Aptal | Texting

4.7

Eskiye dönüş

"Bak sırf senin için şu saçma okul gezisine bile geldik. Gidip konuşacak mısın artık kızla?" derken Orçun oldukça sinirli gözüküyordu. Okul gezilerine katılmaktan nefret ederdi ve sırf ben Yüsra için geziye gidiyorum diye hepsi benimle birlikte gelmişlerdi.

"Okul açılalı ve sen onu göreli 4 koca ay oldu, her tanışmaya çalıştığında ya heyecandan kendini rezil ettin ya da hemen vazgeçtin. Artık yeter ama!" diyerek isyan etti Taha.

"Lan bağırmasana." diyerek etrafa bakındığımda Yüsra'yı Arda ve Seren'in yanında onlarla sohbet ederken görmüştüm.

Kalp atışlarım onun yüzünü görmemle hızlanırken rahat nefes alamadığım için yutkunmuştum.

"Sırıtma moduna geçti bu yine." dediklerinde yüzümde aptal bir gülümseme olduğunu fark edip hemen bakışlarımı ondan kaçırmıştım.

"Lan, kızın yanına gelen hıyar kim?" diyen Yaman ile bakışlarımı tekrar ona çevirirken Yüsra'nın bir çocukla gülümseyerek konuştuğunu görmüştüm. Arda ve Seren hariç kimseye samimi davranmayan kız ona karşı oldukça samimiydi.

"Galiba sevgilisi." derken sesimin üzgün çıkmasına engel olamamıştım. Neden üzülüyordum ki? Aptal bir hoşlantıydı sadece, elbet onu görmeyince geçerdi birkaç güne.

"Lan önüne bak." derken düşüncelerimden sıyrılıp yürüdüğümü aklıma getirmiş ve yürüdüğüm yoldaki taşı fark etmiştim ancak ayağımın taşa takılmasını engellemek için çok geçti. Zaten yerdeydim.

Yüzüstü yere düşerken birkaç saniye şokun etkisiyle kafamı kaldırmamıştım, bir yerim acımıyordu demek ki bir şeyim yoktu. Ya da şokun etkisiyle pek anlamıyordum.

"İyi misin?" diye tanıdık bir ses duyunca garipten sesler duyup duymadığımı anlamaya çalışıyordum. Belki de onun sesine benzetiyordum bu da bir seçenekti.

"Hey! Bir yerin acıyor mu?" diyerek omzumdan dürtülmemle yüzümü buruşturarak kafamı hafifçe kaldırdım. Yüsra dizlerinin üzerine çökmüş endişeyle bana bakıyordu.

Rüyada falan mıydım?

"Ah, alnını vurdurmuşsun, kızarmaya başlamış." dedikten sonra hocalar yanımıza gelip bana başıma tutmam için buz vermişlerdi. Gezi otobüsünde bu tür kazalara karşı hep buz tutuyorlardı ki bunun ne kadar doğru olduğunu şimdi görmüştüm.

"İyi olduğuna eminsin değil mi?" dediğinde başımı onaylarcasına salladığımda tam neden benimle ilgilendiğini soracağım sırada izin isteyip yanımdan ayrılmış ve az önceki çocuğun yanına gitmişti.

"Hadi yine iyisin artık seni yüz olarak da olsa tanıyor." diyerek Yaman güldüğünde gülümsemeye çalıştım.

Ona karşı rezil olmuştum.

"Dur bir sorayım ben neden ilgilenmiş seninle." diyerek Orçun birinin yanına gitmiş ve ona bir şeyler söylemişti. Hemen ardından da o kişi Arda'ya bir şeyler söylemiş, Arda da Yüsra ile konuşmuştu.

Haber almak bu kadar zor olmamalıydı.

Orçun yanıma geldiğinde yüzünden hiçbir şey okuyamıyordum.

"Sadece düştüğünü görmüş ve iyi olup olmadığını merak etmiş. Başka hiçbir nedeni yokmuş." dediğinde bir yanım beni merak ettiği için sevinirken diğer yanım nedensizce üzülüyordu. Onun yanındayken tek bir kelime bile edememiştim, hiç konuşamamıştık.

"Olsun be kardeşim. Ha bak, bu da benden hediye olsun. Yüsra'dan düştü bu." diyerek elinde bir kalem tutarken kalemi elime alıp incelemeye başlamıştım.

Bende olan tek hatırası buydu.

~~~

Geldim gidiyorum bb