Steen's Obsession

Chapter 2

•—————•

TEMPEST

•—————•

         IT'S been a few days since that day happened at the bar. At hindi pa rin matanggal sa isipan ko ang deal at paghalik ko sa lalaking iyon. I can still feel his soft kisses na nakakainis banggitin. Ugh! It's damn his fault. Hindi tuloy ako makatulog 'nang araw na 'yon. Whatever.
Bahala na.

Tamad akong tumayo sa kama ko. Right. My first day of my new school. Panibagong school na naman sa kalagitnaan ng school year at iyon ang nakakagigil! I mean—big deal na ba ang magparty, freshmen pa lang kami nuon at sobrang nakasanayan na naming girls iyon.
Bwiset kasi! Nalaman pa ni Dad at kulang na lang i-expelled ako sa lahat ng school para hindi na daw magkalat? Hell noh! Hindi namin gawain ang magkalata, may mga echoso lang talagang pakalat-kalat at gusto kami pabagsakin dahil sa inggit. Pero ayos na rin 'yon para makalayo sa mga peste.

Pumasok na ko ng banyo at naligo.

Habang nagkukuskos ako ng katawan, sumagi sa isip ko ang lalaking iyon.
Pagkatapos kasi ng halikan session namin, bigla na lang may humila sa kaniya kaya umalis na ako at hindi ko pa rin alam ang name niya. Hindi ko rin natanong at wala man lang siyang sinabi. Walang pakilala-pakilala, Basta naghalikan lang kami tapos tapos na?!

I bite my lower lip and touch it. My god! Hindi talaga ako makapaniwala na mayroon na akong DEAL boyfriend, sa tanang buhay ko. I mean, deal lang naman ito pero tatagal pa ng tatlong buwan at iyon and nakakairita. Kahit kelan hindi tatagal ang isang Tempest Adler sa isang relasyon kahit na peke lang ito. Haler! Fling fling lang talaga ang nakasanayan kong buhay and parties. But of course, may benefit naman ang deal na ito. I can still kiss him, damn it. Sa tingin ko, maaadik ako sa halik niya. I can't stop thinking about that, pagsasawaan ko siya hanggang gusto ko. And with that, in my game, I'm the master.

"Ma'am Tempest!! Bumaba na po kayo! Breakfast is ready!" Nabulabog naman ako sa sigaw na iyon ni Yaya Cynthia Maya napahinto ako. Ang lakas-lakas talaga ng boses niya!

Ghad! My eardrums! Naparoll-eyes na lang ako at binilisan ang pagbabanlaw.



          UMUPO ako sa bakanteng upuan nasa hapag kainan at syempre mag-isa na naman ako. Lagi namang ganito at hindi na ako nagtanong. They were always talk about business matters and puro na lang negosyo na sobrang nakakasawa. Mayaman na kami pero puro sila business. Kaya ako nagpapakasasa na lang sa mga party dahil doon ko lang napapasaya ang sarili ko na kahit wala ang kalinga nila. They said, nagrerebelde daw ako pero i don't care. Bahala sila.

"Ma'am, ready na po ang kotse para ihatid kayo sa bago ninyong papasukan at pinagbawal po kayo ng ama ninyo na huwag na kayo makipagkita kay Ma'am Aella at sa iba nyo pang kaibigan."

Dahil sa sinabi niya, padabog kong binitiwan ang kutsarang hawak ko at galit na tumingin sa butler ko.

"What?! Sinabi ba ni Dad ito? Damn it! Kelan pa siya nanghimasok sa buhay ko? All my life, hindi nila ako binigyan pansin tapos basta na nila ako akong pagbabawalan! Sila na lang ang tanging mga tunay kong kaibigan. Fuck them! Huwag na sila bumalik!" Galit na sigaw ko at tumayo na.

Nawalan na ako ng ganang kumain dahil sa narinig ko. Tumalikod na ako at kinuha ang bag na nasa couch. Papalabas na ako ng bahay at naririnig ko pa ang mga tawag ng ibang maid, maging si Butler Shon. Hindi ko iyon pinansin at sumakay ng kotse. Ako na lang ang magmamaneho para sa sarili ko, may license na rin naman ako. I can drive whatever i want.
Inistart ko na ang makina ng kotse at humarurot.

Ngayon pa lang, sira na ang araw ko. Dahil sa kanila. I hate them! I fucking hate you, Dad! I hate you!

         PINARADA ko ang sasakyan ko at saka ako nagmamadaling bumaba ng kotse. Thanks to my form at nalaman ko kung saang school ako nakaenroll. Sa Hermit University. Hindi na ako lumingon at dire-diretsong naglakad. Agad kong tinawagan ang numero ni Aella. Sa una hindi niya sinasagot pero nakailang dial na ako, sinagot niya rin. Salamat naman at sinagot niya. Super nakakairita ang pagpindot sa screen ng phone ko huh!

"H-hello Tempie? Sorry nga pala huh? Parang hindi talaga tayo magiging magkaklase. Alam mo naman noong nakaraang araw... 'Yong Dad mo—" I cut her off.

"Ako dapat ang magsosorry sa inyo. Hindi na sana kayo humingi ng tawad. Akala ko magiging classmates ko kayo ulit. I'm really sorry dahil pinagbantaa ni Dad ang company ninyo." Malungkot na sabi ko.

"Okay lang talaga, Tempie." Tugon niya.
"No. Pwede naman tayo mag-outing, right? I'll skip classes or maybe—" Agad naman siya sumagot ng malumanay.