" Ημερολόγιο Πλήξης , μέρα τέταρτη και μισό
ΜΑΝΤΕΨΕ
Όχι αλήθεια , μάντεψε που με οδήγησε η βαρετή ζωή μου .... Καλά θα σου πω εγώ. Las Vegas Baby !
<<Ladies and gentlemen welcome to Las Vegas , Nevada ; where the dreams come true.Wish you a beautiful staying and thank you for preferring our airlines. >> Αυτό ξανά πες το , σκέφτηκα φωναχτά όταν η φωνή της αεροσυνοδού μας ευχήθηκε μια όμορφη διαμονή.Κρίνοντας από τους συνοδοιπόρους μου μπορεί να μην ήταν και πολύ ήρεμη.Σίγουρα όμως θα ήταν αξιομνημόνευτη.Σωστά;Τι να πήγαινε λάθος με αυτό;
Όταν βγήκαμε από το αεροδρόμιο , όλοι ζαβλακωμένοι εκτός από την Τία και τον φακίρη που είχα προσέξει από την πτήση κιόλας τις φιλίες του με την Τία και τώρα για κάποιο λόγο μας ακολουθούσε οδηγώντας μάλιστα τον δρόμο.Ο φακίρης μιλούσε μόνο ινδικά και μόνο στην Τία.Όχι ότι μιλούσε πολύ , μα αυτές τις λίγες φράσεις.Θεώρησα ότι θα παίρναμε ταξί όταν μια λιμουζίνα , πραγματικού μεγέθους χόλιγουντ λιμουζίνα , με διέψευσε. Ο φακίρης άνοιξε επίσημα την πόρτα και με τρομερή τυπικότητα και σεβασμό φαινόταν να περιμένει να μπούμε μέσα.Ας μην τον κακοκαρδίσω σκέφτηκα.Φαινόταν καλός άνθρωπος , πέρα του λεμούριου που είχε φωλιάσει στο τουρμπάνι του αποκοιμισμένος.Επιτέλους αυτό το πλάσμα κοιμήθηκε.Μπορεί να μου είχε ξεριζώσει πολλές τούφες στο ταξίδι αλλά έτσι ειρηνικό και ακίνητο που τον έβλεπα , τον συμπάθησα.
<<Εγώ θα κάτσω μπροστά. Έχουμε ακόμα μερικά πράγματα να πούμε με τον Ριχάν . >> Η γιαγιά μου και ο φακίρης που αποδείχτηκε ότι τον λένε Ριχάν μας άφησαν μόνους μας.Ο σοβαρός άντρας που από ότι συμπέρανα ήταν σοφέρ , έκλεισε την πόρτα μας και έφυγε προς άλλη κατεύθυνση λέγοντας κάτι έξαλλος στον Ριχάν ο ποίος πήρε την θέση του.Ίσως ο σοφέρ να μην ήθελε να εγκαταλείψει ακόμα τα χρέη του ως οδηγός.Ή μπορεί να έλεγαν κάτι άλλο σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινα . Όπως και να έχει δε δημιουργήθηκαν άλλες εντάσεις μέχρι που φτάσαμε στη βίλα. Σιγά σιγά άρχισα να συνηθίζω τις εκπλήξεις σε αυτή την οικογένεια.Δε θα μου έκανε τόσο εντύπωση είναι η αλήθεια , ώσπου ο ευγενικός και τόσο καλός φακίρης συνοδός μας τελείωσε την ξενάγηση του στη ΒΙΛΑ στην τεράστια πισίνα της όπου έβλεπε σε ένα επίσης τεράστιο γκαράζ στην πίσω μεριά που στην ταράτσα του ήταν ακουμπισμένο όπως όπως ένα ελικόπτερο. Ελικόπτερο κανονικότατο με τρεις έλικες , ασημένιες βάσεις , φιμέ τζάμια και ό,τι άλλο έχουν τα ελικόπτερα.
<<Δε μου είχες πει ότι η γιαγιά σου έχει αγοράσει το μισό Λας Βέγκας.>>
<<Δεν είναι ότι το ήξερα κιόλας.>> απάντησα εξίσου σοκαρισμένη στον Ζήση.Ο Κώστας που περιεργαζόταν αθόρυβα λίγο πιο δίπλα γέλασε.
आप पढ़ रहे हैं
Ημερολόγιο Πλήξης
हास्य-विनोदΑν η ζωή μου ήταν βιβλίο , θα ήταν πολιτικό δοκίμιο.Αν η ζωη μου ήταν ταινία , θα ήταν ντοκιμαντέρ για την ιστορία των κουμπιών.Αν η ζωή μου ήταν καφές , θα ήταν μονός ελληνικός μέτριος.Αν η ζωή μου ήταν γλυκό , θα ήταν νοσοκομειακή κρέμα με στέβια...
