Angel

Κεφάλαιο 16

Violet's POV

Είμαι εδώ , στην αγκαλιά του Alex με εκείνον να με παρηγορεί για κάτι που εκείνος έκανε

Δε ξέρω τι ακριβώς να κάνω αλλά δε μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου έτσι

«Άσε με» του λέω και τον σπρώχνω ελαφρά ώστε να φύγω από την αγκαλιά του

«Μα εγώ νόμιζα»

«Όχι Alex , δε μπορείς να με κάνεις να νιώθω έτσι και μετά να είναι όλα εντάξει . Υποτίθεται ότι είμαστε σε μία σχέση όπου πρέπει να εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον . Σου έχω πει τα πάντα για εμένα αλλά εσύ δεν έχεις ούτε καν προσπαθήσει να μου ανοιχτείς» σε αυτό το σημείο , έχω γίνει χαλια απο τα δάκρυα που τρέχουν απο τα μάτια μου

«Δεν είναι τόσο εύκολο» φωνάζει σχεδόν

«Γιατί» του φωνάζω και εγώ

«Γιατί είμαι μπλεγμένος σε πολλά που δε πρέπει να ξέρεις» φωνάζει αλλά εγώ μένω σιωπηλή

Μπλεγμένος ; Μπλεγμένος που και με τι

Μου παίρνει λίγο ώρα πριν καταλάβω

«Εννοείς σε συμμορίες και ναρκωτικά και ...ολα αυτά» ακούγομαι σαν να βρίσκομαι σε ταινία

Το γεγονός ότι δε μιλάει αλλά ούτε που με κοιτάει μου δίνουν όμως την απάντηση

«Και μου το λες τώρα» πως δε το είχα παρατήσει , μου το έλεγαν όλοι αλλά σε εμένα ήταν τόσο καλός και δεν ήξερα πως ήταν ολα αλήθεια

«Έχεις κάνει κακό σε κάποιον, με οποιονδήποτε τρόπο» ξέρω την απάντηση γιατί το έχει κάνει και μπροστά μου αλλά πρέπει να τον ρωτήσω

«Απάντα γαμωτο» του φωνάζω

«Ναι»λέει γεμάτος ντροπή

Δε μπορώ να μιλήσω , δε ξέρω τι να πω

«Φυγε απο το σπίτι μου» του λέω μετά απο ώρα σιωπής

«Τι; Όχι μωρό μου θα τα σταματήσω. Βασικά τα έχω σταματήσει αλλά απο την στιγμή που μπλέκεις είναι δύσκολο να ξεμπλέξεις και προσπαθώ» προσπαθεί να μου εξηγήσει

«Δε κανεις κακό μόνο σε εσένα αλλά και σε εμένα τώρα;» ρωτάω το προφανές

«Δε θα αφήσω ποτε κάποιον να σε πειράξει, το ξέρεις αυτό , πρέπει να το ξέρεις» προσπαθεί να έρθει κοντά μου αλλά βάζω τα χέρια μου μπροστά ώστε να μην πλησιάσει

«Μη το κανεις πιο δύσκολο απο ότι είναι» του λέω ενώ την ίδια στιγμή προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυα μου

«Violet» και μόνο που λεει το όνομα μου έτσι με κάνει να θέλω να τρέξω να τον αγκαλιάσω και να τον φιλήσω, να του πω ότι είμαι εδώ για όλα και πως δε φεύγω, αλλά δε μπορώ να το κάνω

«Alex σε παρακαλώ φυγε . Κάνε αυτό τουλάχιστον» του λέω και εκείνος με λυπημένα μάτια με κοιτάει και παει προς την πόρτα

«Θα τα φτιάξω , θα τα φτιάξω ολα και θα σε ξανα κερδίσω» μου λεει γεμάτος στεναχώρια πριν βγει έξω

Alex's POV

«Την έχασα φίλε , την έχασα με τις μαλακιες που έκανα» λέω στον Ethan

«Οι μαλακιες που λες ήταν κάποτε η ζωή σου» μου παει κόντρα

«Τώρα όμως είναι η Violet και δεν ήρθα εδώ  για να μου την πας κόντρα , ξέρω ποσο σκατα τα έκανα» του λέω και βάλω άλλη μια γουλιά αλκοόλ στο στόμα μου . Κάποτε είχε τα αποτελέσματα που ήθελα αλλά μάταια τώρα

«Εγώ στο είχα πει όταν πήγες , να μην μπλέξεις. Ούτε καν τα λεφτά δεν είχες ανάγκη . Όλοι ξέρουν την οικογένεια σου» μου λεει με εκνευρισμό

«Ένιωθα τολμηρός . Πως θα ήταν το καλύτερο πράγμα που μπορούσα να κάνω στη μίζερη ζωή μου μέχρι που ήρθε εκείνη»

«Εγώ με την Nicol έχουμε έρθει κοντά» μου πετάει ο Ethan στο άσχετο

«Το έχω καταλάβει. Μην ανησυχείς δε θα σας φέρω σε άβολη θέση » του απαντάω και εγώ

«Δε το είπα για αυτό ρε. Τέλος πάντως εγώ την κάνω » με ενημερώνει και μαζεύει τα πράγματα του

«Στο καλό» του λέω ειρωνικά και τελειώνω το μπουκάλι

Και εδώ είναι που μένω μόνος μου με τις σκέψεις μου

Τώρα καταλαβαίνω πως ένιωθε η Violet όταν μου ελεγε πως υπάρχουν μέρες που απλώς χάνεται εξαιτίας των σκέψεων που την κυριαρχούν

Δε γίνεται να την χασω

Πρώτη φορά ένιωσα την πραγματική χαρά της ζωής

Και τώρα που την ένιωσα, δε μπορώ να την αφήσω να φύγει