Salamisim (Published by Bliss Books)

Epilogo

"Wala pa akong nasisimulan" tugon ni Marcus, tumango habang nakangiti si Ms. Crystal, "Kailangan mo na ata magka-love life para naman may sunod kang maisulat. Tragic na naman siguro 'no?" hirit ni Ms. Crystal, hindi naman nakasagot si Marcus. Magsasalita sana siya ngunit narinig na nila ang pagtawag ng host.

Magkakaroon muna ng short live interview kay Marcus para sa promotion ng kaniyang book bago magsimula ang booksigning. Nagsigawan ang lahat, marami rin ang nagsasabi na dapat na ring pasukin ni Marcus ang showbiz dahil sa kaniyang hitsura.

Matapos ang sandaling pangangamusta ng host ay naupo na sila sa dalawang silya sa gitna ng entablado. "I-share mo naman sa amin Marcus kung bakit ka nagsusulat?" nakangiting tanong ng host kay Marcus. Hindi niya masyadong makita ang mga tao dahil sa lakas ng liwanag ng ilaw na nakatutok sa kanila. May malaking screen din sa likod.

"Writing is one of my way to escape the reality. Sa loob ng kwento, gusto kong magkaroon ng mundo kung saan mangyayari ang lahat ng mga gusto kong mangyari. Kasama na roon ang mga what ifs at mga bagay na imposible kong makuha" namangha ang lahat sa sagot ni Marcus, may ilang sumigaw pa at kumaway sa kaniya. Bihira lang siya ngumiti ngunit ang pagmamahal na nakukuha niya mula sa mga taong tumatangkilik sa mga akda niya ay nagpapangiti sa kaniyang puso.

"Tama nga naman. I agree with you. You can create your own world. Writing is very challenging talaga" komento ng host at nagtawanan sila. "Heto pa, marami na ring nagtatanong nito, bakit ba raw mahilig ka sa mga tragic stories?" tumawa ang host maging ang audience.

"Hindi man natin nakikita pero may mga aral at mabubuting bagay din tayong natututunan sa mga kwentong may malungkot na wakas. Hindi madaling ipaliwanag pero alam mo sa puso mo na tinamaan ka. Sapat nang dahilan 'yon para may matutunan ka. Na ang buhay ay hindi palaging masaya, at sa kabila niyon, makikita mo ang bagong pag-asa, kahit na hindi nangyari ang gusto mong mangyari. Maaaring dahilan iyon para mas maging handa ka sa mga susunod pang unos na darating. Mas magiging matatag ka" pumalakpak ang lahat sa sagot ni Marcus, maging ang host ay napatulala ng ilang segundo.

Makalipas ang ilang sandali, nagsimula na ang booksigning. Napapatingin ang ilan dahil inakala nilang may artista sa event center ng mall.

Napatigil si Marcus nang makita ang isang pamilyar na babae na hindi niya inaasahang makikita niya ngayon. Maputi, bilugan ang mata at kulay brown ang buhok. Ngumiti ito sa kaniya, "Pa-sign po Mr. Author" ngiti ni Pia, nakasuot ito ng pulang corporate dress at black blazers.

"I'll wait for you" wika ni Pia nang matapos pirmahan ni Marcus ang libro. Tumagal ng isa pang oras ang booksigning. Pagkatapos nito ay nagkita sina Marcus at Pia sa parking lot. "Sorry, hindi kita nasabihan na pupunta ako" wika ni Pia, sumakay na sila sa kotse ni Marcus.

"Birthday ng boyfriend mo tomorrow, hindi ba dapat bumyahe na kayo ngayon papuntang Batangas?" tanong ni Marcus, iniatras na nito ang kotse. "Change plan. Mag-dinner na lang daw kaming dalawa sa hotel" tugon ni Pia, napansin ni Marcus ang malungkot na tono nito.

"Anyway, you look good kanina. All the time naman" saad ni Pia saka tumawa, sinadya niyang ibahin ang usapan. "Your answers during the interview were impressive. Kaya mas lalong marami ang na-fafall sayo" patuloy nito, diniin niya pa ang huling sinabi dahilan para mapatingin sa kaniya si Marcus sandali saka muling ibinaling ang tingin sa daan.

"Where do you live? Lumipat ka ba ulit ng apartment?"

"No. Doon pa rin sa dati" tugon ni Pia, ang tinutukoy nito ay ang apartment na binili ni Henry para sa kaniya.

"Okay, I'll drop you off"

"Wag muna" napatingin si Marcus kay Pia dahil sa sinabi nito. "I want to talk to you. Like before, sa tapsilogan malapit sa dorm natin" wika ni Pia, hindi kumibo si Marcus. Ang tinutukoy nitong dorm ay ang magkatapat na dormitory na tinutuluyan nila noong kolehiyo. Madalas din silang kumain at magkwentuhan sa tapsilogan na malapit doon.