© My Heartthrobbing Stalker? [Short Story] ~ Completed

8. Behind the Heartthrob's Facade

A/N: First part ng chapter eight. I'll try to finish the second part later. Thanks for reading! :)

---

Chapter Eight: Behind a Heartthrob’s Facade  

Chester’s POV

♫ … Never get enough

She’s the sweetest drug

She’s the sweetest drug … ♫

*MUSIC STOPS*

Haay. Kakatapos ko lang magpractice dito sa studio namin dito sa bahay. Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko at nagsayaw ako. Yung Because of You pa.

Since napagod na ‘ko, umupo muna ko at nagsoundtrip sa iTouch ko.

Search… Search… Click

(A/N: Click the song Just So You Know by Jesse McCartney or play the video at the right -->)

*MUSIC PLAYS*

♫ I shouldn't love you but I want to

I just can't turn away

I shouldn't see you but I can't move

I can't look away… ♫

Taena naman! Eto pa napindot ko?! Haay. Hayaan mo na nga.

“Ang daling sabihin niyan pero pag ginawa mo na, wala na. Minsan pag ginawa mo naman, kulang pa pala.”

Naaalala ko ‘yung sinabi ko sa kanya bago ko umalis sa gym nila.

Totoo naman diba? Ang daling sabihin pero mahirap gawin tapos pag ginawa mo naman parang kulang pa.

Hindi ko alam kung bakit binibigyan ako ng pagkakataon makasama si Courtney ngayon

Ang  taong mahal ko…

Syempre masaya ako dahil kahit papaano nakakasama ko na siya. Hindi yung tinitingnan at sinusundan ko lang siya.

Pero… Pero ang hirap magpanggap. Ang hirap magpanggap ng natural. Kasi, sa bawat araw na nakakasama ko siya, gustung-gusto ko siyang yakapin at sabihan ng mahal na mahal ko siya pero hindi pwede. Dahil hindi niya pwedeng malaman kung sino ako. Hindi pa ngayon.

Ako. Ako ang stalker niya, si FC. Feliciano, Chester. Ang taong sinusundan ang taong mahal niya. Ang simpleng lalaking naging heartthrob para mapansin ng taong minamahal niya.

Isa akong nerd nung high school. Madalas akong binubully ng mga kaklase ko dahil sa pananamit ko, sa malaki kong eyeglasses at sa nakagel na kachupoy kong buhok. At dahil sa itsura kong ‘yun, loner ako. Ang jologs ko raw kasi. Sa akin sila nagpapagawa ng mga homework nila. Madalas nila akong pinagdadala ng kung anu-ano. Hindi ako makapalag dahil mahina ako at lampa. Sa payatot na katulad ko, hindi talaga ako makakapalag.

*Flashback*

Isang araw, naglalakad na ako palabas ng school namin ng bigla akong madapa.

“Hahaha! Ang lampa mo talaga Chester! Hahahaha!”

Tiningnan ko ‘yung dahilan ng pagkakadapa ko…

Isang mahabang lubid. Lubid na itinaas ng mga kaklase ko para madapa ako.

“Ano porket ginawa niyo ‘yun cool na kayong tingnan ha?”

Tiningnan ko ‘yung nagsalita. Isang magandang babae. Kulot ang dulo ng buhok niya at nakaheadband. Mukhang 4th year high school din siya katulad ko. Napansin kong iba ang suot niyang uniform kaya ibig sabihin hindi ko siya schoolmate.