Rule #1: Rule of Fate

[6]

Umupo ako sa tabi niya. The bottle of alcohol is already in the middle. I am guessing they take turns in taking shots. Agad naman naglagay si Mason sa isang baso.

"Oh, shot mo." he told me.

Kinuha ko naman yun at ininom agad. The taste of alcohol awakened my senses. I am confident that I have high tolerance so I guess I can still manage to go home.

"Lakas!" sabi ni Derek.

Napansin ko naman na wala si Lester at Gray dito. Si Mason at Derek lang ang magkasama. Siguro nasa concert pa yung dalawa.

I drank more shots. I can feel the alcohol entering my systems, taking over my mind.

"Lia, may pag asa ba ako sayo?" tanong ni Mason.

Naghiyawan naman yung mga kasama namin. Naintindihan ko ang tanong niya kaya kumunot ang noo ko.

Natawa ako. I don't know why I feel like laughing when he asked me that. Maybe it's the alcohol.

Medyo malabo na sa akin ang mukha niya ngayon.

"Joke lang! Sandali, kuha lang ako ng bote." paalam niya.

Umalis si Mason at naiwan ako kasama ng mga iba namin blockmates.

Mas tumawa naman ako lalo. Hindi ko alam kung bakit tawa nalang ako ng tawa. Medyo gumagala na rin yung mundo ko.

"Lia," Derek called.

"Oh?"

"May pag asa nga ba si Mason sa'yo?" he asked.

Tumawa ako ulit. "Wala." sagot ko.

"Oh shit, pre." sabi ni Jacob.

Nararamdaman ko na ang pag-ikot ng mundo ko at natatawa nalang habang ngiting-ngiti. Buti nalang talaga bumaba saglit si Mason.

"Hindi ko siya type... kase may iba akong gusto." sabi ko.

I couldn't see their faces clearly. Pero kita kong tumingin silang lahat sa akin.

"Gusto? Nasa block ba?" tanong ni Alice.

I nodded and smiled. "Oo!"

Bumalik na si Mason at nilapag ang bagong bote. Lahat sila napatingin sa kanila habang ako naman nakababa na ang ulo sa table.

"Pre, lasing na ata." rinig kong sabi ni Derek.

Mason looked at me. "Hindi pa," I said, sitting up straight.

"Oh, di pa daw. Inom pa!" Mason cheered.

Ngumiti ako at tinanggap naman yung binigay niya sa akin. I saw Alice, face-palm habang si Derek naman ay umiling-iling lang naman.

Maya't maya naman ay bumaba na kami at umuwi na daw. Medyo lasing na rin yung iba kaya kailangan na umuwi. Halos makalimutan ko naman na may event pa ako bukas. Nakakatamad.

Inaalayan lang ako ni Diane at Mason habang pagewang-gewang ang lakad ko. I just kept laughing habang palakad kami sa LRT station. Balak pa namin na habulin ang last trip.

"Pasampal ako please..." I said. Kailangan ko mahimasman. Wag sana ako pagalitan ni Mama, pag-uwi.

"Ha?" si Diane.

"Sampalin niyo ako!" pamimilit ko.

Naramdaman ko naman ang mahinang sampal sa pisngi ko. It wasn't that strong pero medyo nahimasmasan naman ako. I smiled.

"Uy, bakit mo naman sinampal?" sabi ni Derek.

"Nagpapasampal eh!"

Hawak-hawak lang ako ni Hansel, isa rin namin na blockmate hanggang sa nakarating kami sa LRT station.