"Ρε φίλε, την αγαπάς;" Με ρωτάει και γυρνάω να τον κοιτάξω.
"Όσο τίποτα άλλο." Του απάνταω και χαμογελάει.
"Τότε γιατί κάθεσαι εδώ και κλαιγεσαι αντί να πας να την βρεις;" Λέει και κοιτάω τον ουρανό.
"Γιατί αν την αγαπώ πρέπει να μείνω μακριά της...
Βγαίνω έξω από το γήπεδο και με το βλέμμα μου βλέπω τον ουρανό..
Βρέχει. Τέλεια.
Φοράω την κουκούλα της ζακέτας μου και ξεκινάω να περπαταω μέχρι το σπίτι μου. Από τον δρόμο όμως που συνηθίζω να πηγαίνω αναγκάζομαι να περναω από ένα παρκάκι όπου εκεί συχνάζουν τα 'κακα' παιδια.
Όταν πλέον είμαι κοντά στο σπιτι μου ακούω βήματα από πίσω μου έτσι σταματάω να κοιταξω.
Ένα ψηλό αγόρι με πλησιαζει και δεν αργω να καταλάβω ότι είναι ο Άγγελος.
"Τι κάνεις μόνη εξω;"με ρωτάει περίεργα
"Είχα προπόνηση..εσύ γιατί με ακολουθείς;"λέω απότομα
"Μην θυμώνεις Εύα..δεν σε πείραξα"με κοιτάει στα μάτια
"Πρέπει να φύγω"λέω και του γυρνάω την πλάτη πριν προλάβει να αντιδρασει
Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να πιάσουμε συζήτηση. Από τότε που χωρίσαμε ξέρω ότι όταν τον συναντάω δεν θα καταλήγει πάντα καλά.
Λίγη ώρα αργοτερα έχω φτάσει έξω από το σπίτι μου. Βγάζω τα κλειδιά από την τσέπη μου και αφού ξεκλειδώσω μπαίνω μέσα.
"Εύα;"ακούω την μαμά μου καθώς βγάζω την βρεγμένη πλέον ζακέτα μου
"Ήρθα"απαντάω
Αφού βγάλω και τα παπούτσια μου ανεβαίνω στο δωμάτιο μου. Μπαίνω να κάνω ένα ζεστό μπάνιο και μετά κάθομαι στο κρεβάτι μου.
Βάζω ξυπνητήρι για αύριο γιατί άμα αργυσω ποιος ακούει την καθηγήτρια.
...
Οι ακτίνες του ήλιου χτυπανε στο πρόσωπο μου και το ξυπνητήρι ηχεί στο δωμάτιο.
Σηκώνομαι από το κρεβάτι ξεφυσωντας. Αφού πλύνω τα δόντια και το πρόσωπο μου ανοίγω την ντουλάπα και φοράω αυτα:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Χτενιζω τα μαλλιά μου και αφού βάλω την τσάντα στον ώμο μου βγαίνω από το δωμάτιο.
"Καλημέρα"λέω όταν μπαίνω στην κουζίνα
"Καλά ρε ακόμα δεν έφυγες?"με κοιτάει ο αδερφός μου καθώς τρώει ένα κρουασάν
"Τώρα φεύγω"γελάω και προχωράω προς την πορτα
Καθώς περπατάω για το σχολείο συναντάω την Έλλη οπότε συνεχίζουμε μαζί.
"Α δεν σου είπα"λέει και ακουγεται ενθουσιασμένη
"Τι?"σηκώνω το φρύδι μου
"Ήρθα κάτι καινούργια αγόρια στο σχολείο...ότι καλύτερο"λέει και γελαω
"Καλά μια μέρα έλειψα"λέω
"Και το καλύτερο; Είναι στην τάξη μας!"φωνάζει ενθουσιασμένη και κλείνω τα αυτιά μου
"Ηρέμησε δεν θα έρθει και το τέλος του κόσμου"γελάω
"Καλά δες τους πρώτα και μετά πες μου"λέει και τότε φτάνουμε στο σχολειο
"Πάμε κατευθείαν στην τάξη..βαριέμαι να περιμένω έξω"της λέω και γελάει
Βρίσκουμε την αίθουσα ανοιχτή και όταν μπαίνουμε μέσα βλέπω τρεις αγόρια στα πίσω θρανία.
Μας κοιτάνε περίεργα καθώς εμείς τους πλησιάζουμε.
"Αυτούς σου έλεγα"με σκουνταει η Έλλη και γυρνάω να την κοιταξω
"Έχω δει και καλύτερους"γελάω
"Και εγώ έχω δει καλύτερες"λέει ένας από αυτούς και γυρνάω να τον κοιτάξω
"Ποτέ σε ρώτησα;"ρωτάω με ειρωνεια
"Μην την παρεξειγήτε...λοιπόν Εύα..από εδώ ο Αλεξ, ο Μάρκος και ο Άρης"λέει η Ελλη
"Τι λέτε μετά το σχολείο να πάμε μια βόλτα να μας δείξετε την γειτονιά;"ρωτάει ο Μάρκος και γυρνάω να κοιτάξω την Έλλη δίπλα μου
"Οκευ γιατί όχι"συμφωνω
Λίγη ώρα αργότερα η τάξη έχει γέμιση με παιδιά και η καθηγήτρια παραδίδει μαθημα.
Νιώθω κάποιον να χτυπάει τακτικά την πλάτη μου και γυρνάω να κοιτάξω ενοχλημένη.
"Μπορείς να σταματήσεις;"λέω στον Άρη
"Δεν κάνω κάτι"χαμογελάει ειρωνικά και ξεφυσαω
Δεν προλάβενει να περάσει πολύ ώρα αφού γυρίσω ξανά μπροστά μου και τραβάει τα μαλλιά μου.
"Σταματά"γυρνάω και τον ξανακοιταξω και γελάει
"Ξύδι για τα νεύρα"σχολιάζει
"Δεν νομίζω να τα πάμε καλά φέτος"του λεω
Σηκώνεται από την θέση του και πλησιάζει προς εμένα.
"Πίστεψέ με θα περάσουμε πολύ καλά εμείς οι δύο"
_________________________ Γεια! Τι κάνετε; Το Familia πώς είναι; Πάντα καλά.
Λοιπόν πρώτο κεφάλαιο. Οι πρωταγωνιστές μας γνωρίστηκαν😏
