0.0

46 10 11
                                    

♡︎

Elimdeki feneri daha da sıkıca kavrayıp önümüzde duran taşlara yönelttim. Etraf zifiri karanlıktı ve hava gittikçe soğuyordu. Beni buralara kadar getiren Yerim'e bir bakış attığımda gözlerini kaçırarak,

"Böyle olacağını tahmin edemedim. Belki yarın tekrar geliriz?" Diyerek arabaya yöneldi.

Ben ise hiçbir şey bulamamanın verdiği belirsizlikle olduğum yere mıhlanmıştım. Tamam buradan çok da bir sonuç çıkaramam olasıydı ama burası hem tehlikeli hem de Seul'e acayip uzaktı.

Yerim, "Hadi gidelim. Bir otelde kalırız bu akşam." Diyerek bağırmış ve arabaya binmişti. Sırt çantamı ayaklarımın dibinden alıp sırtıma taktım. Son bir kez daha fenerle taşları inceledim. Nafileydi.

Bae Joohyun yine kariyerinde bir işe yarayamamıştı.
Ayaklarımı toprağa sürte sürte arabaya ilerledim. Bir hamleyle kapıyı açıp yeni model Jeep'e binmiştim. Yerim bonkör bir insandı.

Yerim motoru çalıştırıp gaza bastı. Şu an tek isteğim biraz uykuydu. Ama olmayacağı kesindi. Yollar çok virajlı ve kaygandı. Bir hamlede yere çakılabileceğimiz bir tepeden gitmek zorundaydık.

Yerim iç çekip, "Üzgünüm Joohyun ama beni affetmelisin. Buraya gelene kadar havanın kararacağını tahmin edemedim. Bir şeyler çıkar diye düşünmüştüm." diyerek içerlendi.

Kafamı cama yaslayıp, "Boşversene, yeter ki burdan sağ salim dönelim yeter." Diyerek uçuruma baktım.

Yerim oldukça dikkatli bir şekilde sürüyordu. Ama ben nedensizce tedirgin oluyordum işte. Uzaklara bakarken bir bayrak gözüme çarptı. "Hey, bu Kuzey Kore bayrağı değil mi?" Diyerek Yerim'e döndüm.

Bir anda o da bayrağa bakıp yine yola odaklanmıştı. "Evet Joohyun öyle. Kuzey'e çok yakınız maalesef ki." Diyerek söylendi.

Büyük bir viraja girdik. Araba sola doğru dönerken, cama iyice yapışmıştım. Dişlerimi sıktım. Yerim'e baktığımda onun bile zorlandığını görebiliyordum.

Tam ona bir fikir önerecekken önümüze bir geyik çıktı. O an ikimizde çığlık atmıştık. Yerim aceleyle sağa kırdı direksiyonu. Uçuruma.

Biz çığlıklar içindeyken arabaya taklalar atmaya başladı. Bilincimiz kapanmıştı.

Araba o kadar hızlı bir şekilde yere yaklaşıyordu ki...

Önüne çıkan ağaçların dallarını kırarak ilerliyordu. Bir yere sürtünüyor, bir havalanıyordu.
Araba neredeyse hurdaya dönmüştü.

İçindekiler de... Artık orada değillerdi.

yeni kitabıma çokça sevgi gösterin~~
umarım onları seversiniz.

♡︎
mercurze

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 20, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

north||vreneWhere stories live. Discover now