewife ang kanilang ina, retired general naman ang kanilang ama.

"How's your work? Your mom told me that you've been promoted" saad ni General Vasquez. Matagal na niyang gustong papasukin sa PMA ang anak pero mas gusto nito ang maging graphic artist. Ngumiti si Mrs. Vasquez saka inabot kay Marcus ang platito ng macaroni salad na walang pasas.

Pareho silang mag-ina na hindi kumakain ng pasas. Bilang paglalambing din ni Mrs. Vasquez sa mga anak kaya tinatanggalan niya ng pasas ang mga pagkain may halo nito. "I'll leave next month. We'll be having our training in Universal Studios" nanlaki ang mga mata ng mag-asawa at ng kapatid niya.

"Why you didn't tell us, Kuya?!" reklamo ni Fate, nagkatinginan naman si Mr. and Mrs. Vasquez. "Kanina ko lang din nalaman sa office" tugon ni Marcus na para bang hindi naman siya madaling masurpresa sa mga bagay-bagay.