~Yanlış kararlar ,doğru insanlar~

Start from the beginning
                                    

K:söyleyemem

R:karol kim?

K:c-cande

R:ne?

Biraz durup sadece yüzüme baktı. Ağlamam şiddetlenmişti.

K:bana inanmayacaksın değil mi? Tabi o aşık olduğun kız bense sadece arkadaşınım. O öyle bir şey yapmaz ama ben yalan söylerim. O gün seninle konuşmak istemememin tek sebebi böyle bir olay olduğunda bana değil ona inanıcağını bilmemdi ruggero.

R:karol o böyle bir şey yapmaz.

K:ne biliyor musun ruggero? Boşver beni. Arkadaşlığımız....b-burda bitti. Senden istediğim sadece bunu dediğimi candeye dememen. Sonunun benim gibi olmasını istemem.

R:k-karol y-yapma.

K:ben odama gidiyorum.

R:karol bana bir kanıt göster, benden böylece inanmamı isteyemezsin. Sen onu sevmiyorsun bile....ügünüm ama o böyle bir şey yapmaz.

K:ben bunu yaptığını bilmeni değil bana inanmanı istiyorum. Beynini değil kalbini kullanmanı istiyorum. Ne oldu? şuanda taş kaplamış bir şeyi kullanmak ağır mı geliyor?

Dedim ve kalktım. Acıyla inlemiştim kalkarken. Sonra ayağım tutmadı ve yere düştüm. Ruggero bana yardım etmek için ayağa kalkmışken elimi onun önünde tuttum. Sonra yerden destek alarak zar zor kalktım. Duvarlara tutunup yürümeye başladım. Ara sıra yerede düşüyordum. Merdivenlerin kenarlarına tutunarak yukarı çıktım. Odamın kapısını kitleyip kapının önüne çöktüm. Sessizde olsa deli gibi ağlıyordum. Birlikte o kadar şey yaşamışken bana değil ona inanması bu yaraların hepsinden daha fazla acıtıyordu.

__________________________________
Neredeyse bütün gün boyunca ağlamıştım. Cande dışarıyı gezmeye, kızlarda yemeklik almaya çıkmıştılar. Ruggero mu? O şuan aşağıda bir şeyleri kırıyor. En çokta kalbimi. Tuzla buz oldu şuan. Artık yok gibi. Sanırım buna kendimi hazırlamalıydım. Böyle bir şey oldu mu bana değil ona inanıcağını zaten biliyordum. Aşağıdan dahada kırma sesi gelince dayanamadım ve göz yaşlarımı silip aşağıya indim.

Aslında silmem çokta işe yaramıyordu çünkü gözlerim şişmiş ve kızarmıştı. Ruggero kafasına vurmaya başladı. Önüne geçip elini tuttum. Ve vurmasını engellemeye çalıştım. Yavaş yavaş yere çöktü. Tabi bende onunla çöktüm. Göğsüme kafasını koydu. Bende kafamı duvara yaslamıştım.

R:b-benimle küsemezsin. Biz hiç bir zaman küsmedik bana küsemezsin. Küçüğüm bana küsemez. Bana küsme karol, küsme.

K:ü-üzgünüm ruggero, ya bana inanıp sevdiğin kızı ya da sevdiğin kıza inanıp beni silicektin. Sen beni silmeyi tercih ettin.

R:karol yanımda kal, arkadaşlığımızı bitiremezsin, bitiremezsin. Sana ihtiyacım var.

K:bırak o yerimi doldursun ruggero, bana ihtiyacın olursa...sarıl ona elbet unutursun.

Bu bir şarkı sözüydü. - dolu kadehi ters tut-yapma nolursun- böyle bir cümle şuanki durumu nasıl bu kadar güzel özetleyebilir di ki.

R:hayır, onu seviyor olabilirim ama kimse senin yerini doldurmaz.

Bu cümlede daha çok canımı yakıyordu. Onu seviyordu. Ben onun için her zaman arkadaştım. Şimdide arkadaşı bile değildim.

Kalkmaya çalıştım ama hala göğsümde olarak bileğimi tuttu ve beni geri çekti.

R:gidemezsin

K:b-bana ihtiyacın yok ruggero

R:var, bana rugge diyişine bile ihtiyacım var. Neden bana rugge demiyorsun?

K:ben onu arkadaşken diyordum.

R:biz hala arkadaşız

K:değiliz

Bende ağlıyordum o da. Ailemiz bizi ne hale getirmişti. Dostluğumuz onlar yüzünden bitmişti ama sırf onların suçu değildi. O bir şey oldumu yine ona inanıcaktı.

R:bırakma beni

K:etrafı toplamam lazım ruggro, her an birileri gelebilir. Aramızın bozulduğunu bilmemeliler.

R:karol lütfen

Dedi ama ben kalktım ve etrafı topladım. Tek toplayamadığım şey kalbimdi. Kalbim hariç çok bir şey kırmadığından etrafı kolayca topladım. Bittiğinde bile hala ağlıyordum. Kalbim sıkışıyordu. Oysa hala onu bıraktığım yerde oturmuş bana bakıyordu. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

K:neden ya? Neden? Neden bana inanmadın? Neden bana inanmıyorsun?ben neden senin mutluluğunu iste miyim? Şimdi onu seçip karşımda özür dileme. Daha çok canımı yakıyorsun. Bana bak. Yaralarıma bak, bana inanmaman tüm bu yaralardan daha fazla acıtıyor. Şimdi geçmiş karşıma sanki beni seçmişsin gibi rahat davranma. Çünkü biz artık arkadaş falan değiliz.

R:biz her zaman arkadaş olucaz küçüğüm, sen bile bizi ayıramıyacaksın.

K:çok geç ayrıldık bile.

Dedim ve yukarı çıktım. Candeyle ilgili bir kanıt bulmam gerekiyordu. O beni öldürmüştü ama o ölmemeliydi....

Bölüm sonu

Artık yeter da bu sondu

Sizi seviyorum

Ciao bella 🌻🌊🌹

Little Do you Know (Finish)Where stories live. Discover now