თავი 13
"თეჰიონ! გეყოს." ვთქვი და თან ვიცინოდი. რა თქმა უნდა, თეჰიონმა არ მომისმინა და ისევ მაკოცა ტუჩებში. ოხ ეს ბიჭი...
"შენი ბრალია. ძალიან საყვარელი ხარ და თავს ვერ ვიკავებ." თეჰიონმა გააპროტესტა. ხელები წელზე მომხვია და უკნიდან ჩამეხუტა.
"ჰეი, ჰეი! გეყოფათ. ჩვენც აქ ვართ." უკმაყოფილოდ ამოიგუგუნა ჯონგუკმა.
"ზუსტად!" სხვებიც დაეთანხმნენ. თეჰიონმა ამოიფრუტუნა და მათ შეუბღვირა.
"იმათ რატო არაფერს ეუბნებით? მარტო ჩვენ ხომ არ ვართ მაგ დღეში?" დაიყვირა გაბრაზებულმა თეჰიონმა, რომელსაც ჩემს საკოცნელად ხელი შეუშალეს. თეჰიონმა თითით ნამჯინზე (ნამჯუნი და ჯინი) მიანიშნა, რომლებიც მართლა ერთმანეთის სახეებს ჭამდნენ (კოცნიდნენ ანუ ერთმანეთს).
"ღმერთო ჩემო, ჩემი თვალები. ჩემი უდანაშაულო და შეუბილწავი თვალები... ეს რა გამიკეთეთ?!" ჩაილაპარაკა ჯონგუკმა და თვალებზე ხელები აიფარა.
"მეც, ჯონგუკ" თქვა ჰუნმიმ.
"მეც... ფუუ" შეუერთდა ჰოსოკიც.
"რა ჰუნმი?! შენი თვალები სულ არ არის შეუბილწავი. Yaoi ნაყურებიც გაქ და წანაკითხიც." ვთქვი და ნაგლურად გავუცინე.
[შენიშვნა: yaoi არც მე ვიცოდი რას ნიშნავდა ან როგორ ითქმის ქართულად. დავგუგლე და მოკლედ, იაპონური ანიმე,კაცების სექსუალური ხასიათის ურთიერთობაზე.]
"რეალურ ცხოვრებაში ნახვა მაინც სხვაა." თქვა და ენა გამომიყო.
"ეგ რაღაა?" იკითხა ჰოსოკმა.
"გეებზეა. შენი გულისთვის კარგი არ არის დამიჯერე, კინაღამ მოვკვდი ყურებისას და წაკითხვისას." თქვა ჰუნმიმ და ხელი გულის ადგილას დაიდო მეტი დრამატულობისთვის.
ეს ერთ-ერთი მიზეზია, თუ რატომაა ჩემი საუკეთესო მეგობარი.
"კარგი..." ძლივს თქვა ჰოსოკმა.
მათთან ერთად ყოფნა კარგია. ცხრავე ერთად... ზედმეტად კარგი იყო რეალობისთვის.
YOU ARE READING
ქრთამი | კიმ თეჰიონი
General Fictionაღწერა: " უი, დაგინახე. დავინახე რაც გააკეთე" ფიქცია, სადაც გოგონამ დაინახა თეჰიონი, რომელიც დირქტორის მანქანას საღებავებით ხატავდა და მას შემდეგ თეჰიონს უწევს შეასრულოს გოგონას ნებისმიერი მოთხოვნა, რადგან არავინ გაიგოს მისი საიდუმლო. თასუ...
