"ငါတို့စာစုလုပ်ကြမယ်ဆိုရင်ကော.. ဒါလည်းမဖြစ်သေးပါဘူး ကိုလတ်တောင်လက်ခံမှာမဟုတ်တဲ့စကားကြီး"
Taoထွက်လာတဲ့အကြံက တခြားသူပင်သင့်မသင့်မစဉ်းစားရသေး ကိုယ့်အတွေးကိုယ်ပင်သဘောကမကျပြန်..
အမြဲလိုလှည့်ပတ်နေသည့် ဒီလေးယောက်လုံးက ကိုကိုကြီးနဲ့ကိုလတ်အတွက် မရိုးသောစကားလုံးတွေကြားချင်ကြားရလိမ်မည် သို့ပေမဲ့ ကိုလေးအတွက်တော့ လှီးနေကျမုန်လာဥကိုနုတ်နုတ်စင်းတာမှခက်ဦးမည်။
အချိန်ကြာကြာခေါင်းသုံးနေကြရင်း နောက်ဆုံးတော့ အသက်အကြီးဆုံးBaekhyunကပဲနည်းလမ်းရသွားလေသည်။
Baekhyunပြောပြလာတော့ အကုန်လုံးကလည်းလက်ခံကြတာမို့ အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာပြီး အစ်ကိုတွေရှေ့မှာ ပြုံးပြုံးလေးတွေသွားရပ်ကြသည်။
"ကိုကိုတို့ ဟျွန်းငယ်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စာကြည့်တိုက်သွားဦးမယ်နော်.. စာမေးပွဲကတော်တော်နီးလာပြီ.. ဒီတစ်နှစ်တော့အောင်မှဖြစ်မယ်..ဟျွန်းငယ်ကြိုးစားနေပါတယ် သွားတော့မယ်နော်"
တကယ်ကြီးစာတွေလုပ်နေပုံနဲ့Baekhyunကိုကြည့်ပြီး ကိုကိုကြီးနဲ့ကိုလတ်က ခေါင်းညိပ်လာကာသွားခိုင်းပေမဲ့ စိုက်ကြည့်နေတဲ့ကိုလေးကြောင့် လေးယောက်သားလှုပ်တောင်မလှုပ်ရဲ..
"ကိုလေး ဘာ..ဘာမှာချင်လို့လဲ"
အခုဖြစ်နေတဲ့Baekhyunရဲ့မျက်နှာအမူအယာကို မရယ်မိအောင်ထိန်းနေရသည့်မို့ ဘေးကသုံးယောက်သားကခေါင်းတွေကိုငုံ့ထားသည်။
"ကောင်းကောင်းသွား.. မကြာစေနဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုလေး"
လေးယောက်သားခေါင်းလေးတွေညိပ်ပြီး အိမ်ထဲကထွက်လာခဲ့ကာ အိမ်အပြင်ရောက်သည်နှင့်ကားဆီပြေးကြတော့သည်။
"Hyungရဲ့ အက်တင်စကေး ကတော့..ဟားဟားဟား ကျွန်တော့်မှာမရယ်မိအောင်တော်တော်ထိန်းယူနေရတယ် ဟားဟားဟား"
"ဟုတ်ပါ့ကွာ သူတကယ်စာလုပ်တော့မဲ့ရုပ်နဲ့ ဟားဟားဟား"
Sehunအပြောကိုထောက်ခံလာတဲ့Chenနဲ့ အခုထိရယ်ကြောမပြတ်သေးတဲ့Taoကိုကြည့်ပြီး Baekhyunအမြင်ကပ်စွာနှာခေါင်းကိုရှုံ့လိုက်သည်။
HE'S . 2
Começar do início
