'ALACAGÖK

'6

Çocuklarla güzel bir muhabbetin ardından hepimiz odalarımıza çıktık.

Tekrar cam kenarındaki sandalyeme oturup düşünmeye başladım.Tamam belki ondan hoşlanıyor olabilirdim ama asla fazlası olamazdı.Bu zamana kadar hep sevdiklerimi aldılar benden daha fazlasına nasıl izin verebilirdim.Onu asla bu tehlikeli hayatıma sokamazdım.

Düşüncelerimden sıyrılıp oturduğum yerden kalktım ve yatağıma yattım ve uykuma teslim oldum.

"Annecim sanırım kardeşin susadı bize bir bardak su verir misin?"
Ayağa fırladım ve "Hemen getiriyorum anneciğim" dedim ve mutfağa gidip bardak aldım sürahiden doldurdum.
"Benim kardeşimin canı başka şeyler de çekmiş mi ablası bir koşu gidip alsın" mutfaktan salona doğru ilerlerken bir yandan da içeriye sesleniyordum.

Aman Allahım!
Elimdeki bardak bir gürültüyle yere düşerken ben oldupum yere mıhlanmıştım, hareket edemiyordum.
Babamın tam kalbinin üstünde bir bıçak ve bütün salon,her yer,kan...
Annemin karnında bıçak izleri,annemin bağırışları,hıçkırıkları ve ben hiçbir şey yapamıyordum,ağlıyordum,yine herzaman ki gibi sadece ağlıyordum."

Nefes nefese kalktığımda oda üstüme üstüme geliyordu.Üstüme hiçbir şey almadan kendimi ağlaya ağlaya bahçeye attım.Nefesim kesiliyordu ağlamaktan nefes alamıyordum.

Onları çok özlüyordum.O eski günlere dönmek için nelerimi vermezdim.Keşke bütün paramızı alsalardıda ailem kalsaydı.

Etrafımda birileri adımı söylüyordu,biri yüzümü elleri arasına alıp hafif tokatlar atıyordu kendime gelmem için fakat kendime gelemiyordum.İçimde bir yerler çok acıyordu.

Birisi ise gelip bana sarıldı destek olurcasına belkide tek ihtiyacım buydu.
Sarılmak.Yaralarımı kapatan birisi.

Bana sarılan kişiye sımsıkı sarılıp sanki mümkünmüş gibi daha fazla ağladım.
Kafamı boynuna gömdüm,ağlayışım yerini sessiz hıçkırıklara bırakıyordu.Bir ara havalandığımı hissettim.Sanırım odama götürüyordu.Gözlerimi hafif aralayıp baktığımda kokusundan tahmin ettiğim gibi Onurdu.

Beni yatağıma bıraktığında dışarı yönelirken elini tuttum ve
"yalnız kalmak istemiyorum lütfen biraz kal" dedim.Hafif doğrulup yatağımda oturması için yer açtım.Onun bana anlatmiyacağını bildiğim için aramızdaki sessizliği ben bozdum.
"Annem, babam ve doğmamış kardeşim.." onur sözümü kesip "istersen anlatmayabilirsin" dedi. "Hayır sorun değil anlatabilirim..."

"Öldürüldüler...Babam bir ihaleye katılmıştı ve bu ihale Türkiye'nin en büyük şirketlerinden biri ile yapılıcaktı.Büyük ihtimal babam kazanıcaktı çünkü bizim şirketimizde büyük bir şirket olduğu için kazanma şansımız yüksekti.Babam sürekli ihaleden çekilmesi için tehtid alıyordu,annem ve benim hayatımla tehtid ediyorlardı.Babam ihaleden çekilmedi çünkü daha öncedende böyle tehtidler almıştı.Çekilmek yerine güvenlik önlemlerini arttırdı.Babamın koruması karaboz vardı meğerse o tehtid eden adamın adamıymış.Annem 7 aylık hamileydi.O gün salonda annem,babam ve ben oturuyorduk,babam evde olduğu için karabozda evin kapısında duruyordu.Annem benden su isteyince mutfağa gittim o sıra karaboz içeri girip babamı kalbinden annemi karnından bıçaklamıştı.Anne ve babamın çığlığıyla diğer korumalar karabozu yakaladılar bense sadece ağladım.Korumalardan biri ambulansı aramış ambulans geldiğinde babam ölmüştü.Annem ise hastaneye kaldırılırken yaşıyordu,fakat yarası çok derin olduğu için fazla kan kaybından hastanede onu da kaybettim." Bir an anlatıp bir an ağlıyordum, anılar gözümün önünden gitmiyordu.

"Bunu yaptıranlar yakalanmadı mı"
kafamı iki yana salladım "Hayır,karaboz suçu üstlendi yani arkasındaki kişileri dedem araştırıyor.Bulunca dava açacağız." Yalan.Bulduğum yerde geberticem onu.Kimse alamaz elimden.
"Ne kadar zamandır burdasın?"
"1 seneye yakın,10 ay"
"İhaleye katılan kaç kişi vardı ki zaten dedenin şimdiye kadar bulması gerekmez miydi" "bilmiyorum ihaleye birçok şirket katılmıştı.Bana henüz bulamadığını söyledi.Bulunca haber vericek.Sonuçta o da gelinini,oğlunu ve doğmamış torununu öldürenleri cezasız bırakmicaktır.Babam ve dedemin arası iyi değildi.Bu yüzden dedemle fazla görüşmezdik.Babamgilin ölümünden sonra o da yıkıldı ve bana bulacağına dair söz verdi."
"Anladım ben gitsem iyi olur daha iyisindir umarım" en azından daha az ağlıyordum,daha sakindim.O ayaklandığında bende kalkıp ona sarıldım.
"Daha iyiyim teşekkür ederim yalnız bırakmadığın için" ondan ayrıldım ve yavaş adımlarla kapıya yürüdüm.Kapıyı açıp onu gönderdikten sonra yatağa girip herzaman ki gibi kabuslarla dolu geceye kapadım gözlerimi...