The Tragedy

Chapter 1

Sa subdivision nang Crowns Town sa centro nang Aquino Ave., Marikina ay merong isang family compound na pagmamay-ari nang isang mayamang negosyante na kilala sa buong bansa ganun na din sa buong mundo, ang pamilyang Raven. They were known for their businesses such as the malls, schools, hospital, also the clothing lines, and lastly, their own 5 Star hotels that were located not only in Marikina but around the world. The Raven family has two children, they had a son and a daughter.

Their oldest has a family of his own and currently living together with his parents in the subdivision with his wife and daughters, while the youngest was busy managing her own business, as well as temporarily taking care of her siblings' newly started business.

Kayo'y nagtataka ba kung bakit ko sinimulan ang istoryang ito sa pagpapakilala sa isang pamilyang ito? Ang pamilyang ito ang isa sa mga importanteng tao sa istoryang ito upang makamit nang ating mga bida ang kanilang hinahanggad na layunin.

Let's all read the stories of these teenagers who travelled far to achieve what they dreamed of and what's the role of the family mentioned above and how could it changed their lives meeting them.

Now let's start with our main protagonist's story...

Liana Cyzra

Ahhhh another day another hectic one...with my lil bro uh-uh that would be a disaster. Nasa kwarto ako ngayon naghahanda para sa unang araw nang pasukan sa San Diego University sa downtown sa lungsod ng Marikina. Dito kami nag-aaral ni Zay mula grade 1 hanggang ngayong nasa 4th year na kami sa sekondarya.

Matapos ang pag-aayos nang mga gamit ko sa kwarto ay bumaba na ako sa sala dala dala ang bag kong ginagamit sa school. Dun nakita ko ang anak na kambal ni kuya Troy na sina Alisha at Aejah na naglalaro sa salas kasama ang ama nito na binabantayan ang dalawa.

"Hi kuya!" bati ko sa kaniya habang papunta sa direksiyon nito. "Hello Cyz...ahhh ilang araw lang kitang hindi nakita mas lalong gumanda ang baby ko." Bati nito pabalik sabay halik ng ulo ko na siyang ikinangiti ko. "Si kuya talaga walang may pinagbago!" sabi ko sa kaniya pabalik nang may asungot na sumulpot sa harapan naming. "Naku kuya huwag mo nang purihan yan at baka lumaki yung ulo niyan. Hhahhaa ay mala----" naudlot ang sinabi niya nang binatukan ko. "Naman Cyz masakit yun ah!" sabi niya pabalik sakin sabay himas sa batok nito.

"Kayo talaga oo...tama na yang bangayan niyong dalawa Cyz...Zay...at pumunta na rito nang makapagalmusal na tayo." Sabi ni mom na sumulpot sa gitna namin ni Zay at tinawag din si Kuya kasama ang kambal. Sumabay kami kay mom kasama si kuya Troy na ngayo'y karga karga si Alisha sa balikat nito samantalang si Aejah naman ay patakbo takbong hila hila ang kamay ni Zay na siyang mabilis nitong lakad papuntang kusina. Ngayon nandito sa harapan namin si dad nakakatapos lang magbasa sa diyaryo na hawak niya. "Hi dad!" "Hi pops!" sabay na bati namin sa kaniya na siyang ikinangiti nito.

"Hello babies..." bati nito pabalik..nang biglang nagsalita si kuya. "Dad! I'm not your baby anymore..." maktol na sabi ni kuya. "Aba Troy Mathew nagka-asawa't anak ka lang umaayaw ka na pagsinabi kong baby kita...malamang anak kita eh. Ano gusto mong itawag ko sayo? Honey?" sagot ni dad kay kuya na ngayo'y nakanguso sa sinabi nito. Napailing na lang si Mom sa eksena nang mag-ama. Tumawa lang kami sa bangayan nila ni kuya. Humarap sa amin si kuya saka mahinang nagsabi na 'Sa katandaan niya lang yan!'. Napailing na lang kami sa sinabi ni kuya.

Matapos ang umagahan ay siya ring pagpasok ni ate Krishie sa bahay.. "Hello ate! Kakarating lang natin ah!" bati ko sa kanya nang dumaan ito sa harapan ko. "Oo nga eh...kakatapos lang nang duty ko buti nga hindi kami nagkasabay nang kuya mo. Kaya atleast tong kambal namin nasusubaybayan naming dalawa... siya nga ba't nandito pa kayo ni Zay...anong oras na ah? Baka malate kayo sa unang araw niyo..." bati nito pabalik. "Eh itong si Zay kasi ang bagal gumalaw...ZAY BILISAN MO NA DIYAN MALELATE NA TAYO!" sagot ko kay ate at pasigaw na pinaaalahanan si Zay na kasing bagal nang pagong kong guamalaw. "Ayan na nga eh! Huwag kang sumigaw---oppssie hi ate Krish..." sabi nito sa akin saka bumati kay ate Krish...tumango si ate Krish bilang sagot saka masayang pumasok sa loob para salabungin ang kambal at si kuya.